Leontxo García

Leontxo García

Leontxo García ao carón de Zsuzsa Polgár, Bilbao, 2008.
Nome orixinal	(eu) Leontxo Olasagasti Gartzia (es) Leontxo García Olasagasti
Biografía
Nacemento	12 de febreiro de 1956 Irún, España
Actividade
Ocupación	Xadrecista
Nacionalidade deportiva	España
Deporte	xadrez
Título de xadrecista	Mestre FIDE ^(pt) (1984)
Puntos ELO (màx.)	2.300 (1987)<
Identificador FIDE	2200872

Leontxo García Olasagasti, nado en Irún, Guipúscoa o 12 de febreiro de 1956, é un conferenciante, presentador, comentarista e xornalista español especializado en xadrez.

Traxectoria

Leontxo García chegou ao xadrez relativamente tarde: aprendeu a xogar na escola, cando tiña 13 anos, mais non foi até os dezasete cando comezou xogar en serio.

En 1975, con 19 anos de idade, converteuse en campión absoluto de Guipúscoa e seis anos máis tarde, en 1981, conseguiu o título de Mestre FIDE. Máis tarde logrou dúas normas de Mestre Internacional e todo apuntaba en que se consagraría a xogar ao xadrez cando recibiu o ofrecemento, en 1983, do diario Deia de ser enviado especial nos duelos Kaspárov-Korchnói e Smyslov-Ribli (Londres). Foi entón cando descubriu que a súa vocación polo xornalismo era mesmo máis forte que a de xogador e pouco despois deixou de participar en competicións de xadrez.

Do Deia Leontxo pasou á Axencia France Presse, a Axencia EFE e La Gaceta del Norte; despois traballou para a Cadena SER e, finalmente, para El País —en 1985 foi enviado especial durante dous meses e medio para o segundo duelo Kaspárov-Kárpov, en Moscova e agora ten unha columna diaria neste xornal— e Radio Nacional de España (1986). Neses anos colaborou tamén con outros medios, como Radio Moscova, a desaparecida revista El Globo e, máis tarde, o diario arxentino La Prensa

Durante o Mundial Kaspárov-Kárpov de Sevilla 1987 presentou a diario 50 programas especiais en TVE.

Leontxo dirixiu durante dez anos revista Jaque (1991-2001) e deu palestras de xadrez en numerosos países.^[1]

Dirixiu e presentou a serie En Jaque de 39 programas, emitida por TVE (1990-1991), e produciu con Kaspárov a colección La pasión del ajedrez, que contiña 64 entregas e 25 vídeos, na Editorial Salvat (1998-1999).

Monitor de Xadrez do Goberno Vasco (1985), ten experiencia como adestrador de nenos e impartiu cursos de xadrez de posgrao a mestres de escola.

Retransmitiu en múltiples ocasións os comentarios xadrecísticos nos máis importantes torneos internacionais, como o  Ciudad de Linares, Final de Mestres do Grand Slam (Bilbao, Shanghái e Sao Paulo), Campionato do Mundo, etc. Pero o seu labor xornalístico non se limita ao xogo-ciencia; escribe tamén sobre outros deportes —abonde dicir que foi enviado especial de El País nos Xogos Olímpicos de Sídney 2000; que produciu e presentou a serie Destino Atenas sobre os 28 deportes olímpicos en Radio Nacional (2004) e que da súa pluma saíu un libro sobre Radomir Antić— e sobre política internacional. A súa segunda especialidade deportiva é o balonmán, e cubriu varios Campionatos do Mundo e de Europa para El País, Radio Nacional e a axencia Colpisa.

Dende 2007 Leontxo tivo unha sección fixa (os domingos, ás 09.20) no popular programa No es un día cualquiera de Radio 1 (RNE). En 2014 comezou a súa colaboración co programa A vivir que son dos días que retransmite a Cadena Ser a fin de semana.

Propagandista infatigable do xadrez, Leontxo impulsa o ensino deste xogo tanto aos nenos—nas escolas tanto españolas como doutros países— como aos adultos.^[2] «O exercicio regular do xadrez mellora o avellentamento cerebral e mesmo podería ser útil para previr o alzhéimer e outras demencias senís», di respecto diso.^[3]

Leontxo opina que en España fai falta un Rafael Nadal do xadrez: «É o país con máis torneos internacionais, un cento. En máis de mil colexios impártese o xadrez como actividade extraescolar... pero falta un campión. Vallejo púidoo ser pero faltoulle dedicación. Eu teño confianza no galego Iván Salgado, que con 19 anos proclamouse subcampión mundial júnior. Xa veremos.»^[4]

Canto o mellor xadrecista de todos os tempos, "o máis completo foi Kaspárov, polo seu talento, traballo e enerxía", considera Leontxo. "Cando sentaba no taboleiro os seus rivais tiñan a sensación de pelexar contra unha forza da natureza".

Premios e distincións

• Campión absoluto de Guipúscoa 1975.
• Premio á mellor cobertura do Campionato do Mundo de 1986 en Leningrado (San Petersburgo), outorgado polo Comité de Deportes da URSS.
• Premio da Universidade de Oviedo aos 39 programas da serie En Jaque, de TVE (1990-91), «pola súa excepcional difusión da cultura».
• Inclusión en 1999 no Libro de Ouro da Federación Internacional (FIDE) «pola súa excepcional contribución ao desenvolvemento do xadrez».
• I Premio Nacional de Xadrez 2008, pola súa difusión do xadrez no ano anterior.^[5]
• Medalla ao Mérito Deportivo 2011 do Consello Superior de Deportes de España.

Libros

• Magistral Ciudad de León, 20 años de ajedrez, coautor, xunto co gran mestre paraguaio Zenón Franco Ocampos, Editorial MIC, 2008
• Radomir Antić: Jaque a la liga, Plaza y Janés, 1996. O adestrador de fútbol revela os seus métodos de adestramento, como revolucionou ao Atlético de Madrid e mostra parte da súa vida trepidante.
• Ajedrez y ciencia, pasiones mezcladas, Editorial Crítica, Barcelona 2013.

Frases

“O xadrez é unha mina de ouro xornalístico, moi pouco explotada”.

Notas

1. "'El ágora de Leontxo García' en Playchess.com". chessbase.com. ChessBase. 11 de xaneiro de 2008. Consultado o 15 de agosto de 2015. 
2. "«El ajedrez retrasa el envejecimiento cerebral y puede prevenir el Alzheimer»". La Provincia - Diario de Las Palmas. 
3. "«Cuando pierdes al ajedrez no le puedes echar la culpa a nadie»". Diario de Burgos. 
4. "La vuelta al mundo en 64 casillas". Diario Vasco. 
5. "Leontxo García galardonado con el I Premio Nacional de Ajedrez". ChessBase. 

Véxase tamén

Outros artigos

• Xadrez

Ligazóns externas

• Sección de Cultura d o País, onde Leontxo García ten o seu espazo diario de xadrez.
• Leontxo García en Facebook.
• Leontxo García en Twitter.
• Perfil de Leontxo García na FIDE.