Սերժ Չուրուկ

Սերժ Չուրուկ
Ծնվել է	նոյեմբերի 13, 1937(1937-11-13)[1] (87 տարեկան)
Ծննդավայր	Մարսել
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Կրթություն	Տիեր լիցեյ և Պոլիտեխնիկական դպրոց
Մասնագիտություն	ձեռնարկատեր, գործարանատեր և ճարտարագետ
Զբաղեցրած պաշտոններ	président-directeur général of TotalEnergies?
Պարգևներ և մրցանակներ	manager de l'année?

Սերժ Չուրուկ (ֆր.՝ Serge Tchuruk, նոյեմբերի 13, 1937(1937-11-13)^[1], Մարսել, իրական անունը՝ Սերժ Չուրուկդիչյան), ֆրանսիացի նախկին բիզնեսի ղեկավար։

Կենսագրություն

Արմատներ

Նրա ծնողները 1920-ականների սկզբին Թուրքիայից փախած հայ փախստականներ էին, որպես առևտրականներ 1922 թվականին հաստատվեցին Ֆրանսիայում։

Սերժ Չուրուկը ապրում է Մարսելում, Թիերս վարժարանի շրջանում, որտեղ ավարտել է իր ողջ միջնակարգ կրթությունը^[2]։ Նրա կրքերից մեկը ռեգբին է, և նա խաղում է երեք քառորդ դիրքը RC Մարսել XIII ռեգբիի միության թիմում։

Սովորել է հայերեն (բայց տանը հայերեն չէին խոսում)։

Կարիերա

1962 թվականին ավարտել է պոլիտեխնիկական դպրոցը (1958)։ Հեռանալուց հետո նա ընտրեց պաշտպանական կորպուսը, սակայն ամուսնությունը լեհ կնոջ հետ արգելեց նրան մուտք գործել «պաշտպանական գաղտնիքներ»։

Նա իր կարիերան սկսել է ԱՄՆ-ում՝ Էքսոն մոբայլ խմբում, որտեղ զբաղեցրել է մի քանի պաշտոն (1964-1979թթ․)^[3]: 1979 թվականին^[4] դարձել է Մաբայլ Բենիլյուքսի նախագահ։

1980-1986 թվականներին նա զբաղեցրել է տարբեր պաշտոններ, ներառյալ (Engrais) բաժնի գլխավոր մենեջերի պաշտոնը, Rhône-Poulenc-ում, ֆրանսիական քիմիական և դեղագործական խմբում, որն ավարտվել է այս խմբի գլխավոր տնօրենի պաշտոնում 1983 թվականին։ Նա դարձել է (Orkem)-ի գործադիր տնօրեն (նախկինում CDF-Chimie) 1986-1990 թվականներին, այնուհետև (Total) նավթային ընկերության գործադիր տնօրեն 1990-1995 թվականներին։

1995 թվականին նա նշանակվել է (Alcatel-Alsthom)-ի գործադիր տնօրեն՝ փոխարինելով Պիեռ Սուարդին^[5]։ Այն բաժանում է խումբը երկու տարբեր միավորների․

• ցամաքային և տիեզերական հեռահաղորդակցության սարքավորումների Alcatel ընկերությունը;
• Alstom խումբը, վերջինս արագորեն կրկին անկախացավ և ինքն էլ ցուցակվեց ֆոնդային բորսայում

Այնուհետև նա կազմակերպել է «Alcatel»-ի կողմից ամերիկյան սարքավորումներ արտադրող Lucent-ի տիրանալը, վերջինիս բաժնետերերը ներկայացնում են նորաստեղծ կազմակերպության 60%-ը։ Իշխանությունների, հատկապես ամերիկյան, երկարատև հետազոտություններից հետո, որոնք հանգեցրին արբանյակային գործունեության վաճառքին «Տալասա»-ին «Thales Alenia Space»-ում, նոր «Alcatel-Lucent» խումբը ստեղծվեց 2006 թվականի դեկտեմբերի 1-ին։

Այնուհետև Սերժ Չուրուկը լքեց գլխավոր ղեկավարությունը՝ դառնալով նոր կազմակերպության^[6] տնօրենների խորհրդի նախագահ։

2008 թվականի հոկտեմբերի 1-ին Սերժ Չուրուկը հրաժարական տվեց իր պաշտոնից՝ «Alcatel-Lucent»^[7] խմբի դժվարությունների պատճառով։

2014 թվականի նոյեմբերից մինչև 2015 թվականի դեկտեմբերը Սերժ Չուրուկը եղել է «Joule Unlimited»-ի^[8] նախագահ և գործադիր տնօրեն, որի տնօրենների խորհրդի անդամ է 2014 թվականի հուլիսից։

