Miguel Fleta

Modelo:BiografíaMiguel Fleta

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Miguel Burró Fleta Editar o valor en Wikidata
1 de decembro de 1897 Editar o valor en Wikidata
Albalate de Cinca (España) Editar o valor en Wikidata
Morte29 de maio de 1938 Editar o valor en Wikidata (40 anos)
A Coruña, España Editar o valor en Wikidata
Causa da morteuremia Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaPanteón de Miguel Fleta (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Outros nomesMiguel Fleta Editar o valor en Wikidata
EducaciónConservatorio Superior de Música do Liceo Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupacióncantante de ópera Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1919 Editar o valor en Wikidata -
EmpregadorReal Conservatorio Superior de Música de Madrid Editar o valor en Wikidata
Xénero artísticoZarzuela e ópera Editar o valor en Wikidata
TesituraTenor Editar o valor en Wikidata

InstrumentoVoz Editar o valor en Wikidata
Familia
FillosJavier Fleta, Paloma Fleta Mirat, Elia Fleta Mirat Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteObálky knih, Editar o valor en Wikidata
IMDB: nm2820635 BNE: XX903658 Musicbrainz: 3c613682-b5d9-44ce-898c-387a312762b6 Discogs: 2318357 Editar o valor en Wikidata

Miguel Fleta, nado en Albalate de Cinca (provincia de Huesca) o 1 de decembro de 1897 e finado na Coruña o 28 de maio de 1938, foi un tenor lírico español.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Recibiu a súa primeira formación musical no seo familiar e, posteriormente, en Zaragoza, coa profesora Luisa Pierrick, que logo sería a súa compañeira, ademais da súa mentora e guía. Nos anos seguintes continuou a súa formación en Barcelona e máis tarde en Milán.

Debutou no Teatro Comunale Giuseppe Verdi de Trieste interpretando a Paolo o Belo na ópera Francesca dá Rimini de Riccardo Zandonai baixo a batuta do propio compositor, o 14 de decembro de 1919. En 1923 fixo o mesmo papel en Metropolitan de Nova York. Durante a década dos anos 20 realizou xiras por todo o mundo, percorrendo toda Europa e gran parte de América. En 1926 participou na estrea, na Scala de Milán, da ópera Turandot, de Giacomo Puccini, que quedara sen rematar debido ó seu falecemento. Nesta ocasión, estivo dirixida polo mestre Arturo Toscanini.

A súa estancia en América e a influencia de persoas fixeron de Fleta unha persoa dispendiosa en gastos. O seu declive iniciouse en 1927. Unha farinxite aguda fíxolle rescindir os seus contratos coa Ópera do Metropolitan.

Cando recuperou a súa voz, nunca máis foi a mesma. Con todo, retomou as xiras, e foi ao Xapón, á China e a América do Sur.

No momento da proclamación da Segunda República en España, Fleta abrazou a causa republicana e chegou a facer unha gravación do Himno de Riego. Logo, e ao parecer, por influencia do propio José Antonio Primo de Rivera, afiliouse á falange. Ao estalar a guerra civil, trasladouse á Coruña e colaborou brevemente en campañas de propaganda.

Faleceu o 28 de maio de 1938 a consecuencia dunha uremia.

A Carreira

[editar | editar a fonte]

Fíxose cun importante repertorio operístico. Destacan as súas interpretacións do papel de Radamés en Aida de Verdi, e o de Don José, en Carmen de George Bizet. Con esta última debutou no Gran Teatre del Liceu de Barcelona.

A ampla discografía de Fleta quedou recollida en discos de 78 rpm. A maior parte da súa produción centrouse no mundo da ópera (La Bohème e Tosca de Giacomo Puccini, I Puritani de Vincenzo Bellini, Lohengrin de Richard Wagner, Carmen de George Bizet ou Aida de Giuseppe Verdi). Tamén, no xénero da zarzuela deixou rexistros, entre outros, de La Marina de Emilio Arrieta e Doña Francisquita de Amadeo Vives. Ademais, gravou cancións de Brahms e aires populares, como xotas, nanas ou himnos.

Para a historia da música operística en España e América Latina queda a rivalidade dos grupos de seguidores de Miguel Fleta e doutro tenor español moi famoso para a época, Hipólito Lázaro.

Vida persoal

[editar | editar a fonte]

Tivo unha relación con Luisa Pierrick, con que tivo dous fillos, e separáronse en 1926. De regreso a España casou en Salamanca con Carmen Mira, con quen tivo outros dous fillos.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]