Միխայիլ Սվենչիկով
| Միխայիլ Սվենչիկով | |
|---|---|
| ռուս.՝ Михаил Степанович Свечников | |
 | |
| սեպտեմբերի 30, 1881[1] - օգոստոսի 26, 1938[1] (56 տարեկան) | |
| Ծննդավայր | Serafimovich, Դոնի զորքի մարզ, Ռուսական կայսրություն |
| Մահվան վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Գերեզման | Կոմունարկայի կրակահրապարակ |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Զորատեսակ | Ռուսական կայսերական բանակ |
| Կոչում | գնդապետ |
| Մարտեր/ պատերազմներ | իխետուան |
| Պարգևներ |    և |
Միխայիլ Սվենչիկով (ռուս.՝ Свечников, Михаил Степанович, սեպտեմբերի 30, 1881[1], Serafimovich, Դոնի զորքի մարզ, Ռուսական կայսրություն - օգոստոսի 26, 1938[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), Ռուսական կայսրության բանակի փոխգնդապետ, խորհրդային զորահրամանատար, զինվորական պատմաբան և տեսաբան։ Հայտնի է որպես 1918 թվականի Ֆիննական քաղաքացիական պատերազմի Կարմիրբանակայինների զինվորական լավագույն առաջնորդներից մեկը։
Կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ռուսական կայսրության բանակում ծառայելուց հետո Սվենչիկովը 1917 թվականին մասնակցել է Հոկտեմբերյան Հեղափոխությանը։ 1918 թվականին Ֆիննական քաղաքացիական պատերազմի ընթացքում նա աշխատել է որպես Կարմիր բանակայինների ռազմական խորհրդատու։ 1918 թվականի փետրվարին Սվենչիկովը կարճ ժամանակով եղել է Հյուսիսային ճակատի հրամանատարը, իսկ հետագայում նրան փոխարինել է Հյուգո Սալմելան։ Եղել է ռուս ամենաբարձրաստիճան զինվորականը, որը միացել էր ֆիննական Կարմիր բանակին[2]։
Ֆիննական քաղաքացիական պատերազմի ավարտից հետո Սվենչիկովը մասնակցել է Ռուսաստանի քաղաքացիական պատերազմին, որտեղ նա գլխավորում էր Կասպից-կովկասյան ճակատը Հյուսիս-կովկասյան անհաջող գործողության ժամանակ (1918–1919)։
1922 թվականից ի վեր նա աշխատել է որպես ռազմական դասախոս։ 1934 թվականին Սվենչիկովը տեղափոխվել է Մ. Վ. Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիա։ Նա ձերբակալվել է 1937 թվականին, մեղադրվելով «ֆաշիստական դավադրության» համար, իսկ հետագայում մահապատժի ենթարկվել է Մոսկվայում գտնվող Կոմունարկա հրաձգարանում։ Սվենչիկովը արդարացվել է 1956 թվականին՝ Ստալինի մահից հետո։
Պարգևներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Սուրբ Աննայի 4-րդ աստիճանի շքանշան Խիզախության համար (1904) մակագրությամբ
- 3-րդ աստիճանի Սուրբ Ստանիսլավի շքանշան` սրերով և ժապավենով (1904)
- 3-րդ աստիճանի Սուրբ Աննայի շքանշան` սրերով և ժապավենով (1904)
- 2-րդ աստիճանի Սուրբ Ստանիսլավի շքանշան` սրերով (1905)
- 4-րդ աստիճանի Սուրբ Վլադիմիրի շքանշան` սրերով և ժապավենով (1915)
- 2-րդ աստիճանի Սուրբ Աննայի շքանշան` սրերով (24.05.1916)
- Գեորգիեևյան զենք (26.09.1916)
- 4-րդ աստիճանի Սուրբ Գևորգի շքանշան (26.09.1916)։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Свечников Михаил Степанович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1976. — Т. 23 : Сафлор — Соан. — С. 75.
- ↑ ″Suomen itsenäistymisen kronikka″, Gummerus, 1992. 951-20-3800-5.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միխայիլ Սվենչիկով» հոդվածին։ |