Սոցիալական մանդատներ

• Եղանակային ներդրումների կառավարիչ (SPA)
• «Total SA»-ի կառավարիչ 1989 թվականից։

Ստրատեգիա

2001 թվականի հունիսի 26-ին Լոնդոնում կայացած համաժողովի ժամանակ «Alcatel»-ի գործադիր տնօրեն Սերժ Չուրուկը հայտարարեց. «Մենք ցանկանում ենք շատ շուտով դառնալ ընկերություն առանց գործարանների։ Նա այսպես է սկսում  իր խմբի 120 գործարանների մեծամասնության վաճառքը կամ փակումը։ Եվ դառնում է «fabless»-ի չեմպիոն, այս ռազմավարությունը, որը բաղկացած է ընկերություններից, որոնք կենտրոնանում են արտադրանքի նախագծման վրա՝ միաժամանակ իրենց արտադրությունը հանձնելով ենթակապալառուներին^[9]։

Բանավեճեր

Բանավեճ «Ոսկե պարյաշուտի» շուրջ

Այն պահին, երբ նա թողեց «Alcatel-Lucent»-ի գլխավոր մենեջմենթը և դարձավ տնօրենների խորհրդի նախագահ, Սերժ Չուրուկը, առանց խմբից դուրս գալու, բայց պարզապես հրաժարվելով գործառնական կառավարումից, ստացավ 5,7 միլիոն եվրոյի «Ոսկե պարաշյուտ»։ Այնուհետև հարց կծագի նման առավելությունների արդարացիության մասին մանդատի ավարտին, որը սովորաբար ընկալվում է որպես կառավարման ձախողում։ Չուրուկի ժամանակաշրջանում (1995-2007 թվականներին) «Alcatel»-ի բաժնետոմսերի գինը կրկնակի կրճատվեց, և քանի որ նա ավելի քան մի քանի ընկերության նախագահ է։ (ALU ֆոնդային բորսայի գնահատումը, այսինքն՝ «Alcatel plus Lucent»-ը 2008-ին ավելի քիչ արժե, քան միայն «Alcatel»-ը մինչև 2006-ի միաձուլումը և «Alstom»-ի ներկայիս արժեքի կեսը)։

2008 թվականի սեպտեմբերի 16-ին «Alcatel Lucent» խմբի եվրոպական և ամերիկյան արհմիությունների 17 կազմակերպություններ նամակ են ուղարկել Սերժ Չուրուկին և Պատրիսիա Ռայթսոն («Alcatel Lucent»-ի նախկին գլխավոր տնօրեն, նույնպես ոսկե պարաշյուտի շահառու, և նա նույնպես հրաժարական է տվել) խնդրելով, որ նրանք հրաժարվեն իրենց ոսկե պարաշյուտներից, որոնք համարվում են «անպարկեշտ»։ Այս խնդրանքը գտավ քաղաքական կողմնակիցներ, մասնավորապես նախարար Խավյե Բերտրանը, Ելիսեյան պալատի գլխավոր քարտուղար Կլոդ Գուենը և Մեդեֆի նախագահ Լորանս Պարիզոն։ 2008 թվականի հոկտեմբերի 30-ի դրությամբ ոչ Սերժ Չուրուկը, ոչ Պատրիսիա Ռուսսոն չէին փոխհատուցել իրենց փոխհատուցումը^[10]։

Բանավեճ ռազմավարական տեսլականի շուրջ

Երբ 1995 թվականին Սերժ Չուրուկը ստանձնեց «Alcatel»-ի կառավարումը, նա իր ռազմավարությունը դրեց «Telecom» հիմնելու վրա, կենտրոնանալով այն դարձնելով մասնագիտացված խումբ։

2001 թվականին, ինտերնետի լարային պայթյունից հետո, խումբը դեռևս լի էր՝ 150,000 աշխատակիցներով և 120 արդյունաբերական վայրերով։ «Alcatel»-ի ղեկավարը երազում էր «առանց գործարանների» ընկերության մասին։

«Alcatel»-ը կենտրոնական տեղ է զբաղեցնում հեռահաղորդակցության սարքավորումներ արտադրողների աշխարհում։

Երկու տարի անց՝ 2003 թվականին, խումբն ուներ ընդամենը 30 արդյունաբերական տեղամաս և 58000 աշխատակից^[11]։

Արդյունաբերական և մարդկային աղետին գումարվում է նաև ֆինանսական աղետը, քանի որ բաժնետոմսերի արժեքը 100 եվրոյից իջել է մինչև 30 եվրո։ Սա նաև Չուրուկի գլխավոր ձախողումն է, քանի որ նրա ռազմավարությունը պետք է բարձրացներ բաժնետոմսերի գինը՝ ընկերությանը ազատելով ցածր ավելացված արժեք ունեցող գործարաններից։

