Надворешните односи на Србија се остваруваат со напори на Министерството за надворешни работи. Србија го наследила Министерството за надворешни работи, заедно со сите свои сопствености, по распаѓањето на претходната државна унија со Црна Гора. Српските министерства за надворешни работи продолжуваат да им служат на граѓаните на Црна Гора во земјите кои немаат црногорско дипломатско присуство. Владите на Србија и Црна Гора изразиле интерес за водење заедничка надворешна политика. Поранешниот претседател на Србија, Борис Тадиќ се осврнал на односите со Европската Унија (ЕУ), Русија, Соединетите Американски Држави и Кина како четири столба на надворешната политика.[1] Србија се приклучила на Обединетите нации на 1 ноември 2000 година.
Својата делумна независност Србија ја добила од Отоманското Царство во две востанија во 1804 година (предводено од Караѓорѓе Петровиќ) и 1815 година (предводено од Милош Обреновиќ ), иако турските трупи продолжиле да гарнизорираат во главниот град Белград, до 1867 година. Во 1817 година Кнежевството Србија добило фактичка независност од Отоманското Царство.[2] Високи функционери во Австроунгарија лобирале за османлиско одобрување на либералниот устав за Србија од 1869 година, кој зависел од Портата за конечно одобрување. Стратегијата на Виена била дека либералниот политички систем во Србија ќе го пренасочи својот импулс кон поттикнување на националистички немири кај нејзините соседи, а исто така ќе ги одложат нејзините напори да добие територија на штета на Отоманското Царство.[3]
Автономното кнежевство станало меѓународно призната независна земја по Руско-турската војна во 1878 година. Србија останала кнежевство или кнежевина (књажевина), сè до 1882 година кога станало Кралство, при што внатрешната политика се вртела главно околу династичкото соперништво меѓу семејствата Обреновиќ и Караѓорѓевиќ.
Во 1885 година, Србија протестирала против обединувањето на Бугарија и Источна Румелија. Српскиот крал, Милан Обреновиќ (1854–1901), кој требало да го сврти вниманието од неговите домашни проблеми, побарал Бугарија да и отстапи дел од својата територија на Србија. Големите сили го обесхрабриле, но тој и објавил војна на Бугарија на 13 ноември 1885 година. Српско-бугарската војна завршила на 3 март 1886 година. Српската армија ја преминала лесно заштитената северозападна граница на Бугарија со цел да ја заземе Софија, главниот град на Бугарија. Бугарските бранители ги поразиле напаѓачите и потоа ја нападнале Србија. Виена посредувала во мирот што го вратил стариот статус кво. Српските жртви изнесувале вкупно 6.800, што е за тројно повеќе од вкупно 2.300 бугарски. Поразот го принудило Обреновиќ да абдицира во март 1889 година, а српската круна преминала во регентство во името на неговиот син Александар (1876–1903).[4]
Србија имала повеќе национални цели.[5][6][7] Српските интелектуалци сонувале за јужнословенска држава - која во 1920-тите станала Југославија. Големиот број Срби што живееле во Босна ја гледале Србија како фокус на нивниот национализам, но со нив управувале Германците од Австриското Царство. Анексијата на Босна од Австрија во 1908 година длабоко ги отуѓил српските народи. Тие се заколнале на одмазда, што ја постигнале во 1914 година со атентат врз австрискиот наследник.[8] Србија била без излез на море и силно чувствувала потреба за пристап до Средоземното Море, по можност преку Јадранското Море. Австрија работела напорно за да го блокира српскиот пристап до морето, на пример, помагајќи при создавањето на Албанија во 1912 година. Црна Гора, главниот сојузник на Србија, имала мало пристаниште, но австриската територија интервенирала, блокирајќи го пристапот сè додека Србија не добила Нови Пазар и дел од Македонија од Отоманското Царство во 1913 година. На југ, Бугарија го блокирала српскиот пристап до Егејското Море.[9] Србија, Грција, Црна Гора и Бугарија ја формирале Балканската лига и влегле во војна со Османлиите во 1912–1913 година. Тие решително победиле и ја исфрлиле од скоро целиот Балкан.[10] Главен непријател останала Австрија, која силно го отфрлила панславизмот и српскиот национализам и била подготвена да војува за да ги прекине овие закани.[11] Етничкиот национализам би го уништил мултикултурното Австроунгарско царство. Проширувањето на Србија би ги блокирало австриските и германските аспирации за директни железнички врски со Цариград и Средниот Исток. Србија се потпирала првенствено на Русија за поддршка, но Русија првично се двоумела да го поддржи панславизмот и советувала на претпазливост. Сепак, во 1914 година ги сменила позициите и ветила воена поддршка на Србија.[12]
Атентатот на австрискиот престолонаследник Франц Фердинанд на 28 јуни 1914 година во Сараево, од Гаврило Принцип, просрпски член на Млада Босна, послужел како основа за австриското објавување војна на Србија на 28 јули 1914 година. Виена постапила и покрај прифаќањето на Србија три дена порано од скоро сите барања на Виена. Виена била убедена дека Србија стои зад заговорот во обид да се дестабилизира Австроунгарија.[13] Австроунгарската армија ја нападнала Србија заземајќи го Белград на 2 декември 1914 година, сепак Српската армија успешно ја одбранила земјата, извојувајќи неколку победи и на 15 декември 1914 година го вратила Белград.[14]
На 28 јули 1914 година, Австроунгарија и објавила војна на Србија. За неколку дена, долгогодишните планови за мобилизација стапиле на сила за да започнат инвазии или да се заштитат од нив, а Русија, Франција и Велика Британија се спротивставиле на Австрија и Германија во она што во тоа време се нарекувало „Голема војна“, а подоцна било именувано како „ Светска војна“ Австрија размислувала за една мала ограничена војна во која биле вклучени само двете земји. Не планирала поширока војна, како што експлодирала за неколку дена.
Британскиот историчар Џон Заметица тврди дека Австроунгарија е првенствено одговорна за започнување на војната, бидејќи нејзините водачи сметале дека успешната војна против Србија е единствениот начин на кој таа може да остане Голема сила, да ги реши длабоките внатрешни спорови предизвикани од унгарските барања и да поврати влијание во балканските држави.[15] Другите, особено проф. Кристофер Кларк, тврдат дека Австроунгарија се соочила со Србија, која се чинела решена да поттикне континуирани немири и на крајот да ги стекне сите „српски“ населени земји на монархијата (кои, според гледиштето на пансрпското, ги вклучува Хрватска, Далмација, Босна, Херцеговина и некои од јужните окрузи на Унгарија (приближно одговарајќи на денешна Војводина) и чија војска и влада биле испреплетени со иредентистичката терористичка група позната како „Црна рака“, не гледале практична алтернатива на употреба на сила при ставање крај на она што претставувало субверзија од Србија насочена кон голем дел од нејзините територии. Во оваа перспектива, Австрија немала друг избор освен веродостојно да се закани со војна и да го присили српското покорување доколку сака да остане голема моќ.[16]
Србија воспоставила дипломатски односи со 191 од 193 земји-членки на ООН,[17] Светиот Престол и Палестина, Суверениот воен ред на Малта, и Европската Унија.
Србија нема воспоставено дипломатски односи со:[18]
Уште од времето на Јосип Броз Тито и Движењето на неврзаните, Србија уживала во одлични односи со африканските нации. Ангола, Етиопија, Нигерија, Зимбабве и Јужна Африка се најблиските сојузници на Србија во Потсахарска Африка. Јужна Африка и Србија имаат одлични односи од потпишувањето на дипломатските односи во 1992 година по крајот на системот на Апартхејдот. Многу борци за отпор на АНЦ и Умконто ве сизве, тренирале во Србија за време на Апартхејдот. Во Јужна Африка живеат и околу 20 000 Срби, главно во областа Јоханесбург.[20] Јужна Африка исто така изразува поддршка за Србија во врска со косовското прашање.[21] Нелсон Мандела бил направен и како почесен граѓанин на Белград.[22] Србија е исто така активно вклучена во многу инвестиции во Ангола со која има одлични политички и економски односи.
Земја | Започнување на формални односи | Забелешка |
---|---|---|
Алжир | 1962 | Погледни: Алжирско-српски односи |
Ангола | 1975 |
Погледни: Анголско-српски односи
|
Бенин | 1962 |
Дипломатските односи помеѓу Бенин и Србија биле основани во 1962.[25] |
Боцвана | 1970 |
Дипломатските односи помеѓу Боцвана и Србија биле основани во 1970.[26] |
Буркина Фасо | 1968 |
Дипломатските односи помеѓу Буркина Фасо и Србија биле основани во 1968.[27] |
Бурунди | 1962 |
Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1962.[28] |
Зелен ’Рт | 1976 | |
Камерун | 1960 |
Дипломатските односи помеѓу Камерун и Србија биле основани во 1960.[29] |
ЦАР | 1960 |
Дипломатските односи помеѓу ЦАР и Србија биле основани во 1960.[30] |
Чад | 1966 |
Дипломатските односи помеѓу Чад и Србија биле основани во 1966.[31] |
Комори | 1976 |
Дипломатските односи помеѓу Комори и Србија биле основани во 1976.[32] |
ДР Конго | 1961 |
|
Република Конго | 1964 |
Дипломатските односи помеѓу Република Конго и Србија биле основани во 1964.[33] |
Брег на Слоновата Коска | 1968 |
Дипломатските односи помеѓу Брег на Слоновата Коска и Србија биле основани во 1968.[34] |
Џибути | 1978 |
Дипломатските односи помеѓу Џибути и Србија биле основани во 1978.[35] |
Египет | 1908 | Погледни: Египетско-српски односи
|
Еритреја | 2012 |
Дипломатските односи помеѓу Еритреја и Србија биле основани во 2012.[36] |
Етиопија | 1952[37] | Погледни: Етиопско-српски односи |
Екваторска Гвинеја | 1970 |
Дипломатските односи помеѓу Екваторска Гвинеја и