პიერ გრენგუარი, პიერ გრენგორი (დ. დაახ. 1475 — გ. 1538) — ფრანგი პოეტი და დრამატურგი[7]. დაიბადა ნორმანდიაში, ტურ-არკურში. თუმცა დანამდვილებით ცნობილი არ არის მისი დაბადების ადგილისა და თარიღის შესახებ. მისი პირველი ნაშრომი არის ალეგორიული პოემა „შრომის ციხესიმაგრე“ (Le Chasteau de Labour) (1499 წელი).
1506 წლიდან 1512 წლამდე იგი იყო თეატრალური დასის, „უზრუნველი ბავშვები“, ხელმძღვანელი და დრამატურგი პარიზში. გრენგუარი ცნობილია თავისი სატირული ხასიათის ნაშრომებით. ამ პერიოდში მან დაწერა ცნობილი კომედია („Confrérie des Enfants Sans Souci or Sots“). პარიზში ყოფნის დროს იგი გახდა მეფე ლუი XII-ის კარის პოეტი, სადაც იგი თავის წარმოდგენებში ამასხარავებდა რომის პაპს. დაძაბული პერიოდი რომსა და საფრანგეთს შორის დასრულდა იტალიური ომებითა და კათოლიკური ლიგის შექმნით 1511 წელს. ამ პერიოდში გრენგუარმა დაწერა რამდენიმე ნაწარმოები („La Chasse du cerf des cerfs“ (1510) და ტრილოგია „Le Jeu du Prince des Sots et Mère Sotte“ ), სადაც დამნაშავედ გამოიყვანა რომის პაპი იულიუს II.
პარიზში ყოფნის პერიოდში მან 1514 წელს პარიზელი ხუროებისა და კალატოზებისთვის საიდუმლოდ დაწერა პიესა საფრანგეთის მეფე ლუი IX-ზე („Vie Monseigneur Sainct Loys par personnaiges“). ზოგიერთი მკვლევარი ამ ნაწარმოებს გრენგუარის შედევრად მიიჩნევს.
მას შემდეგ, რაც სამეფო ტახტზე ავიდა ფრანსუა I გრენგუარი ვერ სარგებლობდა შემოქმედებითი თავისუფლებით. იგი 1518 წელს გადავიდა ლოთარინგიაში, სადაც დაქორწინდა კატრინ როჟერზე.
მიუხედავად იმისა, რომ გრენგუარი თავის ნაწარმოებებში კილავდა პაპის ხელისუფლებას, თავად ღვთისმოშიში კათოლიკე იყო. ერთ-ერთ გვიანდელ ნაწარმოებებში („Blazon des hérétiques“, 1524 წელს) იგი გამოდის ერეტიკოსებისა და პროტესტანტების წინააღმდეგ. გრენგუარს მიიჩნევენ ფრანგული პოლიტიკური კომედიის ფუძემდებლად.