Մերի Ֆութ անգլ.՝ Mary Foote | |
---|---|
Ի ծնե | անգլ.՝ Mary Hubbard Foote[1] |
Ծնվել է | նոյեմբերի 25, 1872 |
Ծննդավայր | Գիլֆորդ[1] |
Վախճանվել է | հունվարի 28, 1968 (95 տարեկան) |
Մահվան վայր | Գիլֆորդ |
Քաղաքացիություն | ԱՄՆ |
Կրթություն | Եյլի արվեստի դպրոց և Կարմեն ակադեմիա |
Մասնագիտություն | նկարչուհի |
Թեմաներ | գեղանկարչություն |
Ուսուցիչ | Ջոն Սինգեր Սարջենթ և Ֆրեդերիկ Վիլյամ Մակմոնիս |
Անդամակցություն | Ամերիկյան հեղափոխության դստրեր |
Հայր | Քրիստոֆեր Սփենսեր Ֆութ[2] |
Համատեղ ապրող | Ֆրեդերիկ Վիլյամ Մակմոնիս[3] և Էռնստ Հանֆշտենգլ[4] |
Mary Hubbard Foote Վիքիպահեստում |
Մերի Ֆութ (անգլ.՝ Mary Foote, ամբողջական անունը՝ Մերի Հաբարդ Ֆութ, անգլ.՝ Mary Hubbard Foote, նոյեմբերի 25, 1872, Գիլֆորդ[1] - հունվարի 28, 1968, Գիլֆորդ), ամերիկացի դիմանկարային նկարչուհի։
Մերի Ֆութը ծնվել է 1872 թվականի նոյեմբերի 25-ին ԱՄՆ Կոնեկտիկուտ նահանգի Գիլֆորդ քաղաքում, Չառլզ Սփենսեր Ֆութի (1837-1880) և նրա կնոջ՝ Խաննա Հաբարդ Ֆութի (1840—1885) ընտանիքում[5]։ Նրա կրտսեր քույրը՝ Մարգարեթ Ֆութը ևս դարձել է նկարչուհի։ Երբ երկու աղջիկները և նրանց եղբայրը որբացել են, Մարգարեթին մեծացրել է հորաքույր Հարիեթ Ֆութ Հոուլին ամուսնու հետ, որոնք ապրում էին Վաշինգտոնում[6]։ Մերիին իր մոտ է վերցրել մորաքույրը, որն ապրում էր Կոնեկտիկուտ նահանգի Հարթֆորդ քաղաքում[7]։
Մերի Ֆութի զարմուհին եղել է Լիլի Ջիլեթ Ֆութը՝ Մարկ Տվենի երեխաների տնային դաստիարակչուհին[7]։ Մերին որոշ ժամանակ ապրել է գրողի ընտանիքում և ընկերացել Սյուզի Քլեմենսի՝ նրա ավագ դստեր հետ։ Մերի Ֆութը նաև եղել է Ամերիկյան հեղափոխության դստրերի անդամ, գեներալ Ուորդի թոռան թոռնուհին (Andrew Ward, 1727-1799)[8], որը ևս ծնվել էր Գիլֆորդում և աչքի է ընկել Ջորջ Վաշինգտոնի մոտ իր քաջությամբ։
1890 թվականից Մերի Ֆութը արվեստ է ուսումնասիրել Եյլի արվեստի դպրոցում։ 1894 թվականին ստացել է Alice Kimball English Prize մրցանակը՝ ստեղծված ի աջակցություն ամառային ճամփորդությունների, իսկ 1897 թվականին՝ William Wirt Winchester Prize մրցանակը, որն օգտագործել է Եվրոպայում երկամյա ուսման համար։ Ֆութն ուղևորվել է Ֆրանսիա, որտեղ Փարիզում սովորել է Ջոն Սինգեր Սարջենթի մոտ։ Նաև Փարիզի Կարմեն ակադեմիայում և Ժիվերնիում եղել է Ֆրեդերիկ Վիլյամ Մակմոնիսի (այդ իսկ պատճառով այգիները եղել են Ֆրանիսայում նրա շատ աշխատանքներում պատկերման առարկա)[9]։ Նա ստեղծել է Մակմոնիսի դիմանկարը։ Մերիի ընկերների թվում էին մեկենաս Մեյբլ Դոջը, պարուհի Այսեդորա Դունկանը, գրողներ Հենրի Ջեյմսը և Գերտրուդ Սթայնը, նկարիչներ Ջեյմս Ուիսթլերը, Էլեն Էմմեթը և Սեսիլյա Բոն։
1901 թվականին նա վերադարձել է Նյու Յորք և բացել իր սեփական ստուդիան Վաշինգտոն Սքվեր պուրակում, որտեղ աշխատել է շնորհիվ դիմանկարների պատվերների։ Նրա պատվիրատուներն էին այդ ժամանակների Who’s Who ցանկի անձինք։ Մերին նաև նկարել է ծաղիկներ և բնանկարներ։ Նրա աշխատանքները ցուցադրվել են Փենսիլվանիայի կերպարվեստի ակադեմիայում մի շարք այլ հայտնի նկարիչների աշխատանքների կողքին։ 1913 թվականին նա մասնակցել է Զինագործական ցուցահանդեսի։ 1926 թվականի վերջին և 1927 թվականի սկզբին նկարչուհին ապրել և աշխատել է Պեկինում։
1920-ական թվականներին Մերի Ֆութը կիսել է իր ստուդիան և հարաբերություններ ունեցել Ֆրեդերիկ Վիլյամ Մակմոնիսի հետ։ Երբ ամեն ինչ ավարտվել է, Մերին խորը դեպրեսիայի մեջ է ընկել և դիմել ամերիկացի բժիշկ Սմիթ Ջելլիֆին։ 1927 թվականին Մերին փակել է իր ստուդիան, իսկ նրա ընկերներից մեկը՝ Նյու Յորքից բեմադրող նկարիչ Ռոբերտ Էդմոնդ Ջոնսը[10] խորհուրդ է տվել Ցյուրիխում Կարլ Գուստավ Յունգի մոտ։
1928 թվականից մինչև 1950-ական թվականների սկիզբ ապրել է Ցյուրիխում։ Սկզբում վերծանել է Յունգի դասընթացները և խմբագրել նրա տեքստերը, այնուհետև պատճեններ է ստեղծել դասընթացների մասնակիցների համար։ 1930-ական թվականներին Մերի Ֆութը գաղտնի կապ է ունեցել Հարվարդի համալսարանում կրթություն ստացած գերմանացի գործարար և նացիստ Էռնստ Հանֆշտենգլի հետ։ 1950-ական թվականներին նա վերադարձել է Կոնեկտիկուտ, որտեղ ապրել է մինչև կյանքի վերջը։
Մահացել է 1968 թվականի հունվարի 28-ին հայրենի քաղաքում և թաղվել Foote-Ward Cemetery գերեզմանոցում[11]։ Դամբանականում ասվում է, որ նա եղել է Յունգի «քարտուղարուհին»[12]։
Մերի Ֆութին վերաբերող որոշ փաստաթղթեր պահվում են Եյլի համալսարանի գրադարանում։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մերի Ֆութ» հոդվածին։ |
|