Հայդի Հուբեղտա Ֆղեյբը ծնվել է վաճառականի դստեր՝ Փոլա Վիքի և մայոր Փոլ Ֆրեյբեի ընտանիքում, մասնագիտության պատճառով նա ստիպված է եղել փոխել իր անունը։ Իր առաջին վեպը հրատարակել է 16 տարեկանում (1926)՝ Քեթրին Հոլանդ կեղծանվամբ, քանի որ անհանգստանում էր, որ ծնողները հավանություն չեն տա իր վեպին։ Արդյունքում տպագրվել է տարբեր գրական կեղծանունների ներքո. նա նաև կրում էր Քրիստին Լամբերտ, Քեթրին Լուենգարդ և Լուենգարդ-Գրիֆիթ անունները։
Ֆղեյբի առաջին ամուսինը փաստաբան Ջոզեֆ Մարիա Լյովոնգարդն էր[6], երկրորդ ամուսինը՝ Սիդնի Ջ. Լամոնը, ԱՄՆ-ում առաջատար ադամանդագործ էր։ Նրա նախապապերից մեկի անունը Ալբղանդ էր, այս անունը նա վերցրել էր ԱՄՆ գաղթելուց հետո (1937) իր վեպերում օգտագործելու համար, որոնք այդ ժամանակ գրվում էին անգլերեն։ Գերմաներենով նրա վեպերը լույս են տեսել Քեթրին Հոլանդ կեղծանվամբ, հետագայում շվեյցարացի հրատարակիչ Օրել Ֆյուսլին նույնպես հրատարակել է անգլերենից թարգմանություններ այս անունով։
Քեթրին Հոլանդ կեղծանվան տակ նա կատարել է Ջերալդին Քաթի դերը` 1937 թվականին նկարահանված Ֆլորենտինացի/Մենք գնում ենք քամուն հակառակ ֆիլմում, որի մեջ խաղում էին նաև Փոլ Հողբիգեղը և Հանս Հոլթը[7]։
Նրա կրտսեր քույրերը նույնպես հայտնի էին, նրանցից էր գրող Զիբիլլ Ֆռեյբը, որը վեպեր և կինոսցենարներ էր հրատարակում Յոհաննա Զիբելիուս անունով, իսկ մյուսը դերասանուհի Յութա Ֆղեյբն էր։
Ֆղեյբը 16 տարեկանում մեկնել է Բեռլին, աշխատել քիմիական գործարանում և Քեթրին Հոլանդ կեղծանվամբ գրել «Մարդը խոսում է Ժակլինի մասին» վեպը, որը Ուլշթեյնը 1926 թվականին տպագրել է Die Dame թերթում։ Այնուհետև Ֆղեյբը թերթից հանձնարարություն է ստացել մեկնել Իսպանիա` որպես թղթակից և Ուլշտեյնի համար գրել այլ հաջող վեպեր։ Երբ 1933 թվականին իշխանությունն անցել է ազգային-սոցիալիստներին, նա արդեն տեղափոխվել էր Իտալիայի Օրտա լճի մոտակայք։ 1938 թվականին շվեյցարացի հրատարակիչ Օրել Ֆյուսլին հրապարակել է գերմաներենով գրված նրա վերջին վեպը՝ Einsamer Himmel-ը[8]։ Ֆղեյբը միայն գրավոր թույլտվություն ուներ Իտալիայում, և նա 1937 թվականին արտագաղթել էԱՄՆ։ Նա 1938 թվականից սկսած ուներ ԱՄՆ-ի քաղաքացիություն Հոլանդ Ֆարմում, Նյու Ջերսի նահանգում[9]։
Մարթա Ալբղանդ նոր կեղծանվամբ նրա առաջին վեպը՝ «No Surrender»-ը, ներկայացվել է հոլանդերենով, որը նա անվանել է Հոլանդական դիմադրությունը գերմանական շրջափակման դեմ, և այն 1942 թվականին ընդունվել է The Saturday Evening Post-ի կողմից, իսկ նրա նկարը տպագրվել է առաջին էջում։ Դրանից հետո Ալբրանը փոխել է գրական ժանրը` լրտեսական վեպերից անցնելով դետեկտիվ վեպերի` նոր զանգվածային շուկայի համար, որոնցից էր, օրինակ, Ace Books վեպը[10]։
Werner Röder, Herbert A. Strauss (Hrsg.): Biographisches Handbuch der deutschsprachigen Emigration nach 1933 – International Biographical Dictionary of Central European Emigrés 1933-1945, 2.1 München : Saur 1983 ISBN 3-598-10089-2, S. 533 f.
Wilhelm Sternfeld, Eva Tiedemann: Deutsche Exil-Literatur 1933 – 1945. Eine Bio-Bibliographie. Schneider, Heidelberg 1962 (Veröffentlichung Deutsche Akademie für Sprache und Dichtung, 29) S. 145f
Jerold Wikopf: Martha Albrand, in: John M. Spalek, Hrsg.: Deutschsprachige Exilliteratur seit 1933. Francke, Bern 1989 ISBN 3-317-01159-9, S. 1–8[11]
Vera Craener: Martha Albrand, alias Katrin Holland : Von „Die Dame“ in die „Saturday Evening Post“. Die Geschichte eines Erfolgs. „Man spricht über Jaqueline“ Aufbau, Jg. 10. 1944, Nr. 1 (7. Januar 1944), S. 23, Spalte a
Benjiman D. Webb: Martha Albrand, in: Bibliographien. Schriftsteller, Publizisten und Literaturwissenschaftler in den USA. 1: A – G. Hgg. John M. Spalek, Konrad Feilchenfeldt, Sandra H. Hawrylchak. de Gruyter, Berlin 1994 ISBN 9783110975536 S. 5–15
Kay Weniger: 'Es wird im Leben dir mehr genommen als gegeben …'. Lexikon der aus Deutschland und Österreich emigrierten Filmschaffenden 1933 bis 1945. Eine Gesamtübersicht. S. 248, ACABUS-Verlag, Hamburg 2011, ISBN 978-3-86282-049-8