Péptido YY

Péptido YY (imaxe de PDB 1qbf).

O péptido YY ou PYY é unha pequena proteína de 36 aminoácidos con función hormonal liberada polas células do íleo e colon en resposta á alimentación. Nos humanos a forma YY_3-36 parece reducir o apetito.

Outros nomes cos que se coñece o péptido YY son: péptido tirosina tirosina, ou péptido pancreático YY_3-36.^[1]

Estrutura

O péptido YY está relacionado coa familia de péptidos pancreáticos por ter 18 dos seus 36 aminoácidos situados na mesma posición ca nos péptidos pancreáticos.^[2] Existen dúas formas principais do péptido YY: PYY_1-36 e PYY_3-36 que teñen un pregamento estrutural PP. Porén, a forma máis común de inmunorreactividade de PYY circulante é o PYY_3-36, que se une ao receptor Y2 (Y2R) da familia de receptores Y.^[3] O péptido YY_3-36 (PYY) é un polipéptido liñal que consta de 36 aminoácidos cunha homoloxía estrutural co neuropéptido Y e co polipéptido pancreático.

Liberación

O PYY encóntrase nas células L da mucosa do tracto dixestivo, especialmente no íleo e colon. Tamén se encontra unha pequena cantidade de PYY, arredor de 1-10%, no esófago, estómago, duodeno e xexuno.^[4] As concentracións de PYY en circulación aumentan no período posprandial (despois de comer) e diminúen co xaxún.^[3] Ademais, o PYY prodúceno tamén unha pequena poboación de neuronas no tronco encefálico, especificamente situadas no núcleo xigantocelular reticular do bulbo raquídeo.^[5] C. R. Gustavsen et al. encontraron células produtoras de PYY nos illotes de Langerhans en ratas.^[6]

Funcións

O PYY exerce a súa función a través do receptor do neuropéptido Y, inhibe a motilidade gástrica e incrementa a absorción de auga e electrólitos no colon.^[7] O PYY tamén podería suprimir a secreción pancreática. É secretado polas células neuroendócrinas no íleo e colon en resposta a unha comida, e reduce o apetito. O PYY traballa freando o baleiramento gástrico, e incrementa a eficiencia da dixestión e a absorción de nutrientes despois dunha comida. Algunhas investigacións sinalaron que o PYY podería ser útil na eliminación do aluminio acumulado no cerebro.

Estudos en animais

Varios estudos mostraron que a administración periférica aguda de PYY_3-36 inhibe a alimentación de roedores e primates. Fixéronse estudos con ratos knockout-Y2R, e os resultados indicaron que non hai efectos anorexíxenos (redutores do apetito) en ratos knockout-Y2R. Estes descubrimentos indican que o PYY_3-36 ten efectos anorexíxenos, mediados polo Y2R. Realizáronse algúns estudos para investigar o efecto do PYY en ratos. Ratos knockout-PYY femias incrementaron o seu peso corporal e masa graxa. Os ratos knockout-PYY, son resistentes á obesidade pero teñen maior masa graxa e unha menor tolerancia á glicosa cando son alimentados con dietas altas en graxa, comparado cos ratos de control. Polo tanto, o PYY tamén xoga un papel moi importante na homeostase da enerxía ao equilibrar a inxestión de comida.^[3]

Relación coa obesidade

A leptina é outra hormona que tamén reduce o apetito en resposta á alimentación, pero as persoas obesas desenvolven unha resistencia á leptina. Tamén se sabe que as persoas obesas secretan menos PYY cós non obesos.^[8] Intentouse usar o PYY directamente como medicamento para a perda de peso e tivo certo éxito. Os investigadores notaron que a inxesta calórica durante unha comida tomada dúas horas despois da infusión de PYY viuse reducida nun 30% en suxeitos obesos (P<0,001) e nun 31% en suxeitos delgados (P<0,001).^[9]

Mentres que algúns estudos mostran que a xente obesa ten menores niveis de PYY circulante despois das comidas, outros estudos informaron que os individuos obesos teñen unha sensibilidade normal aos efectos redutores do apetito do PYY_3-36. Ademais, entre a xente obesa e non obesa non hai diferenzas nas concentracións de PYY. Xa que logo, a redución na secreción de PYY non podería ser unha das causas da obesidade. Aínda así, os efectos anorexíxenos do PYY poderían ser parte dun tratamento farmacolóxico contra a obesidade no futuro.^[3]

Unha investigación feita en 2006 mostrou que o consumo de proteínas incrementa os niveis de PYY, e observou algúns beneficios na redución do apetito e perda de peso nos suxeitos experimentais.^[10] Isto podería explicar a perda de peso experimentada nas dietas altas en proteínas.

