Էդուարդ Վիյրալտ

Էդուարդ Վիյրալտ
Ծնվել էմարտի 20, 1898(1898-03-20)[1][2][3][…]
ԾննդավայրKalitino, Ցարսկոսելսկիյ ուեզդ, Սանկտ Պետերբուրգի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել էհունվարի 8, 1954(1954-01-08)[4][1][2][…] (55 տարեկան)
Մահվան վայրՓարիզ, Ֆրանսիա[4]
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  Էստոնիա
ԿրթությունԷստոնիայի գեղարվեստի ակադեմիա
Մասնագիտությունգծանկարիչ, նկարիչ, գծանկարիչ, քանդակագործ և նկարիչ-փորագրող
ՈւսուցիչAnton Starkopf? և Selmar Werner?
 Eduard Wiiralt Վիքիպահեստում

Էդուարդ Վիյրալտ (էստ․՝ Eduard Wiiralt (Viiralt), մարտի 20, 1898(1898-03-20)[1][2][3][…], Kalitino, Ցարսկոսելսկիյ ուեզդ, Սանկտ Պետերբուրգի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հունվարի 8, 1954(1954-01-08)[4][1][2][…], Փարիզ, Ֆրանսիա[4]), էստոնացի նկարիչ, գրաֆիկ։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էդուարդ Վիյրալտը ծնվել է 1898 թվականին Ռուսական կայսրության Սանկտ Պետերբուրգի նահանգում։ 1915-1919 թվականներին, Ռեվելի (այժմ Տալլին) գեղարվեստա-արդյունաբերական դպրոցում սովորելու տարիներին սկսել է զբաղվել գրաֆիկայով։ 1919-1923 թվականներին առաջին էստոնական ազգային գեղարվեստական «Պալաս» դպրոցում քանդակագործություն է սովորել։ 1922-1923 թվականներին կատարելագործվել է Դրեզդենի Գեղարվեստի ակադեմիայում։ 1925 թվականին ստացել է մեկ տարվա կրթաթոշակ Փարիզում իր հմտությունները կատարելագործելու համար։ 1939 թվականին վերադարձել է Էստոնիա։ 1944 թվականին մեկնել է Ավստրիա և բնակվել Վիեննայում։ 1946 թվականին տեղափոխվել է Փարիզ և այնտեղ ապրել մինչև կյանքի վերջը։

Մահացել է 1954 թվականին։ Թաղված է Պեր Լաշեզ գերեզմանատանը։

Տալլինի Էդուարդ Վիյրալտի պատկերասրահ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1996 թվականին էստոնական ծագումով վենեսուելացի գործարար Հարի Մանիլը Շվեդիայում ապրող էստոնացի մեկենաս Հենրի Ռադեվալի հետ մեկտեղ Տալլին քաղաքին նվիրեցին Վիյրալտի 62 գրաֆիկական գործ։

1996 թվականի նոյեմբերի 29-ին Էստոնական ազգային գրադարանի շենքում բացվեց Էդուարդ Վիյրալտի պատկերասրահը, որտեղ ներկայացված են նկարչի աշխատանքները։

Հայտնի գործերից

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • «Աղոթող աղջիկը» (1921, գրաֆիտ)
  • «Դժոխք» (1930—1932)
  • «Կաբարե» (1931)
  • «Քարոզիչը» (1932, լիտոգրաֆիա)
  • «Մերկերը բնապատկերի ֆոնին» (1934, փափուկ լաք)
  • «Բնապատկեր Փարիզի արվարձանից» (1937, օֆորտ)
  • «Պառկած վագր» (1937, փափուկ լաք)
  • «Տատով պառկած մերկը» (1938—1939)
  • «Ծեր բերբերը» (1938—1939)
  • «Կանգնած բերբերուհին» (1938—1939)
  • «Արկեյա» (1938, չոր ասեղ)
  • «Բերբերուհի աղջիկը ուղտով» (1940, փափուկ լաք)
  • Կ. Ռաուդի դիմապատկերը (1939, չոր ասեղ)
  • «Մոնիկա» (1942, մեցո տինտո)
  • «Էստոնացի աղջիկ», (1942)
  • «Վիլյանդիայի բնապատկեր» (1943, չոր ասեղ)
  • «Վիրվե» (1943, չոր ասեղ)
  • «Բանաստեղծը խոսում է քարերով» (1948, օֆորտ)
  • «Առյուծների ընտանիք» (1949, сչոր ասեղ)
  • «Օկապի» (1949, ակվանտինա)

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Eduard Wiiralt (նիդերլ.)
  3. 3,0 3,1 Benezit Dictionary of ArtistsOUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Вийральт Эдуард // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էդուարդ Վիյրալտ» հոդվածին։