Ֆուձիվարա նո Կամատարի

Ֆուձիվարա նո Կամատարի
ճապ.՝ 藤原鎌足
Դիմանկար
Ծնվել է614[1][2][3]
Մահացել էնոյեմբերի 14, 669[1]
ՔաղաքացիությունՃապոնիա
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ
ԱմուսինKagami no Ōsemi?
Ծնողներհայր՝ Nakatomi no Mikeko?, մայր՝ Q106090508?
Զբաղեցրած պաշտոններNaidaijin?
ԵրեխաներJōe?, Fujiwara no Fuhito?, Fujiwara no Mimimotoji?, Hikami no Iratsume?, Ioe no Iratsume? և Q106155082?
 Fujiwara no Kamatari Վիքիպահեստում

Ֆուձիվարա նո Կամատարի (ճապ.՝ 藤原 鎌足, 614[1][2][3] - նոյեմբերի 14, 669[1]), Ասուկի ժամանակաշրջանի ճապոնացի քաղաքական գործիչ, Յամատոսի պալատական, ազնվական։ Ծագումով Նակատոմիի (ճապ.՝ 中臣氏) տոհմից է։ Ֆուջիվար տոհմի ցեղապետն է։ Հայտնի է Նակատոմի-նո Կամատարի (ճապ.՝ 中臣鎌足) և Նակատոմի նո Կամակո (ճապ.՝ 中臣鎌子) անուններով։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արքայազն Նակա-նո Օեի հետ միասին եղել է Սոգայի տոհմի ընդդիմության և 645 թվականի հեղաշրջման կազմակերպիչը, որը վերացրել է Սոգի բռնապետերի տոհմը։ Առաջնային դեր է խաղացել է առաջատար դեր Տայկի բարեփոխումների նոր կառավարության մեջ, որը հիմք է դրել ճապոնական իրավական պետության համար։ Նա հանդես է եկել որպես գլխավոր խմբագիրներից մեկը, որը պատասխանատու է Ճապոնական իրավական օրենսգրքի մշակման համար, որը հայտնի է որպես Սանդայ-կյակու-սիկի և երբեմն կոչվում է երեք սերունդների կանոններ և դրույթներ[4]։ Արժանիքների համար Տենձի կայսեր կողմից ստացել է բարձրագույն պաշտոնյայի աստիճան և Ֆուձիվարի ազգանուն` ազնվական նոր տոհմ հիմնելու իրավունքով։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Рубель В. А. Японська цивілізація: традиційне суспільство і державність. — Київ: «Аквілон-Прес», 1997.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • «Фудзивара-но Каматари» (ռուսերեն). Վերցված է 2010 թ․ դեկտեմբերի 1-ին.
  • «Периоды японской истории» (ռուսերեն). Վերցված է 2010 թ․ դեկտեմբերի 1-ին.
  • Трубникова Н. Н., Бачурин А. С. (2008-08). «Первые опыты законодательства в области обрядов в Японии VII в.» (ռուսերեն). Վերցված է 2010 թ․ դեկտեմբերի 1-ին.
  • «Жизнеописание рода Фудзивара» (ռուսերեն).
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆուձիվարա նո Կամատարի» հոդվածին։