Օլգա Բելլ

Օլգա Բելլ
Ծնվել է	հոկտեմբերի 3, 1983(1983-10-03)[1] (41 տարեկան)
Ծննդավայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և  ԱՄՆ
Կրթություն	Նոր Անգլիայի կոնսերվատորիա
Մասնագիտություն	հեղինակ-կատարող, դաշնակահարուհի և կոմպոզիտոր
Կայք	bellinspace.com
Olga Bell Վիքիպահեստում

Օլգա Բելլ (ծննդյամբ Օլգա Բալաշովա, հոկտեմբերի 3, 1983(1983-10-03)^[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ^[2]), ամերիկացի երաժիշտ (դաշնակահար), կոմպոզիտոր և երգերի հեղինակ։ Dirty Projectors խմբի նախկին անդամ^[3]։

Կենսագրություն

Ծնվել է Մոսկվայում։ Յոթ տարեկանում մոր հետ միասին գաղթել է Անքորիջ, Ալյասկա։

Ալյասկայում դաշնամուր նվագել է սովորել ռուս դաշնակահար Սվետլանա Վելիչնոյի մոտ^[4]։ 2005 թվականին ավարտել է Նոր Անգլիայի կոնսերվատորիան (Բոստոն), որից հետո մեկնել է Նյու Յորք և սկսել է իր ուժերը փորձել հանրամատչելի երաժշտությունում (այդ թվում էլեկտրոնային)։ Միաժամանակ հինգ տարվա ընթացքում գումար է աշխատել դաշնամուրի դասեր տալով և նվագակցելով թատրոնում^[5]։

2007 թվականին իր հավաքած խումբը թողարկել է Bell ալբոմը։ 2011 թվականին Գուննար Օլսենի (անգլ.՝ Gunnar Olsen) և Ջեյսոն Նեյզերի (անգլ.՝ Jason Nazary) հետ թողարկել է Diamonite էլեկտրո֊փոփ ալբոմը^[6]։ Ոչ երկար ժամանակ Chairlift փոփ֊ռոք խմբի անդամ է եղել, հետո մտել է Dirty Projectors֊ի կազմի մեջ՝ որպես ստեղնահար և վոկալիստ^[3][7]։ Նաև համագործակցել է մուլտիինստրումետալիստ Թոմ Վեկի հետ (Nothankyou դուետ)։

2014 թվականին թողարկել է Կրայ էթնո ալբոմը, ըստ Օլգայի խոսքի, «իրապես ակադեմիական ստեղծագործություն՝ 12 հոգանոց անսամբլի համար (չնայած նրանց մեջ կային և՛ թմբկահար, և՛ բասիստ, և՛ կիթառահար)»^[4]։ Ալբոմի յուրաքանչյուր ստեղծագործություն նվիրված է այդ ժամանակ գոյություն ունեցող Ռուսաստանի Դաշնության մի մասին։ Ստեծագործության ստեղծմանը նախորդել է լուրջ նախապատրաստական աշխատանքներ. «Ես կարդացել եմ բոլորը, որը կարողացել եմ, իմ մայրը, ով դեռ Մոսկվայում ունեցել է իր ռադիոհաղորդումը երաժշտության վերաբերյալ, պատմել է ինձ կազակների մասին, իրենց երգեցողության մասին, գումարած իր ընկերներից մեկը ուղարել է ինձ ամբողջ դաշտային գրառումների թղթապանակը։ Եվ այդպես շարունակ ես փնտրել եմ բոլորը, ներառյալ մինչև բնության ինչ-որ ձայներ. հւշում եմ Ծովամերձ երկրի մասին մի տեսանյութ էի դիտում, որը ձայնագրել է գրանցիչը, թե ինչպես էին անտառում վազում վագրերը։ Իսկ մյուսը պարզապես մի ծովափնյա փոքրիկ թռչունի երգ է ձայնագրել, և ես ներդրել եմ իր մասը երգի մեջ, այն հնչում էր գրեթե ինչպես կիթառ»^[4]։ Մի քանի ստեղծագործությունների տեքստեր ինքնին ներկայացնում են ֆոլկլորային ստեղծագործություն, մնացածը՝ հեղինկային (նրանց վրա աշխատելիս Օլգային օգնել է մայրը՝ Մարինան)^[8]։

