Ի ծնե | լեհ.՝ Jerzy Szymonowicz |
---|---|
Ծնվել է | մոտ 1660[1][2][3] կամ 1660[1] |
Ծննդավայր | Լվով, Մալոպոլյան պրովինցիա, Լեհական թագավորության թագ, Ռեչ Պոսպոլիտա |
Վախճանվել է | 1711[1][4][5] կամ ոչ ուշ քան մարտի 13, 1711 |
Մահվան վայր | Լվով |
Քաղաքացիություն | Ռեչ Պոսպոլիտա |
Կրթություն | Սուրբ Ղուկասի ակադեմիա |
Մասնագիտություն | նկարիչ, փորագրիչ, դիզայներ և գծանկարիչ |
Ոճ | բարոկկո նկարչություն |
Ժանր | դիմապատկեր |
Թեմաներ | գեղանկարչություն[6] և գրաֆիկա[6] |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Արմիդան առևանգում է Ռինալդոյին և Մարիա Կազիմիրի դիմանկարը |
Պարգևներ | |
Պաշտոն | պալատական նկարիչ |
![]() |
Եժի Սեմիգինովսկի-Էլեուտեր (լեհ.՝ Jerzy Siemiginowski-Eleuter, մոտ 1660[1][2][3] կամ 1660[1], Լվով, Մալոպոլյան պրովինցիա, Լեհական թագավորության թագ, Ռեչ Պոսպոլիտա - 1711[1][4][5] կամ ոչ ուշ քան մարտի 13, 1711, Լվով), բարոկկո դարաշրջանի նշանավոր լեհ նկարիչ և փորագրիչ։ Եղել է թագավոր Յան Սոբեսկու պալատական նկարիչը[7]։ Համարվում է Լեհաստանի դասական բարոկկո ոճի ամենակայացած նկարիչներից մեկը։ Նրա ստեղծագործությունները համատեղում են դասական մոտեցումը բնական տարրերի հետ[8]։
Նկարիչն օգտագործել է նաև Եժի Սիմոնյան, Շիմոնովիչ-Սեմիգինովսկի Եժի Էլեուտեր, Յուրի Շիմոնովիչ Կրտսեր անունները։
Ծնվել է Լվովում (Ռեչ Պոսպոլիտա), Լվովի հայտնի նկարիչ, ծագումով հայ Եժի Շիմոնովիչի և Թեոդոսիայի (ծննդյան անունը՝ Կորունկա) ընտանիքում[9][10]։ Թագավոր Յան Սոբեսկու աջակցության շնորհիվ սովորել է Իտալիայում և Ֆրանսիայում։ 1682 թվականին արժանացել է Սուրբ Ղուկասի հռոմեական ակադեմիայի պարգևի և դարձել դրա անդամ։ Վերադառնալով Լեհաստան, մոտ 1684 թվականին նա փոխել է իր ազգանունը Էլեուտեր (Eleuter, հունարեն՝ «ազատ»), իսկ 1701 թվականին փողի դիմաց նրան որդեգրել է Սեմիգինովսկիների շլյախտայական ազնվական ընտանիքը։
Աշխատել է թագավոր Յան III Սոբիեսկու, իսկ հետո թագավոր Օգոստոս II Հզորի համար Ժոլկվայում և թագավորական նստավայրում՝ Վիլանովում, որպես թագավորի պալատական նկարիչ, դեկորատոր և թագավորական ընտանիքի դիմանկարիչ։
Թագավոր Յան III Սոբեսկու կողմից նրան շնորհվել է ազնվականական տիտղոս և բազմիցս պարգևատրվել։ Ընկերացել է 17-րդ դարի վերջի մի շարք վարշավյան վարպետների՝ Տիլման վան Գամերենի, Միքելանջելո Պալլոնիի, Մարտինո Ալտոմոնտեի և ուրիշների հետ։
Մահացել է 1711 թվականին[11]։
Հանդիսանում է 17-րդ դարի 2-րդ կեսի դասական բարոկկոյի խոշորագույն և բարձր գնահատված լեհ նկարիչներից մեկը և դիմանկարի ճանաչված վարպետ։ Ժոլկվայում և Վիլանովի թագավորական նստավայրում քանդակազարդ առաստաղի համար նա պատրաստեց չորս այլաբանական մեծանկարներ՝ «Գարուն», «Ամառ», «Աշուն» և «Ձմեռ»։ Նա թագավորական ընտանիքի անդամների բազմաթիվ դիմանկարների, թագավորական զույգի ձիավարության դիմանկարի, այլաբանական և կրոնական թեմաներով նկարների հեղինակ է։ Սեմիգինովսկի-Էլեութերի վրձնին են պատկանում Սուրբ Աննայի (Կրակովի Սուրբ Աննա եկեղեցու համար) և Սուրբ Սեբաստիանի (Վարշավայի Սուրբ Խաչ եկեղեցու համար), ինչպես նաև «Բաքուս», «Արիադնա», «Սուրբ ընտանիք» կտավները, որոնք պահվում են Լվովի պատկերասրահում։ Նկարչի կտավներն այժմ գտնվում են նաև Հռոմի, Կրակովի, Վարշավայի, Վիլնյուսի, Վիլյանուվի և Օլեսկի ամրոցի (Ուկրաինայի Լվովի մարզ) թանգարաններում և եկեղեցիներում։
![]() | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Եժի Սեմիգինովսկի-Էլեուտեր» հոդվածին։ |
|