Իոն Բարբու ռումիներեն՝ Dan Barbilian | |
---|---|
Ծնվել է | մարտի 19, 1895[1][2] |
Ծննդավայր | Կիմպուլունգ, Ռումինիայի թագավորություն |
Մահացել է | օգոստոսի 11, 1961[1][2] (66 տարեկան) |
Մահվան վայր | Ռումինիա[3] |
Գերեզման | Բելլու գերեզմանատուն[4] |
Քաղաքացիություն | Ռումինիա |
Կրթություն | Բուխարեստի համալսարան (1920), Գյոթինգենի համալսարան[4], Gheorghe Lazăr National College?[5] և Mihai Viteazul National College?[5] |
Գիտական աստիճան | դոկտորի աստիճան[6] (1929) |
Մասնագիտություն | մաթեմատիկոս, բանաստեղծ և գրող |
Աշխատավայր | Բուխարեստի համալսարան[6], Spiru Haret National College?[6] և Cantemir Vodă National College?[6] |
Ամուսին | Gerda Barbilian? |
Անդամություն | Ռումինական ակադեմիա[6] |
Ion Barbu Վիքիպահեստում |
Իոն Բարբու (ռում.՝ iˈon ˈbarbu, ծածկանուն Դան Բարբիլիան, մարտի 19, 1895[1][2], Կիմպուլունգ, Ռումինիայի թագավորություն - օգոստոսի 11, 1961[1][2], Ռումինիա[3]), ռումինացի մաթեմատիկոս և բանաստեղծ։
Ծնված Կոմպուլունգում, Արջեշի ժուդեց, նա Կոնստանտին Բարբիլյանի և Սմարանդայի որդին է։ Հաճախել է Պիտեշտի Իոն Բրոտիանուի ավագ դպրոցը և Բուխարեստի Ջորջե Լազարի ավագ դպրոցը։ Այդ ընթացքում նա հայտնաբերեl է, որ տաղանդ ունի մաթեմատիկայից և Gazeta Matematică-ում սկսեց հոդվածներ հրատարակել. այնուհետև հայտնաբերել է պոեզիայի հանդեպ ունեցած իր կիրքը։ Բարբուն հայտնի էր որպես «20-րդ դարի խոշորագույն ռումինացի բանաստեղծներից մեկը և, թերևս, ամենից մեծը», ըստ ռումինացի գրականագետ Ալեքսանդրու Ցիորանեսկուի։
Բարբուն Բուխարեստի համալսարանում ուսանող էր, երբ Առաջին համաշխարհային պատերազմը իր ուսումը փոխարինեց զինվորական ծառայությամբ։ 1921 թվականին ստացել է բակալավրի իր աստիճանը։ Այնուհետեւ նա գնացել է Գյոթինգենի համալսարան՝ Էդմունդ Լանդաուի հետ երկու տարի թվային տեսություն ուսումնասիրելու համար։ Վերադառնալով Բուխարեստ, նա սովորել է Ջորջե Ցիցեյկայի մոտ, ավարտին հասցնելով իր թեզը 1929 թվականին[7]։
1934 թվականին Բարբիլիանը հրապարակեց իր հոդվածը[8], որը նկարագրում էր K
մակերեսի` պարզ փակ J կորի ներքին տիրույթի հաշվումը։ Ենթադրենք xy-ը էվկլիդեսյան հեռավորությունն է x-ից y: Բարբիլյանի ֆունկցիան K-ում a-ից b հետևյալն է.
1938 թվականին Միսուրիի համալսարանում Լեոնարդ Բլյումենտալը գրեց Distance Geometry. A Study of the Development of Abstract Metrics (Հեռաչափ երկրաչափությունը։ Աբստրակտ չափումների կատարելագործման ուսումնասիրություն)[9], որտեղ օգտագործում էր «Բարբիլիան տարածություններ» տերմինը մետրիկական տարածությունների համար, որոնք հիմնված են Բարբիլիան ֆունկցիայի վրա, հաշվարկների համար։ Եվ 1954 թվականին ամերիկյան մաթեմատիկական ամսագիրը հրապարակել է Պոլ Ջ. Քելլիի հոդվածը կորով սահմանափակված տիրույթիչափման Բարբիլիանի մեթոդի մասին[10]։ Բարբիլանին այդ հրապարակումները հասանելի չէին, բայց նա կարդացել էր Բլումենտալի հոդվածը Mathematical Reviews (Մաթեմատիկական ակնարկներ) ամսագրում։
1959 թվականին նա պատասխանեց հոդվածով[11], որը նկարագրում էր «հաշվարկման շատ սովորական եղանակ, որով երկու կետերի դրական ֆունկցիաները որոշակի սահմաններում կարող են վերափոխվել հեռավորության վրա»։ Բացի Բլումենտալից և Քելլիից, «Բարբիլիան տարածությունների» վերաբերյալ հոդվածներ են հայտնվել 1990-ական թվականներին Պատրիցիա Սուզայի կողմից, իսկ Վլադիմիր Բոսկովը, Մերիան Կյուցան և Բոգդան Սուցիվան 2000-ական թվականներին գրում են «Բարբիլյանի հաշվարկային եղանակների մասին»։ Բարբիլիանն իր Asupra unui principiu de metrizare թերթում նշել է, որ նա նախընտրում է «Ապոլոնյան մետրիկական տարածություն» տերմինը,և այդ տերմինը օգտագործվում են նաև Ալան Ֆ. Բիրդոնի, Ֆրեդերիկ Գերինգի և Կարի Հագի, Պետեր Ա. Հյոստրուի, Զաիր Իբրագիմովի և այլոց հոդվածներում։
1942 թվականին Բարբիլիանը դարձավ Բուխարեստի համալսարանի պրոֆեսոր հայտնի մաթեմատիկոս Գրիգորե Մոյսիլի որոշակի օգնությամբ[12]։
Որպես մաթեմատիկոս, Բարբիլիանը հեղինակել է 80 գիտական աշխատություններ և ուսումնասիրություններ։ Նրա վերջին երկու հոդվածերը, որոնք գրված էին Նիկոլաե Ռադուի հետ համագործակցությամբ, հայտնվեցին հետմահու 1962 թվականին։
Բարբուն հիմնականում քաղաքականությամբ չէր հետաքրքրվում, բացառությամբ 1940 թվականի, երբ նա դարձել էր ֆաշիստական «The Iron Guard» (Երկաթե գվարդիա) շարժման համակիրը (հույս ունենալով ստանալ պրոֆեսորի կոչում, եթե նրանք գային իշխանության), որոշ բանաստեղծություններ նվիրել էր նրա ղեկավարներից մեկին` Կոռնելիի Զելեա Կոդրեանուին։ 1940 թվականին նա նաև գրել է Հիտլերին գովաբանող բանաստեղծություն[13][14]։
Իոն Բարդուն մահացել է 1961 թվականին Բուխարեստում և թաղված է Բելլուի գերեզմանատանը։
{{cite web}}
: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
{{cite web}}
: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իոն Բարբու» հոդվածին։ |
|