Xaime, duque de Madrid

Xaime, duque de Madrid

Biografía
Nacemento	(es) Jaime de Borbón y Borbón-Parma 27 de xuño de 1870 Vevey, Suíza
Morte	2 de outubro de 1931 (61 anos) París, Francia
Causa da morte	doenza
Legitimist pretender to the French throne ^(en)
Carlist pretender to the Spanish throne ^(en)
Datos persoais
Residencia	avenue Hoche ^(en)
Relixión	Igrexa católica
Educación	Beaumont College ^(en)
Actividade
Ocupación	militar
Carreira militar
Rama militar	Exército Imperial Ruso
Outro
Título	Duque de Anjou Carlist pretender to the Spanish throne ^(en) Legitimist pretender to the French throne ^(en)
Familia	Casa de Borbón-Anjou
Pais	Carlos, duque de Madrid   e Margarida de Bourbon-Parma
Irmáns	Branca de Espanha Alicia de Borbón y Borbón-Parma Elvira María Teresa Enrique de Borbón y Borbón Parma
Premios
Order of Saint Anna, 4th class ^(en)  Ordem de Santa Ana ^(pt)  Russo-Japanese War Medal ^(en)  Medal for China campaign ^(en)  Orde de Leopoldo  Ordem de São Vladimir ^(pt)  Order of St. Vladimir, 4th class ^(en)  Orde de Santo Estanislau  Order of Saint Stanislaus, 2nd class ^(en)  Ordem da Coroa ^(pt)
Sinatura

Xaime de Borbón e Borbón-Parma nado en Vevey no 1870 e finado en París no 1931, foi pretendente carlista ao trono de España co nome de Xaime III (1909-1931), tamén coñecido como duque de Madrid.

Traxectoria

Serviu no exército ruso e loitou contra os bóxers en China (1900) e participou na campaña de Manchuria (1904).

Á morte de Carlos VII asumiu a xefatura do carlismo e durante o seu "reinado" o carlismo coñeceuse como xaimismo. Encargou a Juan Vázquez de Mella a secretaría política do carlismo en España, aínda que mantivo como representante do pretendente a Bartolomé Feliú, que o seu antecesor nomeara uns días antes de morrer. Pero as relacións entre Vázquez de Mella e Xaime foron nunca foron boas.

Durante a Primeira guerra mundial Xaime viviu baixo arresto domiciliario en Austria polo seu apoio a Francia e aos aliados, sen case comunicación coa dirección política carlista en España. Tras a guerra trasladouse a Francia e asumiu persoalmente a dirección do carlismo disolvendo a xunta que o gobernaba e provocou a saída de Vázquez de Mella e os mellistas do carlismo en 1919. Aínda que nun primeiro momento apoiou a ditadura de Primo de Rivera, a partir de 1925 opúxose a ela. Tras a proclamación da república en España mantivo conversas con Afonso XIII para unificar as dúas pólas da dinastía carlista, pero a morte de Xaime o 2 de outubro de 1931 impediuno.

Sucedeuno como pretendente carlista o seu tío Afonso Carlos.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Xaime, duque de Madrid