Ալբոմը քննադատների կողմից դրական կարծիքի է արժանացել^[9][10]՝ մասնավորապես «Վոլնա»-յի գրախոսի կողմից, ով նշում է ալբոմի ոճաբանական էկլեկտիկականությունը («հիշում է ոչ միայն Բելդին, երևում է, որ Օլգա Բելլին շատ է օգնել Dirty Projectors֊ի և Chairlift֊ի հետ աշխատանքի փորձը, սակայն այստեղ երևում է IDM֊ի հանդեպ սերը, և մինիմալիստ կոմպոզիտորները»), եզրակացրել է, որ «բավականին հեգնական կերպով է ստացվել այս տարվա լավագույն ռուսալեզու սկավառակներից մեկը»^[11]

2016 թվականին թողարկել է երրորդ ստուդիական ալբոմը՝ Tempo ալբոմը^[12][13], վերադառնալով էլեկտրոնային երաժշտությանը։ «Երրորդ մենակատար սկավառակում Բելլը գնում է գլիտչ և տեխնո, ցանկացած այլ դեպքում նման փոփոխությունները տարակուսանք կառաջացնեն, բայց Tempo֊ի էմոցիաները Օլգան հրաշալի պատմել է ալբոմի շապիկի միջոցով, որի վրա դերասանուհին դավադրությամբ ժպտում է և դրանով վարպետորեն բուռն ոգևորությամբ սպանում է^[14]։

Ծանոթագրություններ

1. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
2. Dinitz, Ken (1999 թ․ նոյեմբերի 15). «PIANIST TAKES CIVIC ORCHESTRA TO NEW HEIGHTS». Alaska Dispatch News. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 3-ին.
3. «Vampire Weekend Close Out Pitchfork Festival With New Material // Joe Pinsker, Rolling Stone». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մայիսի 20-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 26-ին.
4. «Россия — это про тяжесть бытия»: Ольга Белл о двойной творческой идентичности // А. Горбачёв, Афиша Волна
5. «The Muse of Ice: Olga Bell». Paganwood. 2014 թ․ ապրիլի 24. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 27-ին.
6. Bell Diamonite // Frank Mojica, Consequence of Sound
7. Anderson, Stacey (2014 թ․ ապրիլի 30). «Breaking From Her Norm to Connect With Her Tradition». The New York Times. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 27-ին.
8. Ольга Белл «В русской музыке всегда присутствует подтекст неизбывной тоски» // Д. Курикин, Звуки.ру
9. Olga Bell, Krai, review: 'fresh and challenging' // Brown, Helen, The Telegraph
10. Olga Bell — Край (Krai) // Jayson Greene, Pitchfork
11. Olga Bell «Krai» // Афиша Волна, 2 мая 2014
12. Williams, Hannah (2016 թ․ հունիսի 14). «Review: Olga Bell». The Quietus. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 16-ին.
13. Olga Bell Tempo // Katie Beswick, Loud and Quiet, Issue 76
14. Обратный отсчет #227: альбомы недели // В. Панферов, Звуки.ру

Արտաքին հղումներ

• Официальный сайт
• Канал на YouTube
• Olga Bell BELL (Music Fashion Magazine, 2009)
• Olga Bell (The Great Discontent, 2012)
• «Reckoning with my Russianness»: Olga Bell on Origin/Outcome Արխիվացված 2017-04-27 Wayback Machine (Walker Art Center, 2014)
• Nika Danilova (Zola Jesus) Talks Olga Bell’s Krai (The Talk House, 2014)
• Беседа с Александром Каном в лондонской студии Би-би-си

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Օլգա Բելլ» հոդվածին։