Գյուղ | ||
---|---|---|
Դավթիկ | ||
Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
Վիլայեթ | Դիարբեքիրի վիլայեթ | |
Գավառակ | Բալուի գավառակ | |
Այլ անվանումներ | Դավթի մեզրե, Դավթի մեզրե գյուղ, Դավթի մրզա, Դավթի մրզա գյուղ, Դավթի մրզո, Դավթիք, Դավիթ միրզա, Դավիթ մրզո, Թավթի մրզա, Մազրա, Մեզրե | |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
Բնակչություն | 256 մարդ (XIX դարավերջ) | |
Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
Ժամային գոտի | UTC+3 | |
Փոստային ինդեքսներ | 23850 | |
|
Դավթիկ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Բալուի գավառակում[1]։ Գտնվում էր ձորակում, Բալու քաղաքից 13 կմ արևմուտք։
Գյուղն ավերվել և ամայացել է 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։
Եղել է ամբողջովին հայաբնակ գյուղ։ XIX դարի վերջերին ուներ 32 տուն` 256 հայ բնակչով։
Բնակչության հիմնական զբաղմունքը երկրագործությունն էր։
Դավթիկն ուներ 3 եկեղեցի.
Գյուղում գործում էր վարժարան, որտեղ սովորում էին 30-35 աշակերտ[2]։