Պաշեկու Ժաիմի պորտ.՝ Jaime Pacheco | |||
---|---|---|---|
![]() | |||
Քաղաքացիությունը |
![]() | ||
Ծննդյան ամսաթիվ | հուլիսի 22, 1958 (66 տարեկան) | ||
Ծննդավայր | Paredes | ||
Հասակ | 170 սանտիմետր | ||
Քաշ | 66 կիլոգրամ | ||
Դիրք | կիսապաշտպան | ||
| |||
| |||
| |||
| |||
|
Ժաիմի Մորեյրա Պաշեկու (պորտ.՝ Jaime Moreira Pacheco; հուլիսի 22, 1958, Paredes), պորտուգալացի ֆուտբոլիստ, որը խաղացել է կիսապաշտպանի դիրքում։ Խաղային կարիերայի ավարտից հետո մարզիչ։
Կարիերայի ընթացքում խաղացել է պորտուգալական մի շարք ակումբներում, այդ թվում՝ «Պորտուում» և «Սպորտինգում»՝ երկրի բարձրագույն դիվիզիոնում անցկացնելով 296 խաղ և 15 մրցաշրջաններում խփելով 19 գոլ։ Խաղացել է նաև Պորտուգալիայի ազգային հավաքականում, որի հետ մասնակցել է 1986 թվականի աշխարհի առաջնությանը և դարձել 1984 թվականի Եվրոպայի առաջնության բրոնզե մեդալակիր։
Հետագայում նա ավելի քան երկու տասնամյակ աշխատել է որպես մարզիչ, այդ թվում՝ «Բոավիշտան», որը Փաշեկային բերեց պատմության մեջ Պորտուգալիայի միակ չեմպիոնի տիտղոսին։
Ծնվել է 1958 թվականի հուլիսի 22-ին Պարեդիշ քաղաքում[1]։ «Ռեբորդոզա» ակումբի ֆուտբոլային դպրոցի սան է, իսկ մեծահասակների մակարդակում իր նորամուտը նշել է 1975 թվականին «Ալիադուշ Լորդելո» ակումբում, որտեղ անցկացրել է չորս մրցաշրջան[2]։
1979 թվականին դարձել է «Պորտու» ակումբի խաղացող, սակայն հիմնական թիմում նորամուտը նշել է միայն 1981 թվականին[3]։ Կարիերայի հաջորդ երեք մրցաշրջանները պարբերաբար խաղացել է ակումբում՝ այդ ընթացքում նվաճելով Պորտուգալիայի գավաթը և երկու Սուպերգավաթ[3]։
1984 թվականի ամռանը թիմակից Անտոնիո Սոուզայի հետ տեղափոխվել է «Սպորտինգ»՝ որպես Պաուլու Ֆուտրեի տրանսֆերի մաս հակառակ ուղղությամբ[4]։ Ի դեպ, երկու ֆուտբոլիստներն էլ մայրաքաղաքային ակումբում անցկացրել են ընդամենը երկու մրցաշրջան, որից հետո վերադարձել են «Պորտու»[3]։ Այս անգամ «վիշապների» հետ Պաշեկուն առաջին իսկ մրցաշրջանում նվաճեց ՈՒԵՖԱ-ի չեմպիոնների գավաթը՝ եզրափակչում հաղթելով «Բավարիային»[5]։ Նույն թվականին թիմը նվաճեց ՈՒԵՖԱ-ի Սուպերգավաթը «Այաքսի» դեմ, Այնուհետև Միջմայրցամաքային գավաթը «Պենյարոլի» դեմ[5]։ Իսկ արդեն հաջորդ տարի ակումբը հաջող հանդես եկավ Ազգային մակարդակով՝ նվաճելով ոսկե դուբլ[3]։
1989 թվականի ամռանը, 31 տարեկան հասակում, Պաշեկուն դարձավ «Վիտորիայի» խաղացող (Սետուբալ)[6], որտեղ անցկացրել է երկու մրցաշրջան, իսկ առաջնությունից դուրս մնալուց հետո ևս երկու տարի խաղացել է «Պասուշ դի Ֆերեյրա» թիմում[7]։ Բարձրագույն դիվիզիոնի վերջին ակումբը Ժաիմիի համար եղել է «Բրագան», որտեղ ֆուտբոլիստը խաղացել է 1993/1994 մրցաշրջանում[8]։
Ավարտել է պրոֆեսիոնալ կարիերան երկրորդ դիվիզիոնի «Ռիու Ավե» ակումբում 1994/1995 մրցաշրջանում, որից հետո խաղացել է Պորտուգալիայի չորրորդ դիվիզիոնի «Պարեդիշ» սիրողական թիմում[3]։
1983 թվականի փետրվարի 23-ին Պորտուգալիայի ազգային հավաքականի կազմում իր նորամուտը նշեց պաշտոնական խաղերում Գերմանիայի դեմ ընկերական խաղում (1:0)[9]։