Նրա երկրորդ սխալը կլինի ամերիկյան «Lucent» սարքավորումներ արտադրող ընկերության հետ 2006 թվականի դեկտեմբերին միաձուլումը, որը աղետալի կլինի երկու խմբերի համար։

2008 թվականին «Alcatel-Lucent»-ի դադարեցումից հետո, Սերժ Չուրուկը լքեց ամբողջովին սպառված ընկերությունը։ Նրա ռազմավարական տեսլականը դատարկել է «Alcatel»-ը իր էությունից և կոչնչացնի երբեմնի բարգավաճ ու հզոր խմբին։

Այս անկումը կշարունակվի մինչև 2012 թվականին, երբ «Alcatel-Lucent»-ը լքեց CAC40-ը, որտեղ անդամակցված էր 1987 թվականից։ Բաժնետոմսի արժեքը 1 եվրոյից պակաս է։

Նրա արտոնագրային պորտֆելը պետք է գրավվեր վարկ ստանալու համար, և խմբի ծանրության կենտրոնը տեղափոխվեց Միացյալ Նահանգներ^[12]։

Բանավեճ  «Lucent»-ի միաձուլման շուրջ

2005 թվականին «Alcatel»-ը հետաքննվեց ամերիկյան դատարանների կողմից Կոստա Ռիկայի կոռուպցիոն գործի համար, այնուհետև Լատինական Ամերիկայի այլ գործեր։ Սակայն ընկերությունը, որը դարձավ «Alcatel Lucent», կվճարի ընդամենը 137 միլիոն դոլար տուգանք, և Սերժ Չուրուկը երբեք չի անհանգստանա։ Նմանատիպ գործողությունների համար գերմանական «Siemens»-ը ստիպված է եղել վճարել 800 միլիոն դոլարի տուգանք։ Բուժման այս տարբերությունը կարող է լինել Սառը պատերազմի ավարտից ի վեր Միացյալ Նահանգների կողմից իրագործված ռազմավարության մի մասը՝ իր տնտեսական գերակայությունն ապահովելու համար, ռազմավարություն, որը հիմնված է հիմնականում քաղաքական ճնշումների և իրավական սահմանափակումների վրա, որոնք այն պարտադրում է իրենց մրցակիցներին։ Alcatel-ը հավանաբար խրախուսվել է միաձուլվել «Lucent»-ի հետ 2006 թվականին՝ ավելի խիստ պատժամիջոցից խուսափելու համար^[13]։

Ծանոթագրություններ

1. Munzinger Personen (գերմ.)
2. «Serge Tchuruk, 60 ans, patron d'Alcatel, ombrageux et solitaire, incarne l'intégrité industrielle des temps jospiniens. La pile Alcatel». Libération.fr (ֆրանսերեն). 1998 թ․ հունվարի 5. Վերցված է 07 février 2019-ին.
3. «Les parcours de Patricia Russo et de Serge Tchuruk». Challenges (ֆրանսերեն). Վերցված է 06 décembre 2018-ին.
4. «Les parcours de Patricia Russo et de Serge Tchuruk». Challenges (ֆրանսերեն). Վերցված է 13 mars 2019-ին.
5. «Serge Tchuruk, futur patron d'Alcatel Alsthom». lesechos.fr (ֆրանսերեն). Վերցված է 04 décembre 2018-ին.
6. Voir Le Monde du Կաղապար:1er décembre 2006.
7. {{{վերնագիր}}}.
8. «[titre manquant]». www.bloomberg.com. Վերցված է 04 décembre 2018-ին.
9. Voir La Tribune du Կաղապար:24 décembre 2009.
10. « Tchuruk et Russo n'ont pas rendu leur parachute Արխիվացված 2013-07-26 Wayback Machine » dans le blog Les cordons de la Bourse sur liberation.fr, 29/10/2008 (consulté le 30-11-2012)
11. « Voir Pierre Haski, Quand le patron d’Alcatel rêvait d’une entreprise « sans usines », sur L'OBS avec Rue89, Կաղապար:26 février 2016 (consulté le 07-10-2018)
12. Voir Dominique Albertini, Alcatel-Lucent : histoire d'un désastre industriel, Libération du Կաղապար:8 octobre 2013 (consulté le 7 octobre 2018).
13. Voir Centre Français de Recherche sur le Renseignement, Racket américain et démission d'Etat, le dessous des cartes du rachat d'Alstom par General Electric, Rapport de recherche n°13, décembre 2014 (consulté le 7 octobre 2018).