Շառլ Լասկա

Շառլ Լասկա
Ծնվել է	փետրվարի 19, 1887(1887-02-19)[1]
Ծննդավայր	Բուենոս Այրես, Արգենտինա
Մահացել է	1949
Մահվան վայր	Բուենոս Այրես, Արգենտինա
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա և Արգենտինա
Մասնագիտություն	լրագրող և գրող
Աշխատավայր	Je suis partout?
Կուսակցություն	Ակսյոն ֆրանսեզ

Կարլոս Իպոլիտո Սարալեգի Լեսկա, Շառլ Լասկա (իսպ.՝ Carlos Hipolito Saralegui Lesca; փետրվարի 19, 1887(1887-02-19)^[1], Բուենոս Այրես, Արգենտինա - 1949, Բուենոս Այրես, Արգենտինա), ֆրանկո- արգենտինացի աջ արմատական լրագրող և հրատարակիչ։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի սկզբին սովորել է Ֆրանսիայում։ Ֆրանսիայի կապիտուլյացիայից հետո, սկսել է համագործակցել Վիշի վարչակարգի հետ։ Գրել է հոդվածներ կոլլաբորացիոնիստական Je suis partout թերթում, որի գլխավոր խմբագիրը այդ ժամանակ եղել է Ռոբեր Բրազիյակը։

Կենսագրություն

Կարլոս Իպոլիտո Սարալեգի Լեսկան ծնվել է Բուենոս Այրեսում՝ բասկերի ընտանիքում։ Առաջին համաշխարհային պատերազմի սկզբին՝ որպես կամավոր, ծառայության է անցել Ֆրանսիայի զինված ուժերում։ Այնտեղ Լեսկան ծանոթացել է միապետական «Ֆրանսիական գործողություն» շարժման առաջնորդ Շարլ Մորրասի հետ։ Անդամակցելով շարժմանը՝ որոշ ժամանակ եղել է «Je suis partout» թերթի խմբագիր։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ աջակցել է գեներալ Անրի Ֆիլիպ Պետենին, ակտիվորեն համագործակցել է նացիստների հետ, եղել է «Ընդդեմ բոլշևիզմի ֆրանսիացի կամավորների լեգիոնի» անդամ։ Չնայած Մորրասի ընդդիմությանը, Լեսկան հրատարակել է «Je suis partout» թերթը՝ օկուպացիայի նացիստական զոնայում^[2]։ 1941 թվականին հրատարակել է հակասեմական «Quand Israël se venge» գիրքը։

Փարիզի ազատագրումից հետո փախել է Գերմանիա, ավելի ուշ տեղափոխվել է Ֆրանկիստական Իսպանիա։ 1946 թվականին Ուրուգվայով անցել է Արգենտինա։ Եղել է ֆաշիստ առաջին հանցագործներից մեկը, ով փախել է Հարավային Ամերիկա՝ ֆրանսիացի կարդինալ Էժեն Տիսսերանի և արգենտինացի կարդինալ Անտոնիո Կաջիանոյի օգնությամբ։ Արգենտինայում Լեսկան կազմակերպել է նացիստական խմբակներ^[3], օգնել է նացիստ հանցագործներին խուսափել արդարադատությունից։ Այսպես, հենց Շառլ Լասկան օգնել է Պիեր Դայեյին՝ գտնելու ապաստան Արգենտինայում^[3]։

Լեսկան 1947 թվականի մայիսին Ֆրանսիայի բարձրագույն դատարանի կողմից դատապարտվել է մահապատժի, սակայն այդպես էլ չի հանձնվել ֆրանսիական իշխանություններին։ Մահացել է Արգենտինայում 1948 թվականին։

Ծանոթագրություններ

1. http://www.argentina-rree.com/portal/archivos/justicia01.htm
2. Pascale Pellerin, Les Philosophes des Lumieres dans la France des annees Noires: Voltaire, Montesquieu, Rousseau et Diderot, Editions L’Harmattan, 2009—232 pages, p. 34
3. Phayer, 2008, p.182.

Գրականություն

• Phayer, Michael. 2008. Pius XII, The Holocaust, and the Cold War. Indianapolis: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-34930-9.

Արտաքին հղումներ

• Charles Lescat — extradiciones Արխիվացված 2020-10-02 Wayback Machine (իսպ.)