Գլադիս Մարին

Գլադիս Մարին իսպ.՝ Gladys del Carmen Marín Millie
Ծնվել է	հուլիսի 18, 1937(1937-07-18)[1]
Ծննդավայր	Curepto, Տալկա, Մաուլե, Չիլի[2]
Մահացել է	մարտի 6, 2005(2005-03-06)[3][4] (67 տարեկան)
Մահվան վայր	Սանտյագո, Չիլի
Քաղաքացիություն	Չիլի
Կրթություն	Escuela Normal Superior José Abelardo Núñez?
Մասնագիտություն	ուսուցչուհի և քաղաքական գործիչ
Զբաղեցրած պաշտոններ	Չիլիի Պատգամավորների պալատի անդամ
Կուսակցություն	Չիլիի կոմունիստական կուսակցություն
Պարգևներ և մրցանակներ	և
Gladys Marín Վիքիպահեստում

Գլադիս դել Կարմեն Մարին Միլի (իսպ.՝ Gladys del Carmen Marín Millie, հուլիսի 18, 1937(1937-07-18)^[1], Curepto, Տալկա, Մաուլե, Չիլի^[2] - մարտի 6, 2005(2005-03-06)^[3][4], Սանտյագո, Չիլի), չիլիցի քաղաքական գործիչ, Չիլիի Կոմունիստական կուսակցության գլխավոր քարտուղար 1994-2002 թվականներին, և Կոմունիստական կուսակցության նախագահ 2002-2005 թվականներին, բանաստեղծուհի։

Կենսագրություն

Ծնվել է գյուղացու և ուսուցչի ընտանիքում, սովորել է Տալագանտե քաղաքում, 11 տարեկանում մեկնել է Սանտյագո։ Մասնագիտությամբ եղել է ուսուցչուհի։

1950-ական թվականի երկրորդ կեսին մանկավարժական դպրոցում սովորելու ընթացքում մասնակցել է տեղի ուսանողական կազմակերպության միջոցառումներին, իսկ հետո դարձել կազմակերպության ղեկավարը։ 1958 թվականին միացել է Չիլիի կոմունիստական կուսակցության երիտասարդության թևին (իսպ.՝ Juventudes Comunistas de Chile), 1963 թվականին ընտրվել է կուսակցւթյան գլխավոր քարտուղար։ 1965, 1969 և 1973 թվականներին ընտրվել է Ազգային Կոնգրեսի անդամ։

1973 թվականի սեպտեմբերի 11-ի ռազմական հեղաշրջումից հետո Մարին ութ ամիս թաքնվել է ապաստանել է Չիլիի մայրաքաղաքում գտնվող Նիդեռլանդների դեսպանատանը, որից հետո մեկնել Է արտերկիր։

1976 թվականին, երբ նա գտնվել է Կոստա Ռիկայում, ամուսինը՝ Չեխոսլովակիայի Կոմկուսի Կենտկոմի քաղաքական հանձնաժողովի անդամ և համալսարանի դասախոս Խորխե Մունյոսը գերի է ընկել բռնապետության հատուկ ծառայությունների գործակալների կողմից և անհետ կորել։

1978 թվականին նա վերադարձել է հայրենիք և ակտիվորեն մասնակցել Կոմունիստական կուսակցության գործունեությանը^[5]։ 1984 թվականին ընտրվել է Չեխոսլովակիայի կոմունիստական կուսակցության գլխավոր քարտուղարի տեղակալ, իսկ 1994 թվականին դարձել է կուսակցության ղեկավարը։

Չիլիում առաջին է եղել, որը դատական հայց է ներկայացրեց Ավգուստո Պինոչետի դեմ՝ նրան մեղադրելով ամուսնուն առևանգելու մեջ։ 1999 թվականին նա մասնակցել է նախագահական ընտրություններին՝ որպես Չիլիի Կոմունիստական կուսակցության թեկնածու և հավաքել ձայների 3,19%-ը։ 2002 թվականին Չեխոսլովակիայի կոմունիստական կուսակցության համագումարում ընտրվել է կուսակցության նախագահ։ 2003 թվականի սեպտեմբերին նրա մոտ ախտորոշվել է ուղեղի ուռուցք։ Շվեդիայում հեռացրել են չարորակ ուռուցքը, որից հետո Ֆիդել Կաստրոյի հրավերով նա բուժումը շարունակել է Կուբայում։

Գլադիս Մարինի մահվան կապակցությամբ Չիլիի նախագահ Ռիկարդո Լաոսը (Չիլիի սոցիալիստական կուսակցություն) երկրում երկօրյա համազգային սուգ է հայտարարել^[6][7] ։

Սանտյագոյի փողոցներից մեկը վերանվանվել է Գլդիս Մարինի պատվին։

2005 թվականին Մարին մահացել է Սանտյագոյում գտնվող իր տանը։

Ծանոթագրություններ

1. https://www.bcn.cl/historiapolitica/resenas_parlamentarias/wiki/Gladys_del_Carmen_Mar%C3%ADn_Millie
2. https://www.bibliotecanacional.gob.cl/noticias/gladys-marin-la-voz-en-la-oscuridad
3. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
4. Encyclopædia Britannica
5. «Mujeres Bacanas | Gladys Marín (1941-2005)». Mujeres Bacanas (իսպաներեն). 2019 թ․ սեպտեմբերի 10. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 21-ին.
6. Reel, Monte (2005 թ․ մարտի 9). «Chile Honors Women, One In Particular». Washington Post. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 15-ին.
7. «Chile: A mass farewell to Gladys Marin, President of the Chilean Communist Party». socialistworld.net. 2005 թ․ դեկտեմբերի 3. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մարտի 15-ին. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 15-ին.

Արտաքին հղումներ

• 'Gladys Marín special from 'La Tercera (in Spanish)
• Declaration of period of mourning
• Presidential statement on the death of Gladys Marín(չաշխատող հղում) (in Spanish)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գլադիս Մարին» հոդվածին։