Հավաքականի կազմում մասնակցել է 1984 թվականին Ֆրանսիայում կայացած Եվրոպայի առաջնությանը, որտեղ թիմը նվաճել է բրոնզե մրցանակներ[10], ինչպես նաև 1986 թվականի աշխարհի առաջնությունը Մեքսիկայում[11]։ Երկու մրցաշարերում էլ եղել է հիմնական խաղացող՝ խաղալով երեքական հանդիպում[3]։
1990 թվականի սեպտեմբերի 12-ին Ֆինլանդիայի դեմ Եվրո-1992-ի ընտրական խաղում (0:0) անցկացրել է իր վերջին խաղը ազգային հավաքականում[3]։ Ազգային հավաքականում իր կարիերայի ընթացքում, որը տևել է 8 տարի, երկրի գլխավոր թիմի մարզահագուստով անցկացրել է 25 հանդիպում[9]։
Մարզչական կարիերան սկսել է դեռևս ֆուտբոլիստի կարիերան չավարտած՝ որպես «Պասուշ դե Ֆերեյրա» ակումբներում խաղացող մարզիչ[7] և «Ռիու Ավե»[8]։ Դրանից հետո գլխավորել է «ՈՒՆԻԱՆ Լամաշ» ակումբը[8]։
1996 թվականի հունվարի 14-ին գլխավորել է բարձրագույն դիվիզիոնի «Վիտորիա» (Գիմարայնշ) ակումբը՝ թիմի հետ երկու անգամ անընդմեջ զբաղեցնելով 5-րդ տեղը և որակավորվելով ՈՒԵՖԱ-ի Գավաթում։ Այնուամենայնիվ, 1997-ի նոյեմբերի 4-ին Փաշեկան ազատվեց աշխատանքից[12]։
1997 թվականի դեկտեմբերի 13-ին Պաշեկան գլխավորել է «Բոավիշտան», որի հետ առաջին մրցաշրջանում դարձել է 6-րդը, իսկ հաջորդ տարի դարձել Պորտուգալիայի փոխչեմպիոն[12]։ Սակայն ակումբի հետ ամենամեծ հաջողություններին նա հասել է 2001 թվականին՝ ակումբի պատմության մեջ առաջին և վերջին անգամ հաղթելով Պորտուգալիայի առաջնությունում[13]։ Հետագայում Պաշեկուն թիմի հետ դուրս եկավ ՈՒԵՖԱ-ի գավաթի կիսաեզրափակիչ 2002/2003[13]։
Այս նվաճումները հետաքրքրություն են առաջացրել իսպանական Լա Լիգայի «Մալյորկա» ակումբի կողմից, որտեղ Ժայմին տեղափոխվել է 2003 թվականի ամռանը, սակայն թիմը մարզել է ընդամենը հինգ տուր՝ Բալեարյան կղզիների թիմի հետ տանելով ընդամենը մեկ հաղթանակ[14]։ Դրանից հետո պորտուգալացի մասնագետը հեռացվեց աշխատանքից և անմիջապես վերադարձավ «Բոավիշտա»՝ փոխարինելով Էրվին Սանչեսին, ով նույնպես թիմի հետ աշխատել է ընդամենը մի քանի տուր[15]։ Այնուամենայնիվ, Պաշեկուի երկրորդ ժամանումը նման ազդեցություն չունեցավ, ինչպես առաջինը, և 2005-ի ապրիլին Պաշեկուն վերադարձավ Վիտորիա (Գիմարես), որտեղ նա աշխատեց մինչև դեկտեմբեր[16], իսկ հետո կարիերայում երրորդ անգամ նշանակվել է «Բոավիշտայի» մարզիչ։ 2007/2008 մրցաշրջանում տեղի ունեցավ «Apito Dourado» սկանդալը, որը կապված էր կոռուպցիայի և մրցավարների վրա ճնշման հետ, որի արդյունքում մրցաշրջանի ավարտից հետո ակումբը ուղարկվեց երկրորդ դիվիզիոն և Պաշեկուն լքեց թիմը[17]։
2008/2009 մրցաշրջանում գլխավորել է «Բելենենսեշը»[18], ակումբը լքելուց հետո 2009 թվականի մայիսին, այն բանից հետո, երբ նրա թիմը զբաղեցրեց նախավերջին 15-րդ տեղը և պետք է դուրս գար բարձրագույն դիվիզիոնից (ինչը, ի վերջո, տեղի չունեցավ «Պասուշ դե Ֆերեյրան» մրցաշարից ֆինանսական պատճառներով հանելու պատճառով)[19]։ 2009 թվականին գլխավորել Է սաուդյան «Ալ Շաբաբը», որի հետ գրեթե անմիջապես նվաճել Է Սաուդյան ֆուտբոլի ֆեդերացիայի գավաթը, սակայն 2010 թվականի ապրիլի 15-ին ԱՖԿ Չեմպիոնների լիգայի խմբային փուլի «Սեպահանի» դեմ խաղում 0:1 հաշվով կրած պարտությունից հետո նա հեռացվել է զբաղեցրած պաշտոնից[20]։
