Նավակում (նկար, Մանե)

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Նավակում (այլ կիրառումներ)
Նավակում
ֆր.՝ En bateau
տեսակգեղանկար
նկարիչԷդուարդ Մանե
տարի1874
բարձրություն97,2
լայնություն130,2
ուղղությունռեալիզմ և իմպրեսիոնիզմ
ժանրկենցաղային ժանր
նյություղաներկ, կտավ
գտնվում էՄետրոպոլիտեն թանգարան[1]
հավաքածուՄետրոպոլիտեն թանգարան[2]
սեփականատերLouisine Havemeyer?[1]
Ծանոթագրություններ

Նավակում (ֆր.՝ En bateau,անգլ.՝ Boating), ֆրանսիացի նկարիչ Էդուարդ Մանեի կտավը՝ նկարված 1874 թվականին։ Այժմ այն պահվում է Նյու Յորքի Մետրոպոլիտեն թանգարանում[3][4]։

Պատմություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Նավակում» կտավը ստեղծվել է 1874 թվականի ամռանը, որը Մանեն անցկացրել է Փարիզի հյուսիս-արևմուտքում գտնվող Ժենվիլյե արվարձանում՝ Արժանտյոյից ոչ հեռու, որտեղ էլ ապրում էր Կլոդ Մոնեն իր ընտանիքով[4]։

Նկարը ցուցադրվել է 1879 թվականին Փարիզի սալոնում, որտեղ 1500 ֆրանկով այն ձեռք է բերել հավաքորդ Վիկտոր Անտուան Դեֆոսեն (ֆր.՝ Victor Antoine Desfossés)։ 1895 թվականի մայիսին կտավը Դեֆոսենից 25,000 ֆրանկով գնել է Պոլ Դյուրան-Ռյուելը (Paul Durand-Ruel) և նույն թվականի սեպտեմբերին էլ 55,000 ֆրանկով վաճառել Նյու Յորքի ձեռնարկատեր և հավաքորդ Հենրի Օսբորն Հեվեմայերին (Henry Osborne Havemeyer)։ Վերջինիս մահից հետո՝ 1907 թվականին, նկարը մնաց նրա կնոջը, նրա մահից հետո էլ՝ 1929 թվականին, կտակի համաձայն, փոխանցվեց Մետրոպոլիտեն թանգարանին[3]։

Նկարագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կտավում պատկերված են տղամարդ և երիտասարդ կին՝ նստած առագաստանավում։ Տղամարդը նստած է նավեզրի մոտ՝ ղեկի առաջ, և ձախ ձեռքով կառավարում է այն։ Կինը կիսահենված է նավակի եզրին։ Նկարը այնպես է մտածված, որ կերպարները առավելագույնս մոտեցված են հանդիսատեսին՝ շնորհիվ այն բանի, որ նավակի առաջամասը նկարում պատկերված չէ. երևում են միայն հետնամասը և առագաստի մի փոքր հատված։ Այդպիսով՝ հանդիսատեսի մոտ այնպիսի տպավորություն է առաջանում, որ ինքը գտնվում է նավակում[5]։

Նավակի հետևում երևում է կապույտ-փիրուզագույն ջուրը, որը կազմում է կտավի ֆոնը։ Գունային բաց երանգների օգտագործումը օգնում է փոխանցելու օդի թարմությունն ու թափանցիկությունը։ Կտավը իմպրեսիոնիստական ոճով է. փոխանցում է շարժման զգացողություն, միաժամանակ ընդգծում կերպարների և շրջապատող միջավայրի միասնությունը[5]։

Մանեի ստեղծագործությունն ուսումնասիրողները կարծում են, որ տամարդու բնորդը նկարչի կնոջ եղբայրն է՝ Ռոդոլֆ Լեենհոֆը (Rodolphe Leenhoff)[3][4]: Թե ով է պատկերված կնոջ համար բնորդ եղել, պարզ չէ, չնայած կան ենթադրություններ, որ նա նկարչի առաջին կինն է՝ Քամիլա Դոնսյեն (Camille Doncieux)[6]:

Արձագանքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նկարչուհի Մերի Կեսսետը, ով խորհուրդ է տվել հավաքորդ Հեվեմայերին գնել այս նկարը, այն անվանել է գեղանկարչության վերջին խոսք (անգլ.՝ the last word in painting)[4]:

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 Մետրոպոլիտեն թանգարան — 1870.
  2. ↑ http://www.metmuseum.org/art/collection/search#!/search?showOnly=highlights
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Boating, Édouard Manet» (HTML). The Metropolitan Museum of Art. Վերցված է 30.07.2013-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Boating, 1874, Édouard Manet (French, 1832-1883)» (HTML). Heilbrunn Timeline of Art History, The Metropolitan Museum of Art. Վերցված է 30.07.2013-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 М. Гордеева Эдуард Мане (Великие художники, том 27). — Москва: Директ-Медиа и Կոմսոմոլսկայա պրավդա, 2010. — ISBN 978-5-87107-200-4
  6. ↑ Mary Mathews Gedo Monet and His Muse: Camille Monet in the Artist's Life. — Чикаго: University of Chicago Press, 2010. — С. 148—149. — 289 с. — ISBN 978-0-22628-480-4

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էդուարդ Մանեի նկարներ