Անդրեյ Եշչենկո

Անդրեյ Եշչենկո
ռուս.՝ Андрей Ещенко
Անձնական տվյալներ
Ամբողջական անուն Անդրեյ Օլեգովիչ Եշչենկո
Ազգությունը ռուս
Քաղաքացիությունը Ռուսաստան Ռուսաստան
Ծննդյան ամսաթիվ փետրվարի 9, 1984(1984-02-09)[2][3] (40 տարեկան)
Ծննդավայր Իրկուտսկ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Հասակ 176 սմ[1]
Քաշ 74 կգ[1]
Դիրք Եզրային պաշտպան
Ակումբային տեղեկություններ
Ներկա ակումբ Ռուսաստան «Սպարտակ»
Համար 38
Պատանեկան կարիերա
Ռուսաստան «Սպարտակ (Իրկուտսկ)»
Մասնագիտական կարիերա*
Տարի Ակումբ Խաղ (Գոլ)
2003-2004 Ռուսաստան «Զվեզդա» (Իրկուտսկ) 47 (3)
2005 Ռուսաստան «Խիմկի» 34 (2)
2006-2011 Ուկրաինա «Դինամո» 11 (1)
2006 Ռուսաստան → «Դինամո» (Մոսկվա) 9 (0)
2007 Ուկրաինա → «Դինամո 2» (Կիև) 9 (0)
2007-2008 Ուկրաինա → «Դնեպր ՖԱ» 20 (0)
2009-2011 Ուկրաինա → «Արսենալ» (Կիև) 67 (1)
2011 Ռուսաստան «Վոլգա» 12 (0)
2012 Ռուսաստան «Լոկոմոտիվ» 24 (1)
2013-2016 Ռուսաստան «Անժի» 34 (0)
2014-2015 Ռուսաստան → «Կուբան» 21 (0)
2016 Ռուսաստան → «Դինամո» (Մոսկվա) 9 (0)
2016-այժմ Ռուսաստան «Սպարտակ» 15 (1)
Ազգային հավաքական
2005-2006 Ռուսաստան Ռուսաստան (մինչև 21) 13 (0)
2011 Ռուսաստան Ռուսաստանի 2-րդ հավաքական 2 (1)
2012-2014 Ռուսաստան Ռուսաստան 14 (0)
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը:

Անդրեյ Օլեգովիչ Եշչենկո (ռուս.՝ Андрей Олегович Ещенко, փետրվարի 9, 1984(1984-02-09)[2][3], Իրկուտսկ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս ֆուտբոլիստ, ռուսական «Սպարտակ» ակումբի պաշտպան։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անդրեյը ծնվել է 1984 թվականի փետրվարի 9-ին Իրկուտսկում[4]։ Նա յոթ տարի զբաղվել է բասկետբոլով։ Երբ Անդրեյը եղել է 9 տարեկան, նրա ծնողները զոհվել են բնակարանում տեղի ունեցած հրդեհից։ Դրանից հետո ապրել է տատի հարազատ քրոջ՝ Լյոբով Անդրեևնայի մոտ[5]։ 9 տարեկան հասակում Եշչենկոն ընկերոջ խորհրդով սկսել է հաճախել ֆուտբոլի խմբակ[4]։

Նրա առաջին մարզիչը եղել է Եվգենի Լենսկին։ Եվգենին սկսել է խաղալ հարձակվողի դիրքում[4]։ Մանկական և պատանեկան տարիքում աչքի է ընկել աշխատունակությամբ և ուժեղ բնավորությամբ[5]։ Եշչենկոն եղել է Իրկուտսկի հավաքականի ավագը. հավաքականը, որում ընդգրկված էին 1984 թվականին ծնված ֆուտբոլիստներ, հանդես էր գալիս Ռուսաստանի առաջնությունում և զբաղեցրել է 2-րդ տեղը խմբային փուլում՝ եզրափակիչ խաղերում զիջելով միայն Նովոկուզնեցկին[4]։ Այդ խաղերին ներկա էր Ռուսաստանի ֆուտբոլային միության նախագահ Վյաչեսլավ Կոլոսկովը, ում հետ Անդրեյ լուսանկարվել է[4]։

