Shigella sonnei | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Colonias de Shigella sonnei despois do seu cultivo durante 48 horas en ágar entérico Hektoen (HEK). | |||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Sinonimia | |||||||||||||||
Bacterium sonnei Levine 1920 |
Shigella sonnei é unha especie de bacteria gramnegativa do xénero Shigella.[2] Xunto con Shigella flexneri, é responsable do 90% dos casos de shigelose.[3][4] Shigella sonnei recibe o seu nome en honra do bacteriólogo danés Carl Olaf Sonne.[5][6] É unha bacteria gramnegativa, con forma de bacilo, non móbil, e non formadora de esporas.[7]
Esta especie polimeriza a actina da célula hóspede.
Esta especie é clonal e está espallada por todo o mundo. Unha análise de 132 cepas mostrou que se orixinaron dun antepasado común en Europa arredor do ano 1500 d.C.[8]
As bacterias do xénero Shigella do "grupo D" causan shigelose. As persoas que se infectan con estas bacterias libérana nas súas feces, causando así a posibilidade de que se espalle pola auga ou por contacto directo cunha persoa por vía oral. As condicións hixiénico-sanitarias malas ou a comida ou auga contaminada contribúen a contraer esta doenza.[9]
Os meniños e nenos, anciáns, viaxeiros e persoas enfermas son susceptibles de sufrir os síntomas máis graves da enfermidade causada por S. sonnei. A shigelose padécena comunmente individuos con síndrome de inmunodeficiencia adquirida (SIDA) e complexos relacionados coa SIDA, así como homes homosexuais sen SIDA. A shigelose pode transmitirse tamén por persoas con SIDA que contraeron previamente unha shigelose grave e prolongada, incluíndo os que teñen a infección espallada polo torrente circulatorio, o cal pode ser mortal.[10][11]
As infeccións oden orixinar febre aguda, dores abdominais agudos, dores rectais, náusea, diarrea acuosa ou feces con sangue, moco ou pus, que poden aparecer nun período de 1 a 7 días despois de estar en contacto coas bacterias.[9] A maioría das infeccións por Shigella adoitan desaparecer sen complicacións, pero se se deixa sen tratar ou se atrasa a diagnose pode orixinar algunhas complicacións graves como deshidración (algunhas poden orixinar un shock e a morte), convulsións, síndrome hemolítico-urémico, megacolon tóxico e artrite reactiva.[12] As persoas con diarrea adoitan recuperarse completamente, aínda que poden pasar varios meses ata que os seus hábitos intestinais sexan totalmente normais. Unha vez que se tivo shigelose, xa non é probable infectarse de novo co mesmo tipo de microbio polo menos durante varios anos. Porén, poden infectarse con outros tipos de Shigella.[13]
Non se dispón de vacinas contra a Shigella. A mellor prevención contra a shigelose é o lavado de mans coidadoso e frecuente con xabón e auga antes e despois de usar o váter e antes de maniplar alimentos; ademais, é importante aterse estritamente ás precaucións de seguridade estándar coa comida e auga. Evitar ter relacións sexuais con persoas con diarrea ou que se acaban de recuperar dunha diarrea. Tamén é importante evitar beber ou tragar auga de lagoas, lagos ou piscinas non tratadas.[15][16]
Informouse de resistencia a antibióticos nesta bacteria.[17]
Pode cultivarse en ágar MacConkey e TSA, a 37 °C como temperatura óptima, pero tamén pode crecer a 25 °C. É un organismo anaerobio facultativo e quimioorganótrofo e produce ácido cando cataboliza carbohidratos.