Parece ser que o estradiol podería interaccionar co PYY. As isoflavonas de soia teñen semellanzas estruturais e funcionais co estradiol. Os datos dispoñibles indican que o estradiol e os compoñentes parecidos ao estradiol poderían interactuar coas "hormonas da saciedade" do intestino tales como o péptido YY (PYY) e a ghrelina, e así influír no peso corporal.^[11]

Notas

1. "Entrez Gene: PYY peptide YY". 
2. DeGroot, Leslie Jacob (1989). J. E. McGuigan, ed. Endocrinology. Philadelphia: Saunders. p. 2754. ISBN 0-7216-2888-5. 
3. Murphy, Kevin G. & Bloom, Stephen R. (decembro de 2006). "Gut hormones and the regulation of energy homeostasis". Nature (en inglés) 444 (7121): 854–859. ISSN 0028-0836. doi:10.1038/nature05484. 
4. Taylor IL (marzo de 1985). "Distribution and release of peptide YY in dog measured by specific radioimmunoassay". Gastroenterology 88 (3): 731–7. PMID 3838162. 
5. Glavas MM, Grayson BE, Allen SE, Copp DR, Smith MS, Cowley MA, Grove KL (2008). "Characterization of brainstem peptide YY (PYY) neurons.". J Comp Neurol 506 (2): 194–210. PMID 18022952. doi:10.1002/cne.21543. 
6. Gustavsen, Carsten R.; Pillay, Neville; Heller, R. Scott (2008-07). "An immunohistochemical study of the endocrine pancreas of the African ice rat, Otomys sloggetti robertsi". Acta Histochemica (en inglés) 110 (4): 294–301. doi:10.1016/j.acthis.2007.11.003. 
7. Liu C, Aloia T, Adrian T, Newton T, Bilchik A, Zinner M, Ashley S, McFadden D (1996). "Peptide YY: a potential proabsorptive hormone for the treatment of malabsorptive disorders.". Am Surg 62 (3): 232–6. PMID 8607584. 
8. "Peptide YY Secretion in Morbidly Obese Patients Before and After Vertical Banded Gastroplasty". Arquivado dende o orixinal o 15 de setembro de 2019. Consultado o 06 de maio de 2012. 
9. Batterham RL, Cohen MA, Ellis SM, Le Roux CW, Withers DJ, Frost GS, Ghatei MA, Bloom SR (2003). "Inhibition of food intake in obese subjects by peptide YY3-36". The New England journal of medicine 349 (10): 941–8. PMID 12954742. doi:10.1056/NEJMoa030204. 
10. Batterham RL, Heffron H, Kapoor S, Chivers J, Chandarana K, Herzog H, Le Roux CW, Thomas EL, Bell JD, Withers DJ (2006). "Critical role for peptide YY in protein-mediated satiation and body-weight regulation.". Cell Metabolism 4 (3): 223–233. PMID 16950139. doi:10.1016/j.cmet.2006.08.001. 
11. Weickert MO, Reimann M, Otto B, Hall WL, Vafeiadou K, Hallund J, Ferrari M, Talbot D, Branca F, Bügel S, Williams CM, Zunft HJ, Koebnick C (2006). "Soy isoflavones increase preprandial peptide YY (PYY), but have no effect on ghrelin and body weight in healthy postmenopausal women". J Negat Results Biomed 5: 11. PMC 1562443. PMID 16907966. doi:10.1186/1477-5751-5-11. 