Ակումբային կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Զվեզդա» (Իրկուտսկ)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իր մասնագիտական կարիերան սկսել է 2003 թվականին Իրկուտսկի «Զվեզդա» ակումբում, որը հանդես էր գալիս Ռուսաստանի Երկրորդ դիվիզիոնում[6]։ Թիմում ընդգրկվել է հավաքների ժամանակ լավ հանդես գալու շնորհիվ. այդ հանդիպումներից մեկում նա գլխով գոլ է խփել[4][6]։ Հավաքների ավարտին նրան առաջարկվել է եռամյա պայմանագիր[4]։ Առաջին մրցաշրջանի ընթացքում նա թիմում անցկացրել է 15 հանդիպում և դարձել 1 գոլի հեղինակ, ինչպես նաև հանդես է եկել «Զվեզդայի» 2-րդ կազմում[4]։ «Զվեզդան» այդ մրցաշրջանում զբաղեցրել է 4-րդ տեղը՝ միայն խփած և բաց թողած գոլերի տարբերությանմբ զիջելով բրոնզե մեդալակիր Օմսկի «Իրտիշկին»։ 2004 մրցաշրջանում Եշչենկոն ակումբի կազմում անցկացրել է 27 խաղ և խփել 2 գնդակ, «Զվեզդան» այդ մրցաշրջանում զբաղեցրել է 5-րդ տեղը։

Ինքը՝ Եշչենկոն, նշում է, որ հենց «Զվեզդայում» է ինքը ձևավորվել որպես ֆուտբոլիստ և ձեռք բերել ֆիզիկական լավ մարզավիճակ[6]։ Նա նաև բարձր է գնահատել իր մարզիչ Բորիս Լավրովի աշխատանքը[6]։ Ակոմբի կազմում նա ընդհանուր անցկացրել է 47 խաղ և դարձել է 3 գնդակի հեղինակ։

«Խիմկի»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2004 թվականի նոյեմբերին Սարանսկում անցկացվել է «Հույս» երիտասարդական մրցաշարը, որտեղ «Արևելք» հավաքականի կազմում հանդես եկող Եշչենկոյին նկատել են Խիմկիի սկաուտները։ Մրցաշարում իր թիմը զբաղեցրել է վերջին 6-րդ տեղը[4][6]։ 2005 թվականի հունվարի սկզբին նա առանց զննման պայմանագիր է կնքել «Խիմկիի» հետ, որը հանդես էինք գալիս Առաջին դիվիզիոնում[4]։ Նրա տեղափոխության նախաձեռնողներից մեկը եղել է Անդրեյ Չերվիչենկոն[7]։ Ակումբը նրա համար վճարել 400 000 եվրո[8]։ Ակումբում նա հանդես է եկել 13 համարի մարզաշապիկով։

«Խիմկիում» նա դարձել է հիմնական կազմի խաղացող մարզիչ Պաուլ Յակովենկոյի օրոք[6]։ Յակովենկոն նրա հետ պարապել է ֆիզիկական վարժություններ և տեխնիկա՝ երբեմն մեկ օրում անցկացնելով չորս մարզում[4]։

2004/05 մրցաշրջանում Եշչենկոն ակումբի հետ հասավ մինչև Ռուսաստանի Գավաթի եզրափակիչ, որտեղ «Խիմկին» զիջել է «ԲԿՄԱ»-ին նվազագույն հաշվով (1:0)։ Եշչենկոն մասնակցեց եզրափակիչ հանդիպմանը, շատերը նշել են, որ նրա հաջող խաղը ընդդեմ ԲԿՄԱ-ի հարձակվող Վագների Լավի դեմ[6] Խաղալով «Խիմկի» Եշչենկոն լավագույնս է դրսևորվել աջ պաշտպանի դիրքում, որից հետո շատերը նրան ճանաչել են մրցաշրջանի հայտնություն և Ռուսաստանի ամենահեռանկարային խաղացողներից մեկը[6]։. 2005 մրցաշրջանում ակումբի կազմում՝ Առաջին դիվիզիոնում, անցկացրել է 34 խաղ և խփել 2 գոլ։ «Խիմկին» այս մրցաշրջանում գրավել է 4-րդ տեղը՝ զիջելով միայն «Կամազին», Նալաչիկի «Սպարտակին» և «Լուչ-Էներգիային»։

«Դինամո» (Կիև)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Եշչենկոն «Արսենալի» կազմում

