ვეზირქოი (ართვინის რაიონი)
| სოფელი | |
|---|---|
|
ვეზირქოი | |
| ქვეყანა |
 თურქეთი |
| პროვინცია | ართვინის პროვინცია |
| რაიონი | ართვინი |
| კოორდინატები | 41°13′07″ ჩ. გ. 41°51′27″ ა. გ. / 41.21861° ჩ. გ. 41.85750° ა. გ. |
| ადრეული სახელები | ვაზრია |
| მოსახლეობა |
193 (2000)[1] , 244 (31 დეკემბერი, 2021)[2] [3] |
| სასაათო სარტყელი | UTC+3 და თურქეთის დრო |
  | |
ვეზირქოი (თურქ. Vezirköy) — სოფელი ართვინის რაიონში, ართვინის პროვინცია, თურქეთი.
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]დასახლების ქართული სახელწოდებაა ვაზრია, მდებარეობს ისტორიულ კლარჯეთში. XVI საუკუნემდე სოფელი შედიოდა საქართველოს შემადგენლობაში. ამის შემდეგ ოსმალეთის იმპერიის ხელში გადავიდა. ოსმალეთის იმპერიის ადმინისტრაციული დაყოფით შედიოდა ლაზისტანის სანჯაყის ლივანას კაზაში. 1878 წელს ბერლინის ხელშეკრულებით გადაეცა რუსეთის იმპერიას და შევიდა ბათუმის ოლქში.[4]
1886 წლის რუსული ჩანაწერების მიხედვით, სოფელში მხოლოდ 8 ქართველი ცხოვრობდა.[5] 1918-1921 წლებში სოფელი საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის საზღვრებშია. საქართველოში წითელი არმიის შემოჭრის შემდეგ ოსმალეთის სამთავრობო ჯარებმა დაიპყრეს ართვინი, არტაანი და ბათუმი.[6] 1921 წლიდან ვაზრია ოსმალეთის შემადგენლობაშია, 1925 წელს სოფელს სახელი შეუცვალეს და უწეოდეს ვეზირქოი[7]
სოფლის ცენტრიდან ჩრდილო-დასავლეთით 3 კმ-ზე მდებარეობდა სოფლის ეკლესია. ამჟამად მხოლოდ ნანგრევებია შემორჩენილი.[8]
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ხოშტარია, დ. (2005). კლარჯეთის ეკლესიები და მონასტრები. თბილისი : არტანუჯი, გვ. 213-214. ISBN 978-99940-11-94-0.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ http://pop-stat.mashke.org/turkey-census2000.htm
- ↑ https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Adrese-Dayali-Nufus-Kayit-Sistemi-Sonuclari-2021-45500
- ↑ https://www.e-icisleri.gov.tr/Anasayfa/MulkiIdariBolumleri.aspx
- ↑ ფრენკელი ა., „ნარკვევები ჩურუქ-სუსა და ბათუმზე“ = Очерки Чурук-Су и Батума [1879], თბილისი, 2012. — გვ. 211.
- ↑ როლანდ თოფჩიშვილი, ინგა ღუტიძე, შავშეთისა და კლარჯეთის ტოპონიმები XIX საუკუნისა და XX საუკუნის დასაწყისის რუსულ დოკუმენტებში, თბ.: გელათის მეცნიერებათა აკადემია, 2019. — გვ. 23, 33, ISBN 9789941485244.
- ↑ Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk, İstanbul, 1934, 2. cilt, s. 41.
- ↑ Taner Artvinli, Artvin Yer Adları Sözlüğü, 2013, s. 265, ISBN 9786055708856.
- ↑ ტაო-კლარჯეთი : ისტორიისა და კულტურის ძეგლების კატალოგი / ავტ.-შემდგ.: ნესტან ბაგაური, ზურაბ ბატიაშვილი, ირმა ბერიძე, ბუბა კუდავა, ნიკოლოზ ჟღენტი, გოჩა საითიძე, ნათია ხიზანიშვილი, რედ.: ბუბა კუდავა, თბ.: „არტანუჯი“, 2017. — გვ. 136, ISBN 9789941478178.