Վլադիմիր Պոնոմարենկո

Վլադիմիր Պոնոմարենկո
Անձնական տվյալներ
Ամբողջական անուն	Վլադիմիր Նիկոլաևիչ Պոնոմարենկո
Քաղաքացիությունը	ԽՍՀՄ  Ուկրաինա
Ծննդյան ամսաթիվ	հոկտեմբերի 29, 1972(1972-10-29)[1] (52 տարեկան)
Ծննդավայր	Նիկոլաև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Հասակ	174 սմ
Դիրք	կիսապաշտպան
Ակումբային տեղեկություններ
Ներկա ակումբ	Նիկոլաև (մարզիչ)
Մասնագիտական կարիերա*
Տարի	Ակումբ	Խաղ	(Գոլ)
1991 Մայակ (Օչակով) 44 (2) 1992 Արտանիա 26 (2) 1992-1998 Նիկոլաև 221 (27) 1998-2001 Կրիվբասս 85 (10) 2000-2001 →  Կրիվբասս-2 1 (0) 2001-2003 Մետալուրգ (Դոնեցկ) 44 (2) 2001-2002 →  Մետալուրգ-2 1 (0) 2004 Կրիվբասս 17 (1) 2005 Տավարիա 8 (0) 2005-2006 Կրիվբասս-2 24 (1) 2006-2007 Նիկոլաև 13 (0)
Մարզչական կարիերա
2005-2006 Կրիվբասս-2 մարզիչ 2007-2013 Նիկոլաև մարզիչ 2013 Նիկոլաև 2014-2015 Նիկոլաև մարզիչ 2015-մ.հ. Նիկոլաև-2
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը:

Վլադիմիր Նիկոլաևիչ Պոնոմարենկո (ուկրաիներեն՝ Володимир Миколайович Пономаренко, 1972 թվական, հոկտեմբերի 29, Նիկոլաև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի ֆուտբոլիստ, կիսապաշտպան։ Ներկայումս զբաղվում է մարզչական աշխատանքով։

1991 թվականին սկսում է հանդես գալ Օչակովի «Մայակում»։ Հետո շուրջ յոթ տարի հանդես է գալիս «Նիկոլաև» ակումբի կազմում։ Դրանից հետո համալրում բարձրագույն առաջնությունում հանդես եկող «Կրիվբասի», Դոնեցկի «Մետալուրգի» և «Տավարիայի» կազմերը։ Չորս անգամ դարձել է Ուկրաինայի առաջնության բրոնզե մեդալակիր։ 19-րդ հորիզոնականը զբաղեցնելով ընդգրկվել է Football.ua կայքի կողմից կազմված «Կրիվբասի» լավագույն ֆուտբոլիստների ցուցակի մեջ^[2]։ 2005 թվականին աշխատել է «Կրիվբաս-2»-ի մարզչական շտաբում։ 2007 թվականից հանդիսանում է «Նիկոլաև» ակումբի գլխավոր մարզիչը։

Խաղային կարիերա

Ֆուտբոլով սկսել է զբաղվել երրորդ համարի ՄՊՍԴ-ում (մանկապատանեկան սպորտային դպրոց)։ Նրա առաջին մարզիչ Վիկտոր Շեխովցևը Վլադիմիրին թիմում նշանակում է, որպես կիսապաշտպան։ Մի քանի տարի Պոնոմարենոկոն շարունակում է կրթությունը այդ դպրոցում^[3]։

1991 թվականին Պոնոմարենկոն անցկացնում է իր առաջին պրոֆեսիոնալ հանդիպումը Օչակովի «Մայակի» կազմում։ 1992 թվականին ֆուտբոլիստը հրավիրվում է իր բնակության շրջանի գլխավոր ակումբ՝ «Էվիս»։ Այս ակումբի կազմում նա կատարում է իր նորամուտը՝ 1992 թվականի օգոստոսի 1-ին «Բլագոյի» դեմ կայացած գավաթային հանդիպման շրջանակներում։ Առաջին իսկ խաղում նա գոլի հեղինակ է դառնում, ինչի շնորհիվ իր նոր թիմը տանում է 2-1 հաշվով հաղթանակ։ Երկու շաբաթ անց «Խիմիկի» դեմ տնային հանդիպման շրջանակներում Պոնոմարենկոն բացում է իր գոլերի թիվը նաև Ուկրաինայի առաջնության շրջանակներում։ Վեց մրցաշրջանների ընթացքում նա դառնում է թիմի հիմնական առաջատարներից մեկը։ Երկու անգամ ճանաչվել է տարածաշրջանի լավագույն ֆուտբոլիստ։ Ութ անգամ թիմի հետ միասին խաղադաշտ է դուրս եկել ավագի թևկապով։ Պոնոմարենոկոյի համար ամենահաջող մրցաշրջանը այս թիմի կազմում դառնում է 1997-98 թվականների մրցաշրջանը, որի շրջանակներում արդեն «Նիկոլաև» անունով հանդես եկող ակումբը մեծ առավելությամբ դառնում է Ուկրաինայի չեմպիոն։ Այսպիսի հաջողությունից հետո ակումբի չորս առաջատարները՝ Լավրենցով, Բուգայը, Պոնոմարենկոն և Զաբրանսկին հրավիրվում են Կրիվորոժի «Կրիվբաս»։ Այս իրադարձությունից հետո շուրջ 15 տարվա մեջ նրանք դառնում են վերջին ֆուտբոլիստները, որոնք գումարի դիմաց տեղափոխություն են կատարում այս ակումբից^[4]։