Véxase tamén

Bibliografía

• Ekblad E, Sundler F (2002). "Distribution of pancreatic polypeptide and peptide YY". Peptides 23 (2): 251–61. PMID 11825640. doi:10.1016/S0196-9781(01)00601-5. 
• Sandström O, El-Salhy M (2002). "Ontogeny and the effect of aging on pancreatic polypeptide and peptide YY". Peptides 23 (2): 263–7. PMID 11825641. doi:10.1016/S0196-9781(01)00603-9. 
• Yang H (2002). "Central and peripheral regulation of gastric acid secretion by peptide YY". Peptides 23 (2): 349–58. PMID 11825649. doi:10.1016/S0196-9781(01)00611-8. 
• Naruse S, Kitagawa M, Ishiguro H, Hayakawa T (2002). "Feedback regulation of pancreatic secretion by peptide YY". Peptides 23 (2): 359–65. PMID 11825650. doi:10.1016/S0196-9781(01)00612-X. 
• Aponte GW (2002). "PYY-mediated fatty acid induced intestinal differentiation". Peptides 23 (2): 367–76. PMID 11825651. doi:10.1016/S0196-9781(01)00613-1. 
• Hagan MM (2002). "Peptide YY: a key mediator of orexigenic behavior". Peptides 23 (2): 377–82. PMID 11825652. doi:10.1016/S0196-9781(01)00614-3. 
• Mannon PJ (2002). "Peptide YY as a growth factor for intestinal epithelium". Peptides 23 (2): 383–8. PMID 11825653. doi:10.1016/S0196-9781(01)00615-5. 
• Tseng WW, Liu CD (2002). "Peptide YY and cancer: current findings and potential clinical applications". Peptides 23 (2): 389–95. PMID 11825654. doi:10.1016/S0196-9781(01)00616-7. 
• El-Salhy M, Suhr O, Danielsson A (2002). "Peptide YY in gastrointestinal disorders". Peptides 23 (2): 397–402. PMID 11825655. doi:10.1016/S0196-9781(01)00617-9. 
• Imamura M (2002). "Effects of surgical manipulation of the intestine on peptide YY and its physiology". Peptides 23 (2): 403–7. PMID 11825656. doi:10.1016/S0196-9781(01)00618-0. 
• Beglinger C, Degen L (2007). "Gastrointestinal satiety signals in humans--physiologic roles for GLP-1 and PYY?". Physiol. Behav. 89 (4): 460–4. PMID 16828127. doi:10.1016/j.physbeh.2006.05.048. 
• Eberlein GA, Eysselein VE, Schaeffer M; et al. (1989). "A new molecular form of PYY: structural characterization of human PYY(3-36) and PYY(1-36)". Peptides 10 (4): 797–803. PMID 2587421. doi:10.1016/0196-9781(89)90116-2. 
• Facer P, Bishop AE, Cole GA; et al. (1989). "Developmental profile of chromogranin, hormonal peptides, and 5-hydroxytryptamine in gastrointestinal endocrine cells". Gastroenterology 97 (1): 48–57. PMID 2721879. 
• Tatemoto K, Nakano I, Makk G; et al. (1989). "Isolation and primary structure of human peptide YY". Biochem. Biophys. Res. Commun. 157 (2): 713–7. PMID 3202875. doi:10.1016/S0006-291X(88)80308-5. 
• Lukinius AI, Ericsson JL, Lundqvist MK, Wilander EM (1986). "Ultrastructural localization of serotonin and polypeptide YY (PYY) in endocrine cells of the human rectum". J. Histochem. Cytochem. 34 (6): 719–26. PMID 3517149. doi:10.1177/34.6.3517149. 
• Adrian TE, Ferri GL, Bacarese-Hamilton AJ; et al. (1985). "Human distribution and release of a putative new gut hormone, peptide YY". Gastroenterology 89 (5): 1070–7. PMID 3840109. 
• Lundell I, Blomqvist AG, Berglund MM; et al. (1996). "Cloning of a human receptor of the NPY receptor family with high affinity for pancreatic polypeptide and peptide YY". J. Biol. Chem. 270 (49): 29123–8. PMID 7493937. doi:10.1074/jbc.270.49.29123. 
• Bard JA, Walker MW, Branchek TA, Weinshank RL (1995). "Cloning and functional expression of a human Y4 subtype receptor for pancreatic polypeptide, neuropeptide Y, and peptide YY". J. Biol. Chem. 270 (45): 26762–5. PMID 7592911. doi:10.1074/jbc.270.45.26762. 
• Hort Y, Baker E, Sutherland GR; et al. (1995). "Gene duplication of the human peptide YY gene (PYY) generated the pancreatic polypeptide gene (PPY) on chromosome 17q21.1". Genomics 26 (1): 77–83. PMID 7782089. doi:10.1016/0888-7543(95)80085-Z. 
• Kohri K, Nata K, Yonekura H; et al. (1993). "Cloning and structural determination of human peptide YY cDNA and gene". Biochim. Biophys. Acta 1173 (3): 345–9. PMID 8318545. 
• Batterham RL, Heffron H, Kapoor S, Chivers J, Chandarana K, Herzog H, Le Roux CW, Thomas EL, Bell JD, Withers DJ (2006). "Critical role for peptide YY in protein-mediated satiation and body-weight regulation". Cell Metabolism 4 (3): 223–233. PMID 16950139. doi:10.1016/j.cmet.2006.08.001.