Pateiro / Patexo Polybius henslowii | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Nome binomial | |||||||||||||||||||||||
Polybius henslowii Leach, 1820 |
O pateiro[1] ou patexo,[1][2][3] Polybius henslowii Leach, 1820, é unha especie de crustáceo decápodo braquiúro da familia dos portúnidos.
É un cangrexo pequeno de cacho arredondado e patas aplanadas,[4] sendo a única especie do xénero Polybius.[5]
É un bo nadador que se alimenta en augas abertas do nordés do océano Atlántico e o oeste do mar Mediterráneo.[5]
Ten certo interese comercial en Galicia, sendo consumido en mariscadas. Péscase coa patexeira,[6]
A carapa do pateiro é case circular, de superficie moi pouco convexa ou case plana,[7] de 48 mm de largo e 40 mm de longo.[4] O primeiro par de pereiópodos (patas dianteiras coas que camiñan os decápodos) leva quelas (pinzas), e os catro pares de patas restantes son aplanados cos bordos con franxas ou peluxe.[8] Isto contrasta con outros membros da familia Portunidae, que adoitan ter só o último par de patas adaptadas para nadaren.[9] P. henslowii is red-brown on the upper surface, and paler beneath.[7][8] O abdome do macho é triangular, cos segmentos terceiro a quinto soldados; no das femias, máis estreito, estes segmentos están soldados.[7]
Polybius atópase no norte e leste do océano Atlántico dende as illas Británicas até Marrocos (incluíndo Galicia), e no oeste do mar Mediterráneo.[7] Algúns poucos exemplares foron apañados no mar do Norte, no leste das Shetland, e no Skagerrak.[8] Tense espallado cara ao sur do mar do Norte, posibelmente por mor do cambio climático.[10]
Pódese atopar en sedimentos areosos e de grixos en profundidades de até os 500 m.[9]
O pateiro é un bo nadador, podendo nadar preto da tona da auga do mar, onde se alimenta de sardiñas, luras e outros animais.[9] P. henslowii ás veces ten sido ollado en comportamentos peláxicos, en enxames ou bancos. Estes grupos están maiormente compostos por machos, e crese que iso está relacionado co ciclo reprodutivo.[8]
En Galicia, o pateiro é unha importante fonte de alimento para a gaivota patiamarela (Larus cachinnans).[11] Polo verán, o sapoconcho coñecido coma tartaruga mariña común (Caretta caretta) de América do Norte aliméntase case exclusivamente de pateiros.[12]
Polybius henslowii foi por vez primeira descrito por William Elford Leach en 1820, coma monoespecífico dentro do xénero Polybius.[13]
Malia que algunhas especies engadíronse durante períodos de tempo ao xénero, despois encadráronse dentro doutros xéneros coma Liocarcinus, Necora ou Macropipus.[13]
O nome do xénero, "Polybius", vén do historiador grego Polibio (en grego antigo Πολύϐιος Polýbios); o nome específico "henslowii" púxose en honra de John Stevens Henslow, profesor de botánica da Universidade de Cambridge,[14] que recolleu unhas mostras da especie que un mariñeiro pescador de arenques apañara no norte de Devon (suroeste de Inglaterra) en 1817.[15] Esta foi a primeira de varias especies nomeadas na honra do porfesor Henslow.[15].
É unha especie moi común en todas as augas galegas, aparecendo adoito nos arrastres efectuados tanto nas rías como na plataforma continental, ata os 300 m de profundidade ou máis. Aínda que é bentónico, o pateiro presenta, como quedou dito, fases peláxicas, achándose en moitos casos en toda a columna de auga. Realiza grandes migracións, ao parecer relacionadas con cambios da temperatura da auga e os ciclos reprodutivos.[7]
Chega de arribada ás rías principalmente nos meses de verán, presentándose os machos en maior proporción, dándose usualmente unha segregación por sexos. Alcanza densidades moi grandes tanto nas rías como na plataforma, chagando a prexudicar os traballos da pesca doutras especies de maior interese comercial.[7]
Dado o seu escaso valor económico empregouse para fertilizar as terras de cultivo, e foi obxecto noutro tempo dunha pescaría específica con estas miras. Por outra parte, téñense realizado estudos bromatolóxicos de cara ao seu posíbel uso na fabricación de pensos.[7]
Á parte dos nomes citados, recibe en galego outros nomes vulgares, como pateixo,[4][16] patelo,[4][7][16] patilado,[4][16] pato,[4][16] patulate,[16] poteiro,[4][16] e outros.
O profesor A. Santamarina, en nota etimoilóxica na obra de Ríos Panisse, di que parte dos nomes anteriores (pato e derivados) aluden ao corpo deprimido ou aplanado deste animal (en galego pato = "aplanado"),[17] e que o resto das formas remiten a un termo composto antigo pati-lado "pata ancha", desfigurado pola desaparición da lingua viva do adxectivo lado "ancho".