2006 թվականի հունվարին Կիևի «Դինամոյի» հետ մեկնել է հավաքների ԱՄԷ-ում[9]։ «Դինամո» տեղափոխվելու գործերով զբաղվում էր իր գործակալը Ալեքսեյ Սաֆոնովը[10]։ Եշեկոն կարող էր տեղափոխվել նաև «Մոսկվայի Դինամո», Սպարտակ կամ Լոկոմոտիվ[10]։ 2006 թվականի փետրվարին մասնակցել է Առաջին ալիքի գավաթի խաղարկությանը, որը տեղի է ունեցել Իսրայելում[11]։

«Դինամոում» նա սկզբում խացղացել է վարձավճարով[12]։ 2006 թվականի ապրիլին նա հնգամյա պայմանագիր է կնքել «Դինամոյի» հետ[13]. Նրա տրանսֆերի համար Դինամոն վճարել է 1 200 000 եվրո[8]։ Ակումբի կազմում նա հադես էր գալիս 33 համարով։ 2006 թվականի մարտի 5-ին Եշչենկոն նշեց իր նորամուտը Ուկրաինայի առաջնությունում՝ Մարիուպոլի «Իլիչևեց» ակումբի դեմ արտագնա խաղի (1:2)[14] 72-րդ րոպեին փոխարինելով Օլեգ Գուսևին։

2005/06 մրցաշրջանում Եշչենկոն Դինամոյի հետ դարձել է Ուկրաինայի առաջնության արծաթե մեդալակիր և Ուկրաինայի գավաթակիր։ 2006 թվականի հուլիսի 16-ին, «Դինամոն» նվաճել է Ուկրաինայի Սուպերգավաթը, եզրափակչում հաղթելով Դոնեցկի «Շախտյորին» (2:0)։ «Դինամոյի» կազմում առաջնությունում անցկացրել է 11 հանդիպում և խփել 1 գոլ, Գավաթի խաղարկությունում՝ 2 խաղ, իսկ Ուկրաինայի երիտասարդական առաջնությունում՝ 3 խաղ։

2006 թվականի ամռանը Եշչենկոն վարձակալական հիմունքներով կես տարով տեղափոխվեց Մոսկվայի «Դինամո»։ Թիմում վերցրել է 28 համարը։ Ռուսաստանի առաջնությունում Անդրեյ իր նորամուտը նշել է 2006 թվականի օգոստոսի 4-ին մոսկվայի «Տորպեդոյի» դեմ արտագնա խաղում (3:0), մասնակցեդլով ամբողջ խաղին։ Այս խաղից հետո, որում "Դինամոն" պարտվել էր Դինամոյի գլխավոր մարզչի պաշտոնից հեռացվել է Յուր Սյոմինը[15]։ 2006 մրցաշրջանում Եշչենկոն Մոսկվայի «Դինամոյի» կազմում անցկացրել է 9 խաղ։

2007 թվականի հունվարին նա վերադարձել է «Դինամո» (Կիև)։ 2006/07 Եշչենկոն խաղացել է «Դինամո-2» ակումբում, որը հանդես էր գալիս Առաջին լիգայում։ «Դինամո-2»-ի կազմում նա անցկացրել է 9 հանդիպում, որոնցում խաղացել է ընդհանուր առմամբ 90 րոպե։

2007 թվականի ամռանը Եշչենկոն վարձակալական հիմունքններով տեղափոխվեց Դնեպրոպետրովսկի Դնեպր ակումբ։ Թիմում վերցրել է 13 համարը[16]։ Դնեպրի կազմում իր նորամուտն նշել է 2007 թվականի օգոստոսի 26-ին Ուժգորոդի «Զակարպատյա» ակումբի դեմ տնային խաղում (0:0)։ Դնեպրի կազմում առաջնությունում ընդհանուր առմամբ անցկացրել է առաջնությունում նա անցկացրել է 20 հանդիպում, իսկ երիտասարդական առաջնությունում՝ 7 հանդիպում։ 2008 թվականի օգոստոսին անցկացրել է 2 հանդիպում ՈՒԵՖԱ-ի Գավաթի որակավորման փուլում ընդդեմ շվեյցարական «Բելինցոնա» ակումբի։ Երկու հանդիպումների արդյունքում «Դնեպր» լքել է մրցաշարը։

