Ֆրանսիսկո Լոպես Մերինո

Ֆրանսիսկո Լոպես Մերինո
Ծնվել էհուլիսի 6, 1904(1904-07-06)[1]
ԾննդավայրԼա Պլատա, Արգենտինա
Մահացել էմայիսի 22, 1928(1928-05-22)[1] (23 տարեկան)
Մահվան վայրԼա Պլատա, Արգենտինա
ՔաղաքացիությունԱրգենտինա
Մասնագիտությունգրող և բանաստեղծ

Ֆրանսիսկո Լոպես Մերինո (անգլ.՝ Francisco López Merino, հուլիսի 6, 1904(1904-07-06)[1], Լա Պլատա, Արգենտինա - մայիսի 22, 1928(1928-05-22)[1], Լա Պլատա, Արգենտինա), արգենտինացի բանաստեղծ:

Ծնվել է Բուենոս Այրեսի Լա Պլատա քաղաքում, ինքնասպան է եղել 23 տարեկանում[2]։

1920 թվականին նա հրատարակել է «Սիրո ժամեր» (իսպ.՝ Horas de amor)` ինը բանաստեղծություններից կազմված ժողովածուն, որոնք հետագայում դարձան գրաքննության զոհ։

1921 թվականին նա հրատարակել է բանաստեղծությունների մեկ այլ ժողովածու՝ «Անավարտ գրքի հատվածներ» (անգլ.՝ Fragmentos de un libro inconcluso) վերնագրով, որը բաժանված է երեք բաժինների․

  • Իմ ներքին հայելին (իսպ.՝ El espejo de mi interior)
  • Հավերժական կանացիություն (իսպ.՝ Del eterno femenino)
  • Երաժշտություններ (իսպ.՝ Cantos)

Այս ստեղծագործությունները երբեք չեն տպագրվել։ «Իմ հոգին աստղերով է լցված...» (իսպ.՝ El alma se me llena de estrellas...) բանաստեղծությունն արդեն առկա էր ստեղծագործությունների այս խմբում և հետագայում ներառվել է նրա «Ցածր տոն» (իսպ.՝ Minor Tone) գրքում (1923 թ. )

Լոպես Մերինոն իր ստեղծագործությունները հրատարակել է տարբեր ազգային թերթերում և ամսագրերում, հիմնականում՝ El Día-ն, El Argentino of La Plata-ը, Crónica Social ամսագիրը։

Լա Պլատայի ազգային համալսարանի Սոցիալական և իրավական գիտությունների ֆակուլտետի Valoraciones ամսագրում նա գրել է երկու մատենագիտական ​​նշում: Առաջինը վերաբերում է Կորդովա Իթիբուրուի «Ծառը, թռչունը և շատրվանը» (իսպ.՝ El árbol, el pájaro y la fuente) ստեղծագործությանը (1923), իսկ երկրորդը` Ռիկարդո Մոլինարիի «Քանդակագործը » (իսպ.՝ El imaginero) ստեղծագործությանը (1927)։

1925 թվականին հրատարակել է իր «Կեսօրերը» (իսպ.՝ Las tardes) գիրքը։ Ավելի նշանակալից ազգային թերթերը (La Nación, La Prensa, La Razón, Crítica, El Día և El Argentino) բարձր են գնահատել երիտասարդ գրողի գրական արժանիքները։

1928 թվականին բանաստեղծը հրազենային կրակոցով ինքնասպան եղավ Լա Պլատայում գտնվող մի բարի լոգարանում, հավանաբար վերջին շրջանում տուբերկուլյոզով ախտորոշման պատճառով[3]։

Ժառանգություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մերինոն հիշատակվել է 1928 թվականին Մերինոյի մտերիմ ընկեր Խորխե Լուիս Բորխեսի «Ֆրանցիսկո Լոպես Մերինոյին» բանաստեղծությունում[4]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ «............. Poet's Who've Committed Suicide - ............. Poet's Who've Committed Suicide Poem by James McLain». Poem Hunter (ամերիկյան անգլերեն). 2016-11-09. Վերցված է 2025-01-16-ին.
  3. ↑ Sorrentino, Fernando (1982). Seven Conversations with Jorge Luis Borges (անգլերեն). Paul Dry Books. էջեր 90–91. ISBN 978-1-58988-284-3.
  4. ↑ Balderston, Daniel (2018-05-03). How Borges Wrote (անգլերեն). University of Virginia Press. էջեր 83–84. ISBN 978-0-8139-3965-0.

Մատենագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
 ⛭