Պիեռ Սերեզոլ
|
---|
 |
Ծնվել է | օգոստոսի 17, 1879(1879-08-17) |
---|
Ծննդավայր | Լոզան, Շվեյցարիա |
---|
Մահացել է | հոկտեմբերի 23, 1945(1945-10-23) (66 տարեկան) |
---|
Մահվան վայր | Լյուտրի, Lavaux-Oron District, Վո, Շվեյցարիա[1] |
---|
Քաղաքացիություն | Շվեյցարիա |
---|
Կրոն | Քվակերներ |
---|
Մասնագիտություն | ճարտարագետ, մաթեմատիկոս, խաղաղապահ, հակապատերազմային ակտիվիստ, քաղինժեներ և ուսուցիչ |
---|
Ծնողներ | հայր՝ Պոլ Սերեզոլ |
---|
Անդամություն | Service Civil International և Հաշտեցման միջազգային ընկերություն |
---|
Ստորագրություն
 |
Pierre Cérésole Վիքիպահեստում |
Պիեռ Սերեզոլ (ֆր.՝ Pierre Cérésole, օգոստոսի 17, 1879(1879-08-17), Լոզան, Շվեյցարիա - հոկտեմբերի 23, 1945(1945-10-23), Լյուտրի, Lavaux-Oron District, Վո, Շվեյցարիա[1]), շվեյցարացի ինժեներ, որը առավել հայտնի է որպես Միջազգային քաղաքացիական ծառայության կամ Խաղաղության համար միջազգային կամավորական ծառայության (IVSP) հիմնադիր (1920). կազմակերպություն, որն Առաջին աշխարհամարտից հետո օգնել է վերակառուցմանը՝ եղբայրության մթնոլորտի հասնելու նպատակով։ Լինելով պացիֆիստ, Սերեզոլը հրաժարվել է վճարել հարկերը, որոնք օգտագործվել են զենք գնելու համար և հրաժարվել է իր ժառանգությունից գումար ընդունել։ Նա երկար ժամանակ է անցկացրել բանտում։
Սերեզոլը ոգեշնչվել է ամերիկացի մտածող Վիլյամ Ջեյմսից։ Ինքը՝ Սերեզոլը, իր հերթին, ոգեշնչել է Կիս Բոկեին։
Պիեռ Սերեզոլը ծնվել է Լոզանում, 1879 թվականի օգոստոսի 17-ին, Շվեյցարիայի դաշնային խորհրդի անդամ և Շվեյցարիայի Համադաշնության նախագահ Պոլ Սերեզոլի ընտանիքում։
- Cérésole, Pierre (1950). Vivre sa vérité Carnets de route 1909-1944. Neuchâtel: La Baconnière. p. 279 p.
- Cérésole, Pierre (1954). For peace and truth: from the note-books of Pierre Ceresole. Translated by John W. Harvey; Christina Yates. Bannisdale Press. p. 192 p.
- Monastier, Hélène (1947). Un Quaker d'aujourd'hui: Pierre Cérésole. Paris. p. 43 p.
- Monastier, Hélène (1960). Pierre Cérésole d'après sa correspondance. Neuchâtel: La Baconnière. p. 249 p.
- Maddock, Keith (2005). Living truth: a spiritual portrait of Pierre Ceresole. Pendle Hill pamphlets #379. Wallingford: Pendle Hill. p. 35 p. ISSN 0031-4250.
| |
---|
| Բառարաններ և հանրագիտարաններ | |
---|
| |
|