Եշչենկոն «Վոլգայի» կազմում

2009 թվականի սկզբին վարձավճարով տեղափոխվել է Կիևի «Արսենալ»։ Եշչենկոն թիմում վերցրեց 29 համարը[16]։ Նոր ակումբի կազմում Ուկրաինայի առաջնությունում իր նորամուտը նշեց 2009 թվականի մարտի 1-ին «Խարկովի» դեմ տնային խաղում խաղում որն ավարտվեց (1:0) հաշվով, հօգուտ «Արսենալի»։ 2008/09 մրցաշրջանում Եշչենկոն Արսենալի կազմում անցկացրել է 11 խաղ։ 2010/11 Մրցաշրջանի մեկնարկից առաջ թիմում վերցրել է 99 համարը[16]։ Այս մրցաշրջանում նա թիմի հետ հասավ մինչև Ուկրաինայի գավաթի խաղարկության կիսաեզրափակիչ, որտեղ Արսենալը պարտվել է Կիևի «Դինամոյին» (2:0) հաշվով։ Ուկրաինայի առաջնությունում 2010/11 մրցաշրջանում Եշչենկոն Արսենալի կազմում առանց փոխարինման խաղացել է բոլոր 30 խաղերում, ինչպես նաև ստացել 2 դեղին քարտ։ Ընդհանուր «Արսենալի» կզմում նա խաղացել է առաջնության 67 խաղերում, որոնցում խփել է 1 գնդակ։ Ուկրաինայի գավաթի խաղարկությունում «Արսենալի» կազմում նա անցկացրել է 5 հանդիպում։

«Վոլգա»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2011 թվականի ամռանը պայմանագիր է կնքել Նիժնի Նովգորոդի «Վոլգայի» հետ որպես ազատ գործակալ։ Եշչենկոն վերադարձել է Ռուսաստան, որպեսզի ընդգրկվեի ազգային հավաքականի կազմում.[17]:Թիմում նա վերցրեց 50 համարի մարզաշապիկ[16]։ Թիմում մնացել է կես տարի և մասնակցել Ռուսաստանի առաջնության 12 խաղերի։

«Լոկոմոտիվ» (Մոսկվա)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2012 թվականի հունվարին տեղափոխվեց Մոսկվայի «Լոկոմոտիվ», օգտվելով պայմանագիրը խզելու և այլ ակումբ տեղափոխվելու հնարավորությունից[18]։ Լոկոմոտիվում, ինչպես և Վոլգայում նա վերցրեց 50 համարի մարզաշապիկ[16]։ 2012 թվականի մարտի 24-ին Ռուսաստանի առաջնությունում Մոսկվայի ԲԿՄԱ-ի դեմ արտագնա խաղում նա նշել է իր դեբյուտը թիմի կազմում (2:0)։

2012 թվականի նոյեմբերի 4ին Մոսկվայի «ԲԿՄԱ»-ի հետ արտագնա խաղում Եշչենկոն խփել է իր առաջին գոլն Մոսկվայի «Լոկոմոտիվի» կազմում (1:2)[19]։

«Անժի»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2013 թվականի հունվարի 12-ին «Լոկոմոտիվի»[20] և «Անժիի»[21] կայքերը հայտարարեցին, որ պաշտպանը տեղափոխվելու է Մախաչկալայի ակումբ։ Տրանսֆերի գումարը կազմել է 1 միլիոն եվրո[22][23]։ Պայմանագիրը ստորագրվել է 3 տարով[24]։

Վնասվածքից հետո «Անժիի» կազմում առաջին հանդիպումն անցկացրել է 2013 թվականի հոկտեմբերի 3-ին, Եվրոպայի լիգայի 2013/2014 մրցաշրջանի խմբային փուլի «Տոտենհեմի» դեմ, խաղադաշտ դուրս գալով 56-րդ րոպեին Սերդերա Սերդերովայի փոխարեն[25][26].

«Կուբան»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2014 թվականի հուլիսի 1-ին, Անդրեյ Եշենոկն վարձավճարով «Անժից» տեղափոխվել է «Կուբան» հետագայում ֆուտբոլիստին գնելու իրավունքով[27].

Վերադարձ «Անժի»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2015/2016 մրցաշրջանում Եշչենկոն վերադարձել է «Անժի»։

2015 թվականի հոկտեմբերի 29-ին Գավաթի խաղարկության 1/8 եզրափակչում՝ «Կրասնոդարի» դեմ խաղում խփեց իր առաջին գոլը հօգուտ Մախաչկալայի ակումբի, սակայն «Անժին» զիջել է 1:3, և դուրս մնացել խաղարկությունից։[28].

