Ուշադրություն։ Այս հոդվածը «փակ» է, այսինքն այս հոդվածից (գրեթե) ոչ մի հոդվածի հղում չի կատարվում։ Դուք կարող եք օգնել՝ փնտրելով այն հոդվածները, որոնց հետ առնչություն ունի այս հոդվածը և տեղադրել այս հոդվածում հղումներ։ (օգտագործել հուշումներ։) |
Էնթոնի Հեքթ (հունվարի 16, 1923[2][3], Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ[4][5][6] - հոկտեմբերի 20, 2004[1][2][3][…], Վաշինգտոն, Կոլումբիայի շրջան, ԱՄՆ[7][8][9]), ամերիկացի գրող, թարմանիչ և էսսեիստ, մանկավարժ։ ԱՄՆ-ի Կենգրեսի Գրադարանի պոեզիայի խորհրդատու։
Էնթոնի Հեքթ անգլ.՝ Anthony Hecht | |
---|---|
Ծնվել է | հունվարի 16, 1923[2][3] |
Ծննդավայր | Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ[4][5][6] |
Վախճանվել է | հոկտեմբերի 20, 2004[1][2][3][…] (81 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Վաշինգտոն, Կոլումբիայի շրջան, ԱՄՆ[7][8][9] |
Գերեզման | Բարդ Քոլեջ |
Մասնագիտություն | բանաստեղծ և գրող |
Քաղաքացիություն | ԱՄՆ[10][11][8] |
Կրթություն | Կոլումբիայի համալսարան, Բարդ Քոլեջ (1944)[12], Այովայի համալսարան, Քենյոն քոլեջ[12], Հորաս Մաննի դպրոց և Կոլումբիայի համալսարան (1950)[12] |
Անդամակցություն | Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա և Արվեստի և գրականության ամերիկյան ակադեմիա |
Աշխատավայր | Հարվարդի համալսարան[12], Ռոչեստերի համալսարան[12], Եյլի համալսարան[12], Ջորջթաունի համալսարան[12] և Սմիթ Քոլեջ |
Պարգևներ |
Էնթոնի Հեքը ծնվել է Նյու Յորքում՝ գերմանացի հրեաների ընտանիքում։ Դպրոցական տարիներին եղել է Ջեք Քերուակի համադասարանցին[20]։ Սովորել է բարդ քոլեջում, որտեղ 1944 թվականին ստացել է արվեստի բակալավրի աստիճան[21]։ 1944-ին Հեքթը զորակոչվեց բանակ և ուղարկվեց Եվրոպա, որտեղ նա կարողացավ մասնակցել ամերիկյան զորքերի մարտերին Գերմանիայում և Ճապոնիայում[22]։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ավարտից հետո Հեքը ընդունվում է Քենյոն քոլեջ, որտեղ հանդիպում է ամերիկացի շատ հայտնի բանաստեղծների, ինչպիսիք են Ռանդալ Arարելը, Էլիզաբեթ Բիշոփը և Ալեն Թեյթը։ 1950 թվականին Հեքը ստանում է Կոլումբիայի համալսարանի մագիստրոսի կոչում[21]։
1954 թվականին լույս է տեսնում Հեքի «քարեր կանչելը» բանաստեղծական առաջին ժողովածուն, որը լավ արձագանքներ է ստացել քննադատների կողմից։ Սակայն առավել հաջող է ստացվել «դժվար ժամեր» (the Hard Hours) հաջորդ ժողովածուն, որը 1968 թվականին արժանացել Է Պուլիտցերյան մրցանակի[23]։
Ստեղծագործությանը զուգահեռ Հեքթը դասավանդում է պոեզիա։ 1967-1985 թվականներին նա աշխատում է Ռոչեսթերի համալսարանի ամբիոնում, դասախոսություններ է կարդում Հարվարդում, Ջորջթաունի համալսարանում և Յելում[21]։ 1982-1984 թվականներին Հեքը եղել է ԱՄՆ Կոնգրեսի գրադարանի պոեզիայի խորհրդատու։ 1983 թվականին արժանացել է Բոլինգենի մրցանակի[24], իսկ 1988 թվականին արժանացել է Ռութ Լիլի մրցանակին[25]։
Հեքը մահացել է 2004 թվականի հոկտեմբերի 20-ին։ Թաղված է Բարդ քոլեջի գերեզմանատանը։ Մահից մեկ ամիս անց պարգևատրվել է ԱՄՆ արվեստի ազգային մեդալով։ Մեդալը ԱՄՆ նախագահ Ջորջ Բուշը հանձնել է բանաստեղծի այրուն՝ Հելեն Հեքթին[26]։
|