Suesca

Modelo:Xeografía políticaSuesca
Imaxe

Localización
Mapa
 5°06′06″N 73°47′53″O / 5.1017, -73.7981
EstadoColombia
DepartamentosCundinamarca
ProvinciaAlmeidas (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Poboación
Poboación17.318 (2015) Editar o valor en Wikidata (97,84 hab./km²)
Xeografía
Superficie177 km² Editar o valor en Wikidata
Altitude2.580 m Editar o valor en Wikidata
Datos históricos
FundadorGonzalo Jiménez de Quesada Editar o valor en Wikidata
Creación14 de marzo de 1537 Editar o valor en Wikidata

Sitio websuesca-cundinamarca.gov.co Editar o valor en Wikidata

Suesca é un concello colombiano de Cundinamarca, situado na provincia de Almeidas, a 59 km ó nordés de Bogotá. A altitude media do concello é de 2584 m s. n. m., e o clima é tépedo, cunha temperatura media anual de 14.3 °C.[1]

Toponimia

[editar | editar a fonte]

O topónimo «Suesca» deriva do muysc cubun (lingua muisca), e está formado por dous vocábulos: sue, que significa «ave», e hyca, que significa «rocha», ou «pedra», de modo que Suehyca, simplificado como Suesca, significa «Rocha das Aves».[2][3]

Na época precolombiana, Suesca era un dos once uta (poboados, ou aldeas) que integraban o zybyn (clan) de Guatavita, no territorio que na Confederación Muisca correspondía ó Zipazgo. O tybaragüe (gobernante local) de Suesca era tributario do sybyntiba (cacique) de Guatavita.

En 1536, por mandato de don Pedro Fernández de Lugo, daquela gobernador de Santa Marta, Gonzalo Jiménez de Quesada emprendeu a súa expedición con miras a descubrir o nacemento do Río Grande da Madalena. Seguindo o curso do río, chegou a Tora de las Barrancas Bermejas (a actual Barrancabermeja); preto deste sitio atoparon un indíxena que lles falou das riquezas da Confederación Muisca e do bo clima das terras do interior. Entón abandonaron as terras do Magdalena e ascenderon pola Cordilleira Oriental, pasando por terras do que hoxe é o departamento de Boyacá, para entrar a Cundinamarca polos concellos de Susa, Guachetá, Lenguazaque, Cucunubá e Suesca.

O 14 de marzo de 1537, Jiménez de Quesada chegou a este último poboado e quedou marabillado pola bondade dos seus habitantes e pola beleza das súas impoñentes rochas, o mesmo que polo seu clima e a súa tranquilidade. En 1565 resolveuse e ordenou trasladar o casarío ó sitio onde hoxe se atopa, para evitar así as graves consecuencias que sufrían os indíxenas coas inundacións do río Funza (antigo nome do río Bogotá).

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]