Mater Matuta
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Celebración | Latini e relixión na Roma antiga |
| Símbolo iconográfico | Abra (porto) e porto |
| Descrito pola fonte | Encyclopædia Britannica |
Mater Matuta, na mitoloxía romana era a deusa da Mañá ou da Aurora. Máis tarde foi asociada á deusa grega Ino e aínda a Aurora (Eos).[1]
Historia
[editar | editar a fonte]Tiña un templo no Foro Boario, preto do porto fluvial de Roma, consagrado por Rómulo, destruído no ano 506 a.C. foi reconstruído no 396 a.C. por Marco Furio Camilo,[2] , na actual área de Sant'Omobono. r
A súa festa (Matrialia) celebrábase o 11 de xuño. A este culto só eran admitidas as mulleres esposadas unha única vez e das que o seu marido estaba aínda vivo, mentres que as mulleres escravas estaban excluídas de maneira tallante.[3]
Como mai de Portunus protexía os portos e os mariñeiros. O seu animal favorito era a víbora. Ás veces era representada cunha espada na man ou ben cun neno no colo e sentada.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Cicerón, De natura Deorum, III,48
- ↑ Tito Livio, Ab Urbe condita libri, V,14.
- ↑ Plutarco, Quaestiones Romanae, 16.
