Ցվետանա Պասկալևա

Ցվետանա Պասկալևա
Ծնվել է	հունվարի 22, 1960(1960-01-22)[1] (64 տարեկան)
Ծննդավայր	Նովա Զագորա, Սլիվենի մարզ, Բուլղարիա
Քաղաքացիություն	Հայաստան և  Բուլղարիա
Մայրենի լեզու	բուլղարերեն
Կրթություն	Ռուսաստանի թատերական արվեստի համալսարան (1984)
Մասնագիտություն	լրագրող, կինոռեժիսոր և գրող
Աշխատավայր	Հայաստանի Հանրային Հեռուստաընկերություն
Պարգևներ և մրցանակներ	և
Անդամություն	Հայաստանի ժուռնալիստների միություն և Union of Bulgarian Journalists?

Ցվետանա Պասկալևա (հունվարի 22, 1960(1960-01-22)^[1], Նովա Զագորա, Սլիվենի մարզ, Բուլղարիա), բուլղարուհի ռեժիսոր, օպերատոր, կինովավերագրող և լրագրող, Հայաստանի և Բուլղարիայի լրագրողների միության անդամ։ Արցախի Հանրապետության պաշտպանության բանակի գնդապետ (1995)։

Կենսագրություն

1984 թվականին ավարտել է Մոսկվայի Թատերարվեստի պետական ինստիտուտը։

1991-1994 թվականներին աշխատել է Արցախում, Գետաշենում, Շահումյանում, լուսաբանել արցախյան հերոսամարտը, Արցախի խնդիրը ներկայացրել միջազգային հանրությանը։

Նկարահանել է պատերազմական իրադարձություններին, արցախյան ազատագրական պայքարին նվիրված վեց վավերագրական ֆիլմ (հայերեն, ռուսերեն և անգլերեն)՝ «Ղարաբաղի վերքերը» ընդհանուր անվամբ, որոնք արժանացել են մի շարք մրցանակների՝ Ժնևի (1992), Հոլիվուդի (1993), Վերմոնտի (ԱՄՆ, 1994) միջազգային կինոփառատոներում։

1993-1994 թվականներին ԱՄՆ Կոնգրեսում, Կանադայի խորհրդարանյում, ՄԱԿ-ում, «Միջազգային համաներում» և այլ կազմակերպություններում ցուցադրել է իր ֆիլմերը, ելույթներ ունեցել ի պաշտպանություն արցախահայության ազատագրական պայքարի։

1995-1997 թվականներին Հայաստանի ազգային հեռուստատեսությունում վարել է Արցախի անցյալին և ներկային նվիրված «Իմ թանկագին ողջեր և մեռածներ», 1998-2001 թվականներին՝ Հայաստանի և ԱՀ խնդիրների շուրջ՝ «Ասպեկտ» հեղինակային, հրապարակախոսավերլուծական հաղորդաշարերը։ 2014 թվականից Հանրային հեռուստաընկերությամբ վարում է արցախյան գոյամարտին և նրա հերոս մասնակիցներին նվիրված «Նվիրյալները» հաղորդաշարը^[2]։

2001 թվականին նկարահանել է Շուշիի ազատագրմանը նվիրված «Ոգի և հավատ» փաստավավերագրական ֆիլմը։

Ֆիլմեր

• «Բարձունքներ, հույսեր» (1991)
• «Կլինի՞ արդյոք առավոտ Ղարաբաղի վրա» (1992)
• «Իմ թանկագին ողջեր և մեռածներ» (1993),
• «Ղարաբաղի վերքերը» (1994),
• «Մայր հողի զինվորները» (1994),
• «Լռություն» (1995),
• «Հավատ և ոգի» (2001)

Կոչումներ և պարգևներ

• 1993 Արցախի գրողների միության «Եղիշե» մրցանակ
• 1994 Annual Columbus International Film & Video Festival's bronze plaque
• Արցախի բանակի գնդապետ^[3]
• 1996 ՀՀ Արիության մեդալ
• 2009 ՀԲԸՄ Կարպիս Փափազյան մրցանակ^[4]
• 2009 Մովսես Խորենացու մեդալ^[5]։
• Երախտագիտության մեդալ (2015)^[6]։

Ծանոթագրություններ

1. Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.) — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990.
2. ««Նվիրյալները» հաղորդաշարը Հ1-ի կայքում». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 30-ին.
3. «A meeting with Paskaleva, AZG Armenian Daily #098, 29 May 2009». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ հոկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունվարի 4-ին.
4. «Garbis Papazian award 2009» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2011 թ․ հուլիսի 24-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունվարի 4-ին.
5. Մովսես Խորենացու մեդալով պարգևատրելու մասին
6. Ց. ՊԱՍԿԱԼԵՎԱՅԻՆ ԵՐԱԽՏԱԳԻՏՈՒԹՅԱՆ ՄԵԴԱԼՈՎ ՊԱՐԳԵՎԱՏՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ

Արտաքին հղումներ

• The Wounds of Karabakh film by Tsvetana Paskaleva

Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։