![]() ![]() ![]() ![]() (1986 AO2) Keil | |
---|---|
Հիմնական տվյալներ | |
Հայտնաբերել է | Էդվարդ Բոուել, 12 հունվար 1986 թ. |
Ժամանակավոր համար | 1986 AO2[1] և 1988 TA5[1] |
Պատկանում է խմբին | աստերոիդների գոտի[1] |
JPL Small-Body Database | 20005054 |
Բացարձակ մեծություն (H) | 13,7 |
Հեռավորությունը Արեգակից | 2,454207 ա. մ. |
Ուղեծրային տվյալներ | |
Պերիհելին | 2,0916 ա. մ. |
Ապոհելին | 2,8168 ա. մ. |
Մեծ կիսաառանցք | 2,454207 ա. մ.[2] |
Էքսցենտրիսիտետ | 0,1477631 |
Սիդերիկ պարբերություն | 1404,32 օր (3,84 տարի) |
Միջին շարժում | 0,256352 աստիճան/օր |
Թեքվածություն | 7,46° (Խավարածրի նկատմամբ) |
Ծագման անկյան երկայնություն | 355,12° |
Պերիկենտրոնի արգումենտ | 85,9° |
Միջին անոմալիա | 12,37 |
(5054) Կեյլ (անգլ.՝ Keil), աստերոիդ աստերոիդների հիմնական գոտում։ Հայտնաբերվել է 1986 թվականի հունվարի 12-ին Էդվարդ Բոուելի կողմից Անդերսոն Մեսայում[2]։
Միջին հեռավորությունը Արեգակից կազմում է 2,454207 ա. մ., առավելագույնը մոտենում է 2,0916 ա. մ. հեռավորության վրա և հեռանում 2,8168 ա. մ.[2]։ Արեգակի շուրջ մեկ ամբողջական պտույտ է կատարում 1404,32 երկրային օրվա ընթացքում, իր ուղեծրով շարժվելով միջինում 0,256352 աստիճան/օր արագությամբ։ Աստերոիդի ուղեծրի և խավարածրի հարթությունները իրար հետ կազմում են 7,46° անկյուն։
Աստերոիդն իր անվանումն ստացել է գերմանական ծագման ամերիկացի միներալոգ և մետեորիտիկ Կլաուս Կեյլի (գերմ.՝ Klaus Keil) պատվին։ Կեյլը ղեկավարել է երկնային մարմինների հայտնաբերման աշխատանքային խմբեր Նյու Մեքսիկոյի և Հավայիի համալսարաններում։ 1988 թվականին Կեյլը Մետեորիտիկական ըկնկերության կողմից արժանացել է «Լեոնարդի մեդալի» (անգլ.)։
|