Սովորել է Լիսաբոնում՝ Ժոան դե Սոուզա Կարվալյունի մոտ։ 14 տարեկանում ստեղծել է իր առաջին երաժշտական պիեսը՝ Miserere-ն: 1785 թվականից՝ լիսաբոնյան Թատրոն-դի-Սալիտրիի դիրիժոր։ 1792 թվականին ուսումը շարունակելու նպատակով տեղափոխվել է Նեապոլ։ Իտալիայում ապրելով մինչև 1800 թվականը, նա այդ ժամանակահատվածում ստեղծել է ավելի քան 20 օպերա-սերիա և բուֆֆա-օպերա Նեապոլի և այլ քաղաքների համար։ Այնուհետև վերադարձել է հայրենիք, գլխավորել է թագավորական կապելլան և Սան Կարլուշի օպերային թատրոնը։ 1807 թվականին փրկվելով Նապոլեոնյան պատերազմներից, տեղափոխվել է Ռիո-դե-Ժանեյրո։ Պորտուգալը եղբորը գտել է 1811 թվականին։ Ռիո-դե-Ժանեյրոյում Պորտուգալը գլխավորել է Թագավորական կապպելան, դարձել է Սուրբ Հովհաննես Թագավորական թատրոնի տնօրենը, ուսուցանել երաժշտություն Բրազիլիայի ապագա կայս Պեդրու I-ին։
Բարի ընկերներ/ Os bons amigos (farsa o intermezzo, 1786, Lisboa)
A casa de café (farsa o intermezzo, 1787, Lisboa)
A castanheira ou a Brites Papagaia (intermezzo, 1788, Lisboa)
Ամուսնական սեր/ O amor conjugal (dramma serio, 1789. Lisbona)
O amor artifice (farsa o intermezzo, ըստ Կառլո Գոլդոնիի լիբրետոյի L’amore artigiano, 1790, Lisboa)
A noiva fingida (drama jocoso, ըստ Ջուզեպպե Դեոդատի լիբրետոյի Le trame deluse, 1790, Lisboa)
O amante militar (intermezzo, ըստ Կառլո Գոլդոնիի լիբրետոյի, 1791, Lisboa)
O lunático iludido (O mondo da lua) (drama, по либретто Гольдони Il mondo della luna, 1791, Lisboa)
La confusione della somiglianza o siano I due gobbi (dramma giocoso, ըստ Սոզմո Մացինիի լիբրետոյի, 1793, Florencia)
Բանաստեղծը գյուղում/ Il poeta in campagna (dramma giocoso, ըստ Սավերիո Ձինիի լիբրետոյի, 1793, Parma)
Ցիննա / Il Cinna (dramma serio, libreto de Angelo Anelli, 1793, Florencia)
Rinaldo d’Este (commedia per música, libreto de Giuseppe Maria Foppa, 1794, Venecia)
Lo spazzacamino principe (commedia per música, libreto de Giuseppe Maria Foppa, 1794, Venecia)
Դեմոֆոնտ/ Il Demofoonte (dramma per música, ըստ Պետրո Մետաստազիոյի լիբրետոյի, 1794, Milán)
La vedova raggiratrice o siano I due sciocchi delusi (dramma giocoso, 1794, Florencia)
Lo stratagemma ossiano I due sordi (intermezzo, libreto de Giuseppe Maria Foppa, 1795, Florencia)
L’avventuriere (farsa, libreto de Caterino Mazzolà, 1795, Florencia)
L’inganno poco dura (commedia, libreto de Saverio Zini, 1796, Nápoles)
Zulima (dramma per música, libreto de Francesco Gonella di Ferrari, 1796, Florencia)
La donna di genio volubile (dramma giocoso, libreto de Giovanni Bertati, 1796, Venecia)
Կսերկսայի վերադարձը/'Il ritorno di Serse (dramma serio, libretto di Francesco Gonella di Ferrari, 1797, Florencia)
Le Donne Cambiate (farsa, libreto de Giuseppe Maria Foppa, 1797, Venecia)
Fernando nel Messico (dramma per música, libreto de Filippo Tarducci, 1798, Venecia)
La maschera fortunata (farsa, libreto de Giuseppe Maria Foppa, 1798, Venezia)
L’equivoco in equivoco (farsa, libreto de Giuseppe Maria Foppa, 1798, Verona)
Gli Orazi e Curiazi (tragedia per música, libreto de Simeone Antonio Sografi, 1798, Ferrara)
La madre virtuosa (operetta di sentimento, libreto de Giuseppe Maria Foppa, 1798, Venezia)
Ալկեստ/ Alceste (tragedia per música, libreto de Simeone Antonio Sografi, 1798, Venezia)
Non irritar le donne ossia Il chiamantesi filosofo (farsa, libreto de Giuseppe Maria Foppa, 1798, Venezia)
Խենթ օր, կամ ամուսնություն Ֆիգարո/ La pazza giornata ovvero Il matrimonio di Figaro (dramma comico per música, libreto de Gaetano Rossi, 1799, Venezia)
Idante ovvero I sacrifici d’Eccate (dramma per música, libreto de Giovanni Schmidt, 1800, Milán)
Ադրաստ, Եգիպտական կայսր/ Adrasto re d’Egitto (dramma per música, libreto de Giovanni De Gamerra, 1800, Lisboa)
Սեմիռամիդի մահը/ La morte di Semiramide (dramma serio, libreto de Giuseppe Caravita, 1801, Lisboa)
La Zaira (tragedia per música, libreto de Mattia Botturini, 1802, Lisboa)
Il trionfo di Clelia (dramma serio, libreto de Simeone Antonio Sografi, 1802, Lisboa)
Սոֆոնիսբա/ La Sofonisba (dramma serio, libreto de Del Mare, 1803, Lisboa)
Դիդոնա/ Didone (dramma serio, по либретто Пьетро Метастазио, 1803, Lisboa)
Մերոպա/ La Merope (dramma serio, libreto de Mattia Botturini, 1804, Lisboa)
L’oro non compra amore (dramma giocoso, libreto de Giuseppe Caravita, 1804, Lisboa)
Il duca di Foix (dramma per música, libreto de Giuseppe Caravita, 1805, Lisboa)
Ginevra di Scozia (dramma eroico per música, libreto de Gaetano Rossi, 1805, Lisboa)
Մատրիդատայիմահը/ La morte di Mitridate (tragedia per música, libreto de Simeone Antonio Sografi, 1806, Lisboa)
Արտակսերքս/ Artaserse (dramma serio, ըստ Պետրո Մետաստազիոյի լիբրետոյի, 1806, Lisboa)
La Speranza o sia l`Augurio Felice (1808)
A saloia namorada (farsa, libreto de Domingos Caldas Barbosa, 1812, Río de Janeiro)
Augurio di felicità ossia Il trionfo d’amore (serenata, Մարկուշ Պորտուգալի և Պետրո Մետաստիզիոյի լիբրետո, 1817, Río de Janeiro)