„ართურის დაცემა“ | |
---|---|
The Fall of Arthur | |
წიგნის გარეკანი | |
ავტორი |
ჯ.რ.რ. ტოლკინი (რედ. კრისტოფერ ტოლკინი) |
ილუსტრატორი | ალან ლი |
ქვეყანა | გაერთიანებული სამეფო |
ენა | ინგლისური |
ჟანრი | ალიტერატურული ლექსი; ლეგენდა |
გამომცემელი |
HarperCollins Houghton Mifflin Harcourt |
გამოცემის თარიღი | 21 მაისი, 2013 |
მედია | მაგარი ყდა; Kindle-ის ელექტრონული წიგნი |
გვერდი | 240 |
წინამორბედი | ლეგენდა სიგურდსა და გუდრუნზე |
მომდევნო | ბეოვულფი: თარგმანი და კომენტარები |
ISBN |
978-0-544-11589-7 (მაგარი ყდა) 978-0-007-48989-3 (დელუქს გამოცემა) |
ართურის დაცემა (ინგლ. The Fall of Arthur) — ჯ.რ.რ. ტოლკინის დაუსრულებელი ლექსი, რომელიც მეფე ართურის ლეგენდას უკავშირდება. ავტორის გარდაცვალების შემდეგ პირველი ვარიანტი გამოიცა HarperCollins-ის მიერ, 2013 წლის 21 მაისს.[1]
ლექსი ალიტერატურულ ფორმას ატარებს. იგი შედგება დაახლოებით 1000 სტროფისგან, სადაც ძველ ინგლისურ ენაზე დაწერილი „ბეოვულფის“ მსგავსი ლიტერატურული ზომა თანამედროვე ინგლისურ ენაზეა გადმოცემული. მიუხედავად იმისა, რომ ნაწარმოებზე გავლენა იქონია ართურის ეპოქი ლეგენდებმა, ლექსში მოთხრობილი მოვლენები ადრეულ შუა საუკუნეებში მიმდინარეობს, გერმანული პოეზიის ფორმით. ართური ნაჩვენებია, როგორც მიგრაციის პერიოდის ბრიტანული სამხედრო წინამძღოლი, რომელიც საქსონების შემოსევას იგერიებს. ნაწარმოებში ავტორი ერიდება ისეთ ტიპურ ასპექტებს, როგორიც არის გრაალის ძიება და მოქმედების მიმდინარეობა სამეფო კარზე. ლექსი იწყება ბრიტანეთის საპასუხო შეტევით საქსონურ მიწებზე. [2]
ტოლკინი, რომელიც იმ პერიოდში იყო ოქსფორდის პემბროუკის კოლეჯის პროფესორი, ლექსს წერდა 1930-იანი წლების დასაწყისში. მან შეწყვიტა მასზე მუშაობა 1934 წლის შემდეგ, სავარაუდოდ, 1937 წელს და დაიწყო „ჰობიტის“ გამოსაცემად მომზადება. [3] ასე რომ, ტექსტის შექმნა დაახლოებით მაშინ დაიწყო, როდესაც „თქმულება აოტრუსა და იტრუნზე“ იქმნებოდა, რომელიც, თავის მხრივ, წარმოადგენს 508 სტრიქონიან ლექსს, დაწერილს 1930 წელს.
ლექსის არსებობის შესახებ ცნობილი იყო მას შემდეგ, რაც იგი ჰამფრი კარპენტერის მიერ ტოლკინის ბიოგრაფიაში იქნა აღწერილი, 1977 წელს. [4] კარპენტერი აღნიშნავდა, რომ ლექსში
კარპენტერს აგრეთვე მოყვანილი ჰქონდა აბზაცი პოემის ტექსტიდან, რათა ნათელი ყოფილიყო, რომ ეს არის ტოლკინის ფართომასშტაბიანი შემოქმედების ის იშვიათი მომენტი, როდესაც სექსუალური ვნება ღია ლიტერატურულ აღწერას გადის, ამ შემთხვევაში - მორდრედის დაუკმაყოფილებელი ვნება გინევრას მიმართ,
ტოლკინის გარდაცვალების შემდეგ ეს ლექსი რჩებოდა ერთ-ერთ ყველაზე სასურველ და დიდი ხნის ნანატრ გამოუცემელ ნაშრომად. ჯონ დ. რეიტლიფის თანახმად, რაინერ ანვინი ლექსის გამოცემას ჯერ კიდევ 1985 წელს აპირებდა, მაგრამ გამოცემა გადაიდო უფრო მნიშვნელოვანი პროექტების სასარგებლოდ (როგორიც იყო შუახმელეთის ისტორია, გამოცემული 1983–1996 წლებში), რითაც ყურადღება მიექცა ტოლკინის ლეგენდარიუმთან დაკავშირებული წიგნებისადმი ინტერესის დაკმაყოფილებას, ვიდრე მის ლიტერატურის სხვა სფეროებში მოღვაწეობის შედეგებს. [5]