Satyrium esculi | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Satyrium esculi | |||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||
|
Satyrium esculi é unha especie de insecto lepidóptero da familia Lycaenidae, subfamilia Theclinae e xénero Satyrium.
Satyrium esculi foi descuberta por Jakob Hübner en 1804.[1]
Sinónimo: Thecla esculi Hübner, 1804.[2]
É unha pequena bolboreta coa parte superior de cor marrón, cunha cola nas ás posteriores, e a femia posúe unha discreta marca cor cobriza nas ás anteriores. Na femia de Satyrium esculi f. powelli e de Satyrium esculi f. ilioides a á anterior é cobre bordeada de marrón e a á posterior posúe unha liña submarxinale de manchas cor laranxa.
As eirugas son atendidas polas formigas Crematogaster cruentatus[3]
Voltinismo - Voa nunha xeración entre maio e agosto, dependendo da súa latitude.[4]
As súas plantas hóspedes son Quercus (Quercus ilex e Quercus coccifera).[5]
Está presente en África do Norte (Tunes, Alxeria e Marrocos), na Península Ibérica, no sur de Francia e nas illas Baleares, en Eivisa e Mallorca.[4]
É un lepidóptero que habita entre maleza con flores e bosques caducifolios ou mixtos.