«Դինամո»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2016 թվականի փետրվարին Եշչենկոն վարձավճարով «Անժիից» տեղափոխվեց Մոսկվայի «Դինամո»[29]:.

«Սպարտակ»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2016 թվականի հունիսի 16-ին ազատ գործակալի կարգավիճակով պայմանագիր է ստորագրել «Սպարտակի» հետ։

Կարիերան հավաքականում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2005 թվականին Եշչենկոն նշեց իր նորամուտը Ռուսաստանի երիտասարդական հավաքականի (մինչև 21) կազմում[6]։ Ընդհանուր առամամբ ՈՒԵՖԱ-ի պաշտոնական մրցաշարերում երիտասարդական հավաքականում անցկացրել է 9 խաղ[30]։ Ռուսաստանի օլիմպիական հավաքականում անցկացրել է 4 խաղ[4]:Խաղում էր Ռուսաստանի երկրորդ հավաքականի կազմում, որտեղ անցկացրել է 2 խաղ և խփել 1 գնդակ (Լիտվայի դեմ խաղում)։

2012 թվականի օգոստոսի 15-ին Ռուսաստանի ֆուտբոլի հավաքականի գլխավոր մարզիչ Ֆաբիո Կապելլոն Եշչենկոյին հրավիրել է Կոտ դ՛Իվուարի հավաքականի դեմ ընկերական խաղին, սակայն նա խաղադաշտ այդպես էլ դուրս չի եկել[31]։ Եշչենկոյի դեբյուտ հավաքականի կազմում տեղի է ունեցել 2012 թվականի սեպտեմբերի 11-նի 2014 թվականի աշխարհի առաջնության ընտրական փուլում, Իսրայելի հավաքականի դեմ խաղում[32]։

2013 թվականի մարտի 31-ին Անդրեյ պատռել է ծնկի խաչաձև կապանները[33] և չի մասնակցել մրցաշարի ընտրական փուլի հանդիպումներին, որոնք տեղի են ունեցել 2013 թվականին։ 2013 թվականի նոյեմբերին, Անդրեյը ապաքինվել է վնասվածքից և նորից հրավեր ստացել ազգային հավաքականից, նոյեմբերի 15-ին մասնակցելով Սերբիայի հավաքականի դեմ ընկերական խաղին, երկրորդ խաղակեսում փոխարինման դուրս գալով՝ Ալեքսեյ Կոզլովի փոխարեն[34]։

Աշխարհի առաջնություն 2014

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Եշչենկոն ընդգրկվել է Ռուսաստանի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի վերջնական կազմում մասնակցելով Բրազիլիայում կայանալիք 2014 թվականի աշխարհի առաջնությանը և մասնակցել երկու հանդիպման (Հարավային Կորեայի և Բելգիայի դեմ)։ Այդ խաղերի, ինչպես նաև Ալժիրի հավաքականի հետ հանդիպման արդյունքներով Ռուսաստանի հավաքականը զբաղեցրել է երրորդ տեղը խմբում և դուրս մնացել առաջնությունից, չանցնելով փլեյ-օֆֆ։

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իր առաջին դաջվածքը նա արել է, երբ Կիևում է եղել[35]։ Եշչենկոն դաջվածքները կապված են իր բոլոր թիմերի հետ, որոնցում նա խաղացել է[36]։ Ոտքին դաջել է իր անվան ու ազգանվան սկզբնատառերը՝ Ա. Ե., ուսին պատկերված է Անդրեաս առաքյալը։ Նա ունի նաև դաջվածքներ հրեշտակ և Կույս Մարիամի պատկերներով[35]։

2006 թվականին Անդրեյ ամուսնացել է Մարիի Եշչենկոյի հետ, 2013 թվականին ծնվել է նրանց դուստրը՝ Ալիսան[37]. 2014-ին զույգը բաժանվել է[38]։

Ձեռքբերումններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 1Չեմպիոն Ուկրաինայի գավաթ դափնեկիր (1)։ 2005/06
  • 1Չեմպիոն Ուկրաինայի սուպերգավաթ դափնեկիր (1)։ 2006
  • 2Արծաթե մեդալակիր Ռուսաստանի գավաթի եզրափակչի մասնակից (3)։ 2004/05, 2012/13, 2014/15
  • 2Արծաթե մեդալակիր Ուկրաինայի առաջնության արձաթե մեդալակիր (1)։ 2005/06
  •  ԲրոնզՌուսաստանի առաջնության բրոնզե մեդալակիր (1)։ 2012/13