Հետագայում 2011-2012 թվականներին մարզել է «Բեյզինգ Գոանը»[21]։ Հաջորդ տարվա հունիսին «Տյանցզին Տեդայի» դեմ խաղի ժամանակ միջնամատ է ցույց տվել մրցավարին և հակառակ թիմին, ինչի համար տուգանվել է ութ խաղով որակազրկմամբ և Չինաստանի ֆուտբոլի ասոցիացիայից 4265 եվրո տուգանքով[22]։ Հաջորդ տարվա հունիսին «Տյանցզին Տեդայի» դեմ խաղի ժամանակ միջնամատ է ցույց տվել մրցավարին և հակառակ թիմին, ինչի համար տուգանվել է ութ խաղով որակազրկմամբ և Չինաստանի ֆուտբոլի ասոցիացիայից 4265 եվրո տուգանքով[23]։ Արդեն 2015 թվականի մարտին անձնական պատճառներով հեռացել է Սաուդյան ակումբից[24]։
2016 թվականի օգոստոսին վերադարձել է Չինաստան «Տյանցզին Տեդա» ակումբ՝ կնքելով մեկ տարվա պայմանագիր[23]։ Փաշեկային հաջողվել է փրկել ակումբը հեռացումից, սակայն հեռացվել է հաջորդ տարվա մայիսին՝ հաջորդ մրցաշրջանի սկզբում 5 խաղից բաղկացած անպարտելի շարքից հետո[25]։
2021 թվականին Փաշեկան կրկին գլխավորել է «Զամալեկը»[23], որից նա հեռացվեց մի քանի ամիս անց՝ նույն տարվա մարտին, չնայած առաջնության առաջատարին[26]։ 2023 թվականի հունվարի 5-ին դարձել է «Պիրամիդզ» ակումբի գլխավոր մարզիչ[27]։
2021 թվականի մարտի 11-ի դրությամբ
Թիմ | Երկիր | Աշխատանքի սկիզբ | Աշխատանքի ավարտ | Ցուցանիշներ | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Խ | Հ | Ո | Պ | % | ||||
Վիտորիա (Գիմարես) | ![]() |
1996 թվականի հունվարի 15 | 1997 թվականի նոյեմբերի 4 | 6 | 1 | 2 | 3 | 16,7 |
Բոավիշտա | ![]() |
1997 թվականի դեկտեմբերի 8 | 2003 թվականի հունիսի 30 | 145 | 70 | 39 | 36 | 48,3 |
Մալյորկա | ![]() |
2003 թվականի հուլիսի 25 | 2003 թվականի սեպտեմբերի 30 | 8 | 3 | 1 | 4 | 37,5 |
Բոավիշտա | ![]() |
2004 թվականի մարտի 8 | 2005 թվականի ապրիլի 30 | 45 | 19 | 12 | 14 | 42,2 |
Վիտորիա (Գիմարաես) | ![]() |
2005 թվականի մայիսի 24 | 2005 թվականի դեկտեմբերի 9 | 18 | 5 | 2 | 11 | 27,8 |
Բոավիշտա | ![]() |
2006 թվականի հոկտեմբերի 23 | 2008 թվականի մայիսի 19 | 60 | 17 | 22 | 21 | 28,3 |
Բելենենսեշ | ![]() |
2008 թվականի հոկտեմբերի 9 | 2009 թվականի մայիսի 11 | 29 | 7 | 8 | 14 | 24,1 |
Ալ-Շաբաբ | ![]() |
2009 թվականի հուլիսի 13 | 2010 թվականի ապրիլի 15 | 54 | 33 | 13 | 8 | 61,1 |
Բեյցզին Գոան | ![]() |
2011 թվականի հունվարի 1 | 2012 թվականի նոյեմբերի 18 | 69 | 29 | 20 | 20 | 42,0 |
Զամալեկ | ![]() |
2014 թվականի հոկտեմբերի 10 | 2014 թվականի դեկտեմբերի 31 | 12 | 9 | 2 | 1 | 75,0 |
Ալ-Շաբաբ | ![]() |
2015 թվականի հունվարի 16 | 2015 թվականի մարտի 31 | 12 | 3 | 4 | 5 | 25,0 |
Տյանցզին Թադա | ![]() |
2016 թվականի օգոստոսի 2 | 2017 թվականի մայիսի 30 | 24 | 9 | 3 | 12 | 37,5 |
Զամալեկ | ![]() |
2020 թվականի սեպտեմբերի 28 | 2021 թվականի մարտի 11 | 27 | 17 | 6 | 4 | 63,0 |
Ընդամենը | 509 | 222 | 134 | 153 | 43,6 |
{{cite web}}
: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
![]() | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պաշեկու Ժաիմի» հոդվածին։ |
|