ეჩმიაძინის ბრძოლა — ბრძოლა რუსეთისა და ირანის არარეგულარულ ცხენოსან ჯარს შორის ეჩმიაძინის მონასტრის ახლოს 1804 წლის ივნისში, რუსეთ-ირანის ომის (1804-1813 წწ.) დროს.
განჯის ალყისა და აღების (1803 წლის ნოემბერი – 1804 წლის იანვარი) შემდეგ რუსეთის არმიის მთავარსარდალმა პავლე ციციანოვმა ძალისხმევა ერევნის დაპყრობისკენ მიმართა. 1804 წლის 20 ივნისს ციციანოვი თავისი ჯარით (დაახლ. 5 ათასი კაცი, 12 ქვემეხი) პირისპირ შეხვდა ირანის ცხენოსან ჯარს (დაახლ. 18-20 ათასი კაცი), რომელსაც უფლისწული აბას-მირზა სარდლობდა. აბას-მირზასთან იმყოფებოდა ასევე საქართველოდან დევნილი ბატონიშვილი ალექსანდრე. სამდღიან ბრძოლაში ორივე მხარემ საგრძნობი დანაკარგი განიცადა. ხანმოკლე წარმატების მიუხედავად ირანელები დამარცხდნენ. ეჩმიაძინის მონასტერი რუსულმა გარნიზონმა დაიკავა. აბას-მირზამ ერევნისკენ დაიხია.