As sagas de reis (Konungasögur) son un tipo de saga que narran a vida de reis escandinavos, compuxéronse por autores islandeses entre os séculos XII e XIII, e a través de escolmas a súa influencia chegará ata o século XIV.
As fontes destas sagas son relatos de testemuñas, poemas escáldicos e a tradición local. Os autores nun primeiro momento eran membros do mundo eclesiástico pero logo abundaron tamén os leigos. O escritor máis importante foi Snorri Sturluson, a súa Heimskringla é unha escolma de sagas de reis cun total de dezaseis alén do prólogo.
- Hryggjarstykki de Eiríkr Oddsson, ca. 1150, perdida.
- Historia Norvegiæ, ca. 1170.
- Historia de Antiquitate Regum Norwagiensium de Theodoricus monachus, ca. 1180.
- Skjöldunga saga, ca. 1180.
- Saga antiga de San Olaf, ca. 1190.
- Ágrip af Nóregskonungasögum, ca. 1190.
- Sverris saga, de Karl Jónsson, ca. 1205.
- Morkinskinna, ca. 1220
- Fagrskinna, ca. 1220.
- Óláfs saga helga de Styrmir Kárason, ca. 1220.
- Böglunga sögur, ca. 1225.
- Heimskringla de Snorri Sturluson, ca. 1230.
- Knýtlinga saga, probablemente de Ólafr Þórðarson, ca. 1260.
- Hákonar saga Hákonarsonar, de Sturla Þórðarson, ca. 1265.
- Magnúss saga lagabœtis, de Sturla Þórðarson, ca. 1280, consérvanse fragmentos.
- Hulda-Hrokkinskinna, ca. 1280.
- Óláfs saga Tryggvasonar en mesta, ca 1300.