Ադամ Կուպեր | |
---|---|
Ծնվել է | դեկտեմբերի 29, 1941[1] (82 տարեկան) Յոհաննեսբուրգ, Տրանսվաալ, Հարավաֆրիկյան Միություն[2] |
Քաղաքացիություն | Նիդերլանդների Թագավորություն |
Մասնագիտություն | մարդաբան և համալսարանի դասախոս |
Հաստատություն(ներ) | Լոնդոնի համալսարանի քոլեջ, Լեյդենի համալսարան, Բրունելի համալսարան և Լեյդենի համալսարան[1] |
Գործունեության ոլորտ | մարդաբան |
Անդամակցություն | Եվրոպական ակադեմիա[3] |
Ալմա մատեր | Քեմբրիջի համալսարան, Ուիտուոտերստրանդի համալսարան, Թագավորական քոլեջ, Քեմբրիջ և Parktown Boys' High School? |
Տիրապետում է լեզուներին | անգլերեն[4] |
Պարգևներ | |
Երեխա(ներ) | Սիմոն Կուպեր |
Ադամ Ջոնաթան Կուպեր, (դեկտեմբերի 29, 1941[1], Յոհաննեսբուրգ, Տրանսվաալ, Հարավաֆրիկյան Միություն[2][6]) Հարավաֆրիկյան մարդաբան, որն առավել սերտորեն կապված էր սոցիալական մարդաբանության դպրոցի հետ: Իր ստեղծագործություններում նա հաճախ թերահավատորեն էր վերաբերվում «մշակույթ» հասկացությանը, կենտրոնանալով որքան դրա օգտագործման, նույնքան էլ դրա իմաստի վրա:
Կուպերը եղել է Սիմոն Մեյեր Կուպերի և Ջերթրուդ Հեզելմանի որդին[7] [7]։ Նա մեծացել է Յոհաննեսբուրգում և հաճախել է Փարքթաունի տղաների ավագ դպրոց։ Նա իր ուսումնական առաջին աստիճանը ստացել է Յոհաննեսբուրգի Վիտվաթերսրանդ համալսարանում։ Նրա ստացած դոկտորական կոչումը Քեմբրիջի համալսարանից հիմնված էր ներկայիս Բոտսվանայի տարածքում գտնվող Կալահարիի անապատում՝ դաշտային հետազոտությունների վրա: Ավարտելուց հետո նա վերադառնում է Աֆրիկա՝ հետագա դաշտային աշխատանք կատարելով Բոտսվանայում և Ուգանդայում: Սոցիոլոգ Լեո Կուպերը, և մարդաբան Հիլդա Կուպերը նրա հորեղբայրն ու մորաքույրն էին[7]։
1966 թվականին նա ամուսնացել է Ջեսսիկա Կոհենի հետ (1944-2013) Յոհաննեսբուրգում և 1967-1970 թվականներին դասավանդել է Կամպալայի Մակերերեի համալսարանում[7]։ 1970-ից 1976 թվականներին ուսուցանել է Լոնդոնի համալսարանական քոլեջում։ 1976-1985 թվականներին եղել է Լեյդենի համալսարանի աֆրիկյան մարդաբանության պրոֆեսոր Նիդերլանդներում։ 1985 թվականից մինչև 2008 թվականը եղել է Բրունելի համալսարանի պրոֆեսոր, որտեղ եղել է մարդաբանական գիտությունների ամբիոնի գլխավոր ղեկավար, իսկ ավելի ուշ՝ մարդաբանության ամբիոնի վարիչ։ 2000-ին և 2007-ին նա համապատասխանաբար պարգևատրվել է Թագավորական մարդաբանական ինստիտուտի Ռիվերս Մեմորիալ և Հուքսլեկս Մեմորիալ շքանշաններով [8][9]։ Կուպերը եղել է Բոստոնի համալսարանի հրավիրյալ պրոֆեսոր, 2011–14թթ. և հարյուրամյա պրոֆեսոր Լոնդոնի տնտեսագիտության դպրոցում 2013-14 թվականներին[10][11][12]։
Նա ապրել է Մուսվել Հիլում 25 տարի[13]։ Ֆուտբոլային մեկնաբան Սայմոն Կուպերը նրա որդին է։
1970-ականների սկզբին Կուպերը դաշտային աշխատանք կատարեց Ջամայկայում՝ վարչապետի գրասենյակում գտնվող Ազգային պլանավորման գործակալությանը կից: Այնուամենայնիվ, նրա հիմնական ազգագրական ուշադրությունը շարունակում էր մնալ Հարավային Աֆրիկայի հասարակությունները, որոնց վերաբերյալ նա հրատարակել է մի քանի գրքեր: 1973 թվականին նա հրատարակեց բրիտանական սոցիալական մարդաբանության պատմությունը, և այդ ժամանակից ի վեր նա շարունակեց ուսումնասիրել և հրատարակել մարդաբանության ինտելեկտուալ պատմությունը, վերջին անգամ գիրքը մարդաբանական ավանդույթում մշակույթի գաղափարի մասին: Երկու տարի (2003-2005) նրան շնորհվել է Լևերհուլմի խոշոր հետազոտական դրամաշնորհը, որը նրան թույլ է տվել ավելի շատ ժամանակ հատկացնել հետազոտություններին: Թեման եղել է «Ազգականների ամուսնությունն ու արյունապղծությունը տասնիններորդ դարում Անգլիայում»:
2009 թվականի հունվարին պարզվեց, որ Բրունելը խախտել է կնքած պայմանագիրը, որը նա կնքել էր մինչև 2010 թվականը։ Ըստ այդմ Կուպերը հարկադրաբար պետք է թոշակի աններ 2008 թվականի վերջին՝ հետազոտական գնահատման վարժությանը ներկայացված հրապարակումների ժամկետի ավարտից անմիջապես հետո: Կուպերը պատասխանեց՝ դատի տալով համալսարանին՝ պայմանագրի խախտման համար[14]։ 2011 թվականին աշխատանքային օրենսդրությունը փոխվեց՝ թույլ տալով 65 տարին լրացած անձանց փուլային կենսաթոշակի անցնելը: Դա պայմանավորված էր 2006 թվականի աշխատանքային կարգավիճակի (տարիքային) կանոնակարգում կատարված փոփոխություններով, որոնք գործատուի կողմից պարտադրված պարտադիր կենսաթոշակն անօրինական դարձրեցին:
|