Պոնոմարենկոն «Նիկոլաև» ակումբի գլխավոր մարզչի պաշտոնում

1998 թվականի հուլիսին Պոնոմարենկոն կատարում է իր նորամուտը «Կրիվբասի» կազմում։ Նախկին նիկոլաևեցիներ Լավրենցովը և Պոնոմարենոկոն դառնում է այն ֆուտբոլիստները, որոնց խաղը մեծ նշանակություն է ունենում «Կրիվբասի» համար։ Հենց առաջին մրցաշրջանում Պոնոմարենկոն ակումբի հետ միասին գրանցում են «Կրիվբասի» համար չտեսնված արդյունք․ նրանք վաստակում են Ուկրաինայի առաջնության բրոնզե մեդալներ^[5]։ Պոնոմարենկոն իր հեղինակած վեց գոլերի շնորհիվ դառնում է ակումբի լավագույն ռմբարկուն։ Կրիվբասի այդպիսի հաջողությանը հետևում է խաղերի մեկնարկը ՈւԵՖԱ գավաթի խաղարկության շրջանակներում։ 1999 թվականի օգոստոսի 12-ին «Մետալուրգ» մարզադաշտում ադրբեջանական «Շամկիրի» դեմ կայացած խաղում Պոնոմարենոկոն հանդիպման 8-րդ րոպեին գոլի հեղինակ է դառնում։ «Կրիվբասի» կազմում 2000 թվականին Պոնոմարենոկոն կրկին բրոնզե մեդալներ է վաստակում։ Այս ակումբի կազմում ընդհանուր հաշվով 1998 թվականից 2004 թվականը Պոնոմարենկոն անցկացրել է 102 հանդիպում և դարձել է 11 գոլի հեղինակ։

2001 թվականի ձմռանը «Կրիվբասը» ծանր ֆինանսական վիճակում էր^[6]։ Պոնոմարենոկոն համալրում է Դոնեցկի «Մետալուրգի» կազմը^[7]։ Դոնեցկուն անցկացրած երեք մրցաշրջանների ընթացքում Պոնոմարենկոն իր ձեռքբերումների թվին է ավելացնում ևս երկու Ուկրաինայի առաջնության բրոնզե մեդալ։ 2002 թվականի մայիսին Ուկրաինայի ազգային հավաքականի գլխավոր մարզիչ Լեոնիդ Բուրյակը հրավիրում է Պոնոմարենկոյին հավաքական LG-cup մրցաշարի մասնակցելու նպատակով^[8]։ Կարիերայի ավարտին Պոնոմարենկոն վերադառնում է «Կրիվբաս»^[9], իսկ հետո իր ուժերը փորձում է Տավրիա ակումբի կազմում, որի կազմն էլ համալրում է Ալեքսանդր Կոսևիչի խորհրդով^[10]։

2006-07 թվականների մրցաշրջանում Պոնոմարենկոն վերադառնում է «Նիկոլաև», որի կազմում անցկացնելով 13 հանդիպում արդեն վերջնական տրվում է մարզչական աշխատանքին։ Նիկոլաևյան ակումբի կազմում ընդհանուր հաշվով Պոնոմարենկոն անցկացրել է 234 հանդիպում և դարձել է 27 գոլի հեղինակ։

Մարզչական կարիերա

2007 թվականի մայիսից Պոնոմարենկոն որոշ ընդմիջումներով հանդիսանում է «Նիկոլաև» ակումբի մարզչական շտաբի անդամներից^[3]։ 2013 թվականի նոյեմբերի 3-ին Օլեգ Ֆեդորչուկի գլխավոր մարզչի պաշտոնը լքելուց հետո, Պոնոմարենկոն նշանակվում է նրա փոխարեն^[11]։ Այս պաշտոնում անցկացրել է հանդիպում։