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 Профиль на сайте ФК «Спартак»
  2. ↑ 2,0 2,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  3. ↑ 3,0 3,1 As (իսպ.) — Madrid: PRISA, 1967. — ISSN 1888-6671
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 www.rusteam.permian.ru, Кашинцев Александр |. «Ещенко Андрей Олегович. Сборная России по футболу». rusteam.permian.ru. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 17-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 Андрей Ещенко. Проклятые «кресты» Արխիվացված 2013-06-23 Wayback Machine «Спорт-Экспресс»
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 «Андрею Ещенко пророчат большое футбольное будущее». Динамомания (ռուսերեն). Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 17-ին.
  7. ↑ «Профиль на сайте Газета. Ru». Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 14-ին. Վերցված է 2011 թ․ սեպտեմբերի 14-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 «История переходов». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 14-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 28-ին.
  9. ↑ На просмотр в «Динамо» отправился россиянин Ещенко
  10. ↑ 10,0 10,1 Андрей Ещенко: «Я должен пройти просмотр»
  11. ↑ Андрей Ещенко: «В Киеве всё на порядок лучше»
  12. ↑ Сегодня Ещенко подпишет годичный контракт с «Динамо»
  13. ↑ Ещенко в «Динамо» на 5 лет
  14. ↑ Протокол матча «Ильичёвец» — «Динамо» (Киев)
  15. ↑ Дебют Ещенко в новом клубе закончился позором и отставкой тренера
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 Профиль на сайте weltfussball.de
  17. ↑ Ещенко: «подпишу соглашение с „Волгой“ на три года»
  18. ↑ «Ещенко переходит в «Локомотив»». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 24-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 28-ին.
  19. ↑ «ЦСКА — Локомотив 2:1 онлайн трансляция матча — Чемпионат.com». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 28-ին.
  20. ↑ «Андрей Ещенко перешёл в «Анжи»». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 17-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 28-ին.
  21. ↑ «Андрей Ещенко в «Анжи»!». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 28-ին.
  22. ↑ Трансфер Ещенко обошёлся «Анжи» в 1 миллион евро sports.ru 14 января 2013 г.
  23. ↑ «Анжи» заплатил за Ещенко €1 млн — Газета.Ru 14 января 2013 г
  24. ↑ Ещенко сообщил, что его контракт с ФК «Анжи» рассчитан на 3 года Р-Спорт 17 янв. 2013 г.
  25. ↑ Анжи — Тоттенхэм 0:2 / Спорт-Экспресс, 3 октября 2013.
  26. ↑ Провокации снова затмили футбол / Спорт-Экспресс, 4 октября 2013.
  27. ↑ Ещенко перешёл на правах аренды из «Анжи» в «Кубань»
  28. ↑ Краснодар 3:1 Анжи / Спорт-Экспресс, 29.10.2015.
  29. ↑ ««Динамо» арендовало у «Анжи» защитника Ещенко». championat.com. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 23-ին.
  30. ↑ «Профиль на сайте УЕФА». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 28-ին.
  31. ↑ Андрей Ещенко: «Здорово, что попал именно под первый призыв Капелло»
  32. ↑ «Онлайн-трансляция матча Израиль-Россия». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ նոյեմբերի 23-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 28-ին.
  33. ↑ Андрей Ещенко. Проклятые «кресты» Արխիվացված 2013-06-24 Wayback Machine / Спорт-Экспресс, 21 июня 2013 года.
  34. ↑ Кокорин стал центрфорвардом. И сразу перестал забивать / Спорт-Экспресс, 16 ноября 2013 года
  35. ↑ 35,0 35,1 «Играй ещё». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 29-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 28-ին.
  36. ↑ Андрей Ещенко: «У меня есть татуировки всех команд, за которые играл»
  37. ↑ У защитника «Анжи» Ещенко родилась дочь Алиса / Championat.com, 22 октября 2013.
  38. ↑ Чемпионат России. Жена Ещенко: «Муж бросил меня с 10-месячным ребенком»

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անդրեյ Եշչենկո» հոդվածին։
 ⛭ 
  Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
✯
 Այս հոդվածն ընտրվել է Հայերեն Վիքիպեդիայի օրվա հոդված: