Rodrigo Gil de Hontañón

Rodrigo Gil de Hontañón

Casa de los Guzmanes de León. Hoxe sede da Deputación provincial.
Biografía
Nacemento	23 de febreiro de 1500 Rascafría, España
Morte	31 de maio de 1577 ^(Gregoriano) (77 anos) Segovia, España
Actividade
Campo de traballo	Arquitectura
Ocupación	arquitecto
Movemento	Plateresco
Obra
Obras destacables (1513) catedral nova de Salamanca (1525 ^(Gregoriano)) Catedral de Segóvia ^(pt)
Familia
Pai	Juan Gil de Hontañón
Irmáns	Juan Gil de Hontañón
Sinatura
Descrito pola fonte	Enciclopedia universal ilustrada europeo-americana (1908-1930) ^(pt) , (vol:XXVI, sec:Gil de Hontañón (Rodrigo), p.36)

Rodrigo Gil de Hontañón, nado en Rascafría o 23 de febreiro de 1500 e finado o 31 de maio de 1577en Segovia, foi un arquitecto renacentista considerado como un dos mellores arquitectos españois do século XVI. Seu estilo persoal influíu na obra de arquitectos modernos como Antonio Palacios. A súa obra simboliza a coexistencia entre o gótico tardío e o clasicismo renacentista e, ao mesmo tempo, a superación en España do medievalismo.

Traxectoria

Colexiata de Santa María de Vilafranca do Bierzo

Rodrigo Gil de Hontañón naceu en 1500 en Rascafría no seo dunha familia dedicada á arquitectura e á construción. Era fillo do mestre canteiro trasmierán Juan Gil de Hontañón, e irmán de Juan Gil de Hontañón, "o Mozo", aínda que Rodrigo sobresaíu con respecto aos anteriores.^[1][2]

Nos seus primeiros anos traballou canda seu pai, co que colaborou en obras como a Catedral de Valladolid en 1527.^[3] En 1533 realizou a súa primeira obra individual, a Colexiata de Santa María de Vilafranca do Bierzo, cunha decoración propia do plateresco. Sucedeu a seu pai en 1526 na dirección das obras da Catedral de Segovia, da que foi Mestre Maior e, así mesmo, foino da Catedral Nueva de Salamanca a partir de 1538.

Fachada do Colegio Mayor de San Ildefonso, actualmente sede da Universidade de Alcalá de Henares, a obra máis coñecida de Rodrigo Gil de Hontañón

A súa importancia, porén, débese en maior medida á arquitectura civil. Realizou o palacio de Monterrey de Salamanca, con soberbia fachada plateresca na que se intensifica o ornamento escultórico nos corpos superiores rematados en crestería. En 1556 procectou o edificio do Colexio Trilingüe de Salamanca (hoxe desaparecido), con traza moito máis renacentista.^[4] Tamén realizou o palacio de los Guzmanes, en León (1559-1566), similar, aínda que un tanto máis sobrio, ao palacio de Monterrey. A súa obra máis coñecida é a fachada do Colexio Maior de San Ildefonso (1551-1553), actual reitorado da Universidade de Alcalá de Henares, estruturada en tres zonas horizontais: a superior, que conta cunha galería corrida articulada por columnas rematadas en pináculos, e as dúas inferiores, máis espidas, onde se abren nichos platerescos de gran plasticidade.

Entre as súas obras destacan numerosas igrexas en diversos lugares, como a Igrexa de Santiago Apóstol en Medina de Rioseco —nun postreiro estilo tardogótico—, a Igrexa de Santiago de Cáceres, a capela do Deán, no antigo convento de San Francisco en Zamora, obra iniciada polo seu pai e que el concluíu; a Igrexa de San Julián en Toro, a Igrexa de San Sebastián en Villacastín; a reconstrución da Igrexa de San Eutropio en El Espinar, e obras na Catedral Nueva de Plasencia, na capela maior da Catedral de Ciudad Rodrigo. Tamén construíu a torre da Basílica da Asunción de Nuestra Señora de Colmenar Viejo.

En Galicia

En Galicia cómpre destacar a súa achega no claustro da Catedral de Santiago de Compostela, que rematou, e así mesmo, nesta cidade, construíu o claustro do Colexio de Santiago Alfeo, ou de Fonseca. Tamén deseñou os dous primeiros claustros do Hospital Real de Santiago. Fóra de Santiago realizou diversas obras de reforma e ampliación na Catedral de Ourense.

Morte e legado

Hontañón faleceu en Segovia en 1577. As teorías deste prolífico arquitecto recolléronse no texto Compendio de architectura y Simetría de los templos do salmantino Simón García, Mestre Maior entre 1667 e 1703 da Catedral Vieja de Salamanca (atribúense a Gil de Hontañón os primeiros seis capítulos).

A súa obra saltou ao outro lado do Atlántico, alcanzando a súa influencia á Nova España (México) mediante Claudio de Arciniega, posta de manifiesto en edificios de Acolman, Yuriria e Metztitlán.^[5]

Galería

• 
  Claustro da Catedral de Santiago de Compostela
• 
  Claustro do Colexio de Santiago Alfeo
• 
  Claustro do Colexio do Arcebispo Fonseca. Salamanca
• 
  Claustro do Convento de las Dueñas. Salamanca

Notas

1. Personajes de Rasines Cantabria 102 Municipios (eldiariomontanes.es).
2. Catedral Santa María (Astorga), Portal Fuenterrebollo. El arquitecto cántabro Rodrigo Gil de Hontañón (1500-1577) imprimió las influencias renacentistas en las dos capillas,...
3. Non na actual catedral herreriana, senón na plateresca anterior a esta, que só chegou a iniciarse.
4. Nieves Rupérez Almajano (2002) en Luis Enrique Rodríguez San Pedro Bezares e Juan Luis Polo Rodríguez, eds. La Universidad de Salamanca y sus confluencias americanas. Salamanca: Universidad de Salamanca. ISBN 978-84-7481-994-6. (Recolle os contidos presentados nos Coloquios Alfonso IX, setembro de 2002. Salamanca).
5. Juan B. Artigas (1985): Cuadernos de arquitectura virreinal, Volume 2. México, DF: UNAM, Facultad de Arquitectura, páxina 65.

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Rodrigo Gil de Hontañón

Bibliografía

• Moreno Dopazo, Pablo (2017): Trazas de montea y cortes de cantería en la obra de Rodrigo Gil de Hontañón. México, DF: Universidad Pontificia de México. E.T.S. de Arquitectura.

Ligazóns externas

• Obras de Rodrigo Gil de Hontañón en Urbipedia.