Խաղաոճ

Football.ua պորտալի տեսաբան Վասիլիի Գնատյուկը այսպես է բնութագրել Պոնոմարենկոյին․ «ճկուն, արագ, ընդունակ է արագության տակ շրջանցել մի քանի մրցակցի։ Դրա հետ մեկտեղ Վլադիմիրը լավ է տեսնում խաղադաշտը և կարդում խաղը։ Եթե խաղընկերը գտնվում է նպաստավոր դիրքում, ապա Պոնոմարենոկոն մատակարարում է նրան գնդակը։ Այո և անձամբ նա դեմ չէ ստուգել մրցակից թիմի դարպասապահի ամրությունը։ Կարող է և խաղի ընթացքում գոլի հեղինակ դառնալ և հաջողության հասնել ստանդարտ դիրքից կատարած հարվածից։ Բացի դրանից է, եթե կարիքը կա Վլադիմիրը կխաղա այնպես, ինչպես ոչ ոք չի սպասում, կտանի ողջ թիմին իր հետևից և երկրպագուների սրտերում հանգստություն կառաջացնի»^[2]։

Ալեքսանդր Դվոյնիսյուկ, Նիկոլաևյան լուրեր թերթի լրագրողը, այսպես է բնութագրել ֆուտբոլիստին․ «հենակետայինին առաձնացնում է խաղում անսպասելիությունը, ճկունությունը և մրցացկի եզրը կտրելու կարողությունը։ Գումարած այս ամենին բարձր մակարդակի վրա գտնվող տեխնիկան և խոցելի հարվածը»։

Ընտանեկան վիճակ

Ամուսնացած է։ Կնոջ անունը Ալյոնա է։ Ալեքսանդրի որդին հանդես է գալիս Ուկրաինայի սիրողական ակումբներում։

Ծանոթագրություններ

1. Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
2. «50 лучших. Кривбасс (часть вторая)» (ռուսերեն). Василий Гнатюк, Football.ua. 2010 թ․ մարտի 12. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 22-ին.
3. «Николаевский футболист и тренер Владимир Пономаренко отметил своё сорокалетие!» (ռուսերեն). Вадим Серый, «Николаевские новости». 2012 թ․ հոկտեմբերի 29. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 22-ին.
4. ««Здесь были «туристы», — Федорчук о трансферной политике «Николаева» до его прихода» (ռուսերեն). «НикСпорт». 2013 թ․ սեպտեմբերի 21. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 30-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 22-ին.
5. ««Кривбасс»: пять лучших сезонов перед банкротством» (ռուսերեն). Чемпионат.com. 2013 թ․ հունիսի 11. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 22-ին.
6. ««Кривбасс» распродаётся?» (ռուսերեն). Чемпионат.com. 2001 թ․ դեկտեմբերի 18. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 22-ին.
7. «Владимир Пономаренко в донецком «Металлурге»» (ռուսերեն). Михаил Юрьев, газета «Команда». 2001 թ․ դեկտեմբերի 22. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 22-ին.
8. «Пономаренко вызван в сборную Украины» (ռուսերեն). Пресс-служба ФК «Металлург». 2002 թ․ մայիսի 11. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 22-ին.
9. «Пономаренко и Яксманицкий усилят «Кривбасс»» (ռուսերեն). Пресс-служба ФК «Металлург». 2004 թ․ մարտի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 22-ին.
10. «Владимир Пономаренко стал тренером «Кривбасса»» (ռուսերեն). «Спорт-Экспресс» в Украине. 2005 թ․ ապրիլի 6. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 22-ին.
11. «Владимир Пономаренко назначен исполняющим обязанности главного тренера МФК «Николаев»» (ռուսերեն). «Николаевские новости». 2013 թ․ նոյեմբերի 3. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 30-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 22-ին.

Գրականություն

• Двойнисюк, Александр. Есть «четвертак» : статья // Николаевские новости. — 1997. — № 49 (138) (30 սեպտեմբերի). — С. 3.
• Двойнисюк, Александр. Пономаренко — 200! : статья // Николаевские новости. — 1997. — № 61 (150) (11 նոյեմբերի). — С. 5.
• Двойнисюк, Александр. Владимир Пономаренко — лучший футболист Николаева : статья // Николаевские новости. — 1997. — № 67 (156) (2 դեկտեմբերի). — С. 5.

Արտաքին հղումներ

• «Պրոֆիլը» (ռուսերեն). AllPlayers.in.ua կայքում

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վլադիմիր Պոնոմարենկո» հոդվածին։