ჰონგ-კონგის კულტურული ცენტრი | |
---|---|
Hong Kong Cultural Centre, 香港文化中心 | |
ზოგადი ინფორმაცია | |
ქვეყანა | ჩინეთი |
მდებარეობა | ჩინეთი, ჰონგ-კონგი |
მისამართი | სალისბერ-როუდი, 10, ჩიმ შა ჩუის რაიონი, იაუ ჩიმ მონგის ოლქი |
კოორდინატები | 22°17′38″ ჩ. გ. 114°10′12″ ა. გ. / 22.29389° ჩ. გ. 114.17000° ა. გ. |
დაიწყო | 1984 |
დასრულდა | 1989 |
გაიხსნა | 8 ნოემბერი 1989 |
არქიტექტორ(ებ)ი | ჰონგ-კონგის მთავრობის არქიტექტურული მომსახურების დეპარტამენტი |
საიტი | |
http://www.lcsd.gov.hk/en/hkcc/index.html ოფიციალური საიტი |
ჰონგ-კონგის კულტურული ცენტრი (Hong Kong Cultural Centre ან HKCC, ჩინ.: 香港文化中心) — მრავალმხრივი კულტურული კომპლექსი, მდებარე ჰონგ-კონგის რაიონში ჩიმ შა ჩუი. დაარსებულია ბრიტანული ჰონგ-კონგის ყოფილი საქალაქო საკრებულოს მიერ, ყოფილი კოლონიის გადასვლით ჩინურ სუვერენიტეტში აღმოჩნდა ჰონგ-კონგის კულტურის დეპარტამენტის მფარველობის ქვეშ. აქ ტარდება სხვადასხვა სახის კულტურული ღონისძიებები — კონცერტები, თეატრალური დადგმები, ფესტივალები და გამოფენები. ჰონგ-კონგის კულტურული ცენტრის მშენებლობა დაიწყო 1984 წელს, ოფიციალურად ცენტრი გაიხსნა 1989 წლის 8 ნოემბერს.
ჰონგ-კონგის კულტურული ცენტრი მდებარეობს ნახევარკუნძულ კოულუნის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში, ყოფილი კოულუნის სადგურის მოედნის მაგივრად — კოულუნ-კანტონის სარკინიგზო გზის ბოლო გაჩერება. ჩრდილოეთიდან კულტურული ცენტრი შემოსაზღვრულია ქუჩით სალისბერი-როუდი, მისგან აღმოსვალეთიდ მდებარეობს ჰონგ-კონგის კოსმოსის მუზეუმი და ჰონგ-კონგის ხელოვნების მუზეუმი, სამხრეთიდან ცენტრი შემოსაზღვრულია რიყეთი და ყურე ვიქტორიას წყლით, დასავლეთიდან - საბორნე Star Ferry-ის პიერით. ჰონგ-კონგის კულტურული ცენტრის და საბორნე პიერს შორის აღმართულია საათის კოშკი — ეს არის ყველაფერი რაც შემორჩა კოულუნსის სადგურიდან.
ჰონგ-კონგის კუნძულიდან კულტურულ ცენტრამდე მისვლა შესაძლებელია ბორანით Star Ferry და Kowloon Motor Bus-ის კომპანიის ავტობუსებით (ავტობუსების ბოლო გაჩერება საბორნე პიერთანაა). ასევე ფეხით მისასვლელ ტერიტორიაზეა ჰონგ-კონგის მეტროპოლიტენის სადგურები. უახლოესი დიდი პარკირება არის კომპლექსში ჰარბორ სითი[1].
უკვე 1970 წელს გამოჩნდა პირველი მიმართვა საჯარო საქალაქო საკრებულოსთვის, ითხოვნდნენ კოულუნში ახალი კულტურული ცენტრის მშენებლობას. 1974 წელს მართველობამ ოფიციალურად გამოაცხადა კულტურული ცენტრის პროექტის შესახებ და განსაზღვრეს მისი მდებარეობა — კოულუნის ძველი სადგურის ტერიტორია. როგორც მაშინ იგეგმებოდა 1975 წელს უკვე უნდა დაწყებულიყო მშენებლობა. თუმცა, პროექტი ფინანსურ პრობლემებს შეხვდა და დროებით გადადებულიყო. 1978 წელს კულტურული ცენტრის პროექტი ჰონგ-კონგის საქალაქო საკრებულოს მიერ კვლავ იყო გადამოწმებული და მიიღო უმაღლესი პრიორიტეტი. მაგრამ, მშენებლობის შეფასება გაიზარდა 190 მილიონი დოლარიდან 474 მილიონ დოლარამდე და პროექტი კვლავ გადადეს რაღაც დროის მანძილზე. 1984 წელს საბოლოოდ დაწყებულმა მშენებლობამ, ისტორიული შენობის კოულუნის სადგურის დამსხრევამ, გამოიწვია სერიოზული დებატები და უკმაყოფილება ჰონგ-კონგის საზოგადოებაში.
1989 წლის 8 ნოემბერს ჩატარდა ჰონგ-კონგის კულტურული ცენტრის ოფიციალური გახსნის ცერემონია, სადაც როგორც საპატიო სტუმრები იმყოფებოდნენ უელსის პრინცი ჩარლზი და პრინცესა დაიანა. ამის გარდა, წარდგენილი იყო უნიკალური ორგანო ავსტრიული კომპანიის Rieger Orgelbau დაფასებული 10 მილიონი დოლარით[2].
2014 წელს მასიური პროტესტების დროს ტერიტორია ჰონგ-კონგის კულტურული ცენტრის ირგვლივ გახდა ერთ-ერთი მთავარი ადგილი დემოკრატიული ოპოზიციების და რეჟიმით უკმაყოფილო სტუდენტების შეკრებისთვის.
ასევე კულტურული ცენტრის ძირითად შენობაში არის ჰოლი, სადაც ყოველთის გამოდის ჰონგ-კონგის ჩინური ორკესტრი[9], უმნიშველო მასშტაბის სამი საგამოფენო ზონა[10], 11 სარეპეტიციო და სავაჯიშო დარბაზი, საბავშვო ცენტრი გუნდური სიმრერისა და საშემსრულებლო ხელოვნების, წიგნების და სუვენირების მაღაზია, კაფე. აღმოსავლეთიდან კულტურულ ცენტრს უკავშირდება ადმინისტრაციული შენობა, რომელშიც იფუძნება საგამოფენო გალერეა[11], შეხვედრების, სემინარების და კონფერენციების დარბაზები, ჰონგ-კონგის ფილარმონია, ფილარმონიის საზოგადოება, სხვადასხვა ადმინისტრაციული და ბიზნეს მომსახურება კულტურული ცენტრისა და რამდენიმე რესტორნის[12].
ცენტრის ირგვლივ არის რამდენიმე ღია ტერიტორია (სკვერი ფანტანებით სასაათო კოშკის წინ, მთავარი კიბე ადმინისტრაციული შენობის წინ, რიყე პიერით), რომელზედაც ყოველთვის ტარდება სხვადასხვა ღონისძიებები ღია ცის ქვეშ — კონცერტები,ორკესტრების და თეატრალური ჯგუფების გამოსვლები, კინოჩვენებები დიდ ეკრანზე[13].