Gabriel Aramontius

Wikidata Gabriel Aramontius
Res apud Vicidata repertae:
Gabriel Aramontius: imago
Gabriel Aramontius: imago
Gabriel Aramontius: subscriptio
Gabriel Aramontius: subscriptio
Nativitas: 1508; Nemausus
Obitus: 1553; Comitatus Provinciae
Patria: Francia
Gabriel Aramontius a Titiano anno 1541/1542 pictus (Pinacotheca Castelli Sfortiani Mediolanensis)

Gabriel Aramontius[1][2] seu Francogallice Gabriel de Luetz, baron d'Aramon[3] (Nemausi natus saeculo XVI ineunte; mortuus anno 1553/1554) fuit legatus regis Francorum Franciscus I.

Anno 1541 Aramontius in Italia variis modis secretioribus adiuvit Gulielmo Pelissier, regis legatus apud rem publicam Venetam. Quo subito anno 1542 a Venetis expulso, Aramontius cliens factus est Antonii Escalini(fr), legatus eiusdem regis ad aulam Ottomanicam et iuxta eum a Venetiis ad Constantinopolim profectus est.

Aramontium rex Franciscus (suadente Francisco de Tournon cardinali et ministro) bis Constantinopolim ad Sultanum Suleimanum magnificum misit. Ibi partim cum Gerardo Veltwijck, imperatoris Caroli V legato, partim contra eum agebat.

Anno 1546 exeunte in Turciam profecti sunt cum Aramontio Petrus Bellonius apothecarius et botanista, Ioannes Chesneau a secretis. Apud Aramontium inter annos 1547 et 1551 degerunt aut ab eo adiuti sunt Iacobus Gassot, Petrus Gyllius philologus, Gulielmus Postellus linguarum eruditus, Andreas Thevetus geographus, Nicolaus de Nicolay.

Notae

[recensere | fontem recensere]
  1. ↑ Simplicius "Aramontius": Iacobus Augustus Thuanus, Historia sui temporis vol. 1 pp. 231, 317
  2. ↑ "Rammonius orator Galliae": Hugo Favolius, Hodoeporici Byzantini libri III (Lovanii, 1563) (f. 68r apud Google Books)
  3. ↑ Quidam Francogallice "de Luels", nonnulli "d'Aramont" scribunt: vide e.g. Tinguely (2000) p. 17

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
  • Andrew Dalby, "Banquets with the viziers: Diplomats and scholars in Constantinople, 1544-1554" in Petits propos culinaires no. 117 (2020)
  • André Deisser, "Busbecq orientaliste" in André Rousseau, ed., Sur les traces de Busbecq et du gotique (Insula, 1991) pp. 65-76 (Paginae selectae apud Google Books)
  • Ina Baghdiantz McCabe, Orientalism in Early Modern France: Eurasian Trade, Exoticism and the Ancien Regime (Londinii: Berg, 2008) pp. 15-68 (Paginae selectae apud Google Books)
  • J. Paviot, "Autour de l’ambassade de d’Aramon: érudits et voyageurs au Levant 1547-1553" in J. Ceard, J.-Cl. Margolin, edd., Voyager à la Renaissance. Actes du colloque de Tours, 1983 (Lutetiae: Maisonneuve, 1987) pp. 381-393
  • Ch. Schefer, ed., Le voyage de Monsieur d'Aramon, ambassadeur pour le Roy en Levant. Escript par noble homme Jean Chesneau. Lutetiae: Ernest Leroux, 1888 Textus apud archive.org
  • Frédéric Tinguely, L'écriture du Levant à la Renaissance: enquête sur les voyageurs français dans l'empire de Soliman le Magnifique. Genavae: Droz, 2000 (Paginae selectae apud Google Books)
  • Ion Ursu, La politique orientale de François Ier (1515-1547). Lutetiae: Champion, 1908 Textus apud archive.org