Ենթակատեգորիա | • Վճարային քարտ • Դեբետային քարտ ![]() | |
---|---|---|
Բնագավառ | ֆինանսական ծառայություններ ![]() | |
Ստեղծում | 1984 ![]() | |
Երկիր | Կանադա ![]() | |
Պաշտոնական կայք | www.interac.ca ![]() |
Interac Association կանադական կազմակերպություն է, որը կապում է հաստատությունների կորպորատիվ ցանցերը ՝ նրանց միջև անվտանգ կապ ստեղծելու և էլեկտրոնային ֆինանսական գործարքների փոխանակման նպատակով։ Ասոցիացիան հիմնադրվել է 1984 թվականին որպես հինգ ֆինանսական հաստատությունների համատեղ ձեռնարկություն՝ Կանադայի Royal Bank of Canadian Imperial Bank of Commerce, Scotiabank, Toronto-Dominion Bank և Desjardins : Interac-ի ոչ առևտրային կարգավիճակ ստանալու խնդրանքը մերժվել է Competition Bureau կողմից[1]։
Մինչև 2010 թվականը ասոցիացիան ուներ 80 անդամ կազմակերպություններ և ավելի քան 59,000 բանկոմատներ, որոնք հասանելի էին Կանադայում Interac ցանցի միջոցով, ինչպես նաև ավելի քան 450,000 առևտրի և սպասարկման ձեռնարկություններ, որոնք տեղակայված էին ամբողջ երկրում։
IDP-ն Կանադայի դեբետային քարտերի ազգային ծառայությունն է՝ ապրանքների և ծառայությունների դիմաց վճարելու համար։ Գնորդները մուտքագրում են իրենց PIN կոդը, և վճարման գումարը գանձվում է նրանց վարկային կամ խնայողական հաշվից։ 1994 թվականին իր համազգային մեկնարկից ի վեր IDP-ն այնքան տարածված է դարձել, որ Կանադայում ավելի շատ գործարքներ են կատարվում դեբետային քարտերի միջոցով, քան կանխիկ գումարով[2]։ 2004թ.–ից IDP ծառայության միջոցով գնումներ կարելի է կատարել նաև ԱՄՆ-ում, միջբանկային ցանցին միացած մանրածախ կետերում։
IDP-ի միջոցով գնումները կարող են կատարվել բոլոր մասնակից մանրածախ առևտրի կետերում, անկախ այն ֆինանսական հաստատությունից, որը թողարկել է դեբետային քարտը, և ծառայությունը, որպես կանոն, վճարներ չի գանձում ծրագրին մասնակցելու համար[3] : Բանկերը կարող են վճարներ գանձել հաշվից գումարներ հանելու համար, որն օգտագործվում է գնումները վճարելու համար[3], սակայն այդ վճարները կապված չեն հենց IDP ծառայության հետ։ Ծառայությունը ֆիքսված վճար է վերցնում մանրածախ առևտրի կետերից[4][5]։ Կանադայում մինչև 700,000 տերմինալներ գործում են IDP–ով[6] ; 2007 թվականին POS տերմինալների միջոցով իրականացվել են 156 մլրդ կանադական դոլար[5], իսկ 2009 թվականին իրականացվել է 4 մլրդ գործարք[6]։ 2005 թվականի դեկտեմբերի 23-ին ռեկորդ է սահմանվել, երբ մեկ օրում մշակվել է 15,5 միլիոն գործարք[7]։
Interac անդամների միջև ցանցը բաշխված տվյալների ցանց է, որը միավորում է իր անդամներին երկրի ներսում։ Ցանցի խափանման հավանականությունը չափազանց ցածր է, քանի որ այն ապակենտրոնացված է և չունի կոնկրետ կետեր, որոնք կարող են հանգեցնել ամբողջ համակարգի խափանման։ Եթե անդամներից մեկը կարճաժամկետ տեխնիկական դժվարություններ ունի, դա չի պատճառի ամբողջ ցանցի խափանումը։
Ցանցի ներսում աշխատանքը սկսվում է այն պահից, երբ գնորդը գնում է կատարում իր բանկային վճարային քարտի միջոցով, գործարքը մշակվում է Interac Direct Payment ծառայության կողմից։ Առևտրի և սպասարկման ձեռնարկության աշխատակիցը գրանցում է վաճառքի փաստը և գումարը մուտքագրում վաճառքի կետի տերմինալ։ Այնուհետև վաճառողը կամ գնորդը սահեցնում է քարտի մագնիսական շերտը տերմինալի ընթերցող հատվածի վրայով կամ տերմինալի մեջ տեղադրում է միկրոչիպով քարտ, որից հետո նա պետք է մուտքագրի գործարքը հաստատող PIN կոդը։ Այնուհետև վճարման տեղեկատվությունը Interac-ի կողմից փոխանցվում է հաճախորդի ֆինանսական ծառայություններ մատուցողին, որը ստուգում է դեբետային քարտի տվյալները, PIN-ը և հաշվում առկա միջոցները։ Այս ստուգումից հետո վճարման գործարքն ավարտված է։ Գործարքի ընդունման կամ մերժման արդյունքը գնորդին վերադարձվում է նրա վճարային քարտի հետ միասին։
Հիմնական առավելությունը ստանդարտ անկանխիկ վճարման մեխանիզմն է՝ վերացնելով բանկոմատներ գտնելու և կանխիկ գումար տեղափոխելու անհրաժեշտությունը։ Առևտրային կետերի համար համակարգի վճարները շատ ավելի ցածր են, ինչը Interac ցանցում քարտային վճարումները գրավիչ են դարձնում կանադացի առևտրականների 52%-ի համար[8]։