Ազգագրագետ և քաղաքական գործիչ Վինկո Մյոդեռնդորֆերի թոռն է[2]։ Ծնվել է 1958 թվականինՑելեում։ Ծննդավայրում միջնակարգ դպրոցն ավարտելով՝ ուսումնառությունը շարունակել է Լյուբլյանայի թատրոնի, ռադիոյի, կինոյի և հեռուստատեսության ակադեմիայում (համառոտագրած՝ AGRFT)[3], որտեղ ուսումնասիրել է թատերական ու ռադիոռեժիսուրա։ Աշխատել է Սլովենիայի մի շարք թատերական ընկերություններում։ 1983 թվականին դարձել է «Գլեյ» փորձարարական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար, նկատելի բարեփոխումներ իրականացրել, որի համար արժանացել է «Ոսկե թռչուն» մրցանակի։ Նա արդեն հասցրել է հարյուրից ավելի ներկայացումներ բեմադրել թատրոնում[4] և շուրջ ութսունը՝ ռադիոյում։ Բեմադրություններ է արել նաև հեռուստատեսությունում, իսկ կինոյում հանդես է եկել ոչ միայն որպես ռեժիսոր, այլ նաև սցենարիստ և իր աշխատանքների համար մրցանակների արժանացել թե՛ հայրենի երկրում, թե՛ նրա սահմաններից դուրս.[4][5][6]: 2003 թվականից միաժամանակ թատերական ռեժիսուրա է դասավանդել AGRFT-ում[7]։
Այս ամենի հետ մեկտեղ նա բեղմնավոր ու բազմաժանր գրող է, համարվում է սլովենիացի ականավոր հեղինակներից մեկը։ Հեղինակել է բազմաթիվ բանաստեղծություններ, պոեմներ, պատմվածքներ, վեպեր, թատերգություններ, էսսեներ, մանուկների ու պատանիների համար գրքեր... Գրական գործունեությունն սկսել է 1970-ական թվականներին, բանաստեղծական փորձերով, 1990-ական թվականներից իր ուժերը փորձել է նաև արձակի ասպարեզում։ Նրա գրական ստեղծագործությունների հիմնական թեմաները հասարակական կյանքում տեղ գտած արատավոր երևույթների արտացոլումն ու դրանց քննադատությունն է[8], ինչպես նաև՝ սերը և էրոտիկան։ Սլովենիացի բանաստեղծ և գրականագետ Բորիս Նովակը Մյոդեռնդորֆերին համարում է էրոտիկ գրականություն ստեղծող լավագույն հեղինակներից մեկը[9]։ Վերջինս իր գրական լավագույն երկերի համար հեղինակավոր պարգևներ է ստացել. 2000 թվականին՝ Պրեշերենի հիմնադրամի մրցանակ Nekatere ljubezni խորագիրը կրող պատմվածքների ժողովածուի համար[10], 2003-ին՝ Rožanc Award՝ Gledališče v ogledalu («Թատրոնը հայելու մեջ») գրքի համար, 2013-ին՝ միանգամից երեք՝ Zlata ptica, Desetnica և Večernica մրցանակներ «Կատուն կինոնկարում» մանկապատանեկան գրքի համար[11]։ Նա Desetnica մրցանակի է արժանացել նաև «Կետաձուկը լողափին» (Kit na plaži, 2017) վեպի համար[12]։
2019 թվականին Մյոդեռնդորֆերը հայտարարել է իր կարիերան վաղաժամ ավարտելու մասին[13]։
↑ 4,04,1Travnik Vode, Majda; Harlamov, Aljoša; Babnik, Gabriela (2015): "Über den Autor und sein Werk." In: Möderndörfer, Vinko: Wie im Film. Ljubljana: Društvo slovenskih pisateljev. 267-272.
↑Novak A., Boris (2006): "Senca preteklosti (o romanu Vinka Möderndorferja Nespečnost)." In: Möderndorfer, Vinko: Nespečnost. Pripovedovanje v 31 spominjanjih. Ljubljana: Cankarjeva založba. 161.