Síndrome de Wallenberg
| Síndrome de Wallemberg | |
|---|---|
| Clasificación e recursos externos | |
 Localización do bulbo raquídeo no encéfalo. | |
| DiseasesDB | 10449 |
| MeSH | D014854 |
 Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. | |
A síndrome de Wallenberg ou síndrome bulbar lateral é unha doenza neurolóxica provocado por un infarto no bulbo raquídeo do encéfalo.
A causa máis frecuente desta afectación é o infarto dalgunha das arterias que irrigan o bulbo raquídeo (rama da arteria vertebral ou a arteria cerebelosa posterior inferior). Ademais destas causas de oclusión, están descritos doentes casos de pacientes afectos por enfermidades desmielinizantes (como a esclerose múltiple), abscesos, metástases, hematomas ou necrose debida á radioterapia.
Foi descrito en 1895 polo doutor Adolf Wallenberg (1862-1949).[1]
Sintomatoloxía
[editar | editar a fonte]Trátase dunha síndrome hemisensitiva cruzada, xa que existe unha hipoestesia na cara ipsilateral onde se produce a lesión, e unha hipoestase no brazo e a perna contralateral á lesión. Ademais, existen outros síntomas coma vertixe, náuseas e vómitos por mor da afectación dos núcleos vestibular. Tamén pode existir impo de resultar afectado o centro respiratorio, diplopía e síndrome de Horner se existe compromiso pontino, disfonía, disfaxia e disartria por compromiso do núcleo ambiguo.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Historia de la Medicina - Biografías" (en castelán). Consultado o 18 de febreiro de 2012.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Síndrome de Wallemberg Medchrome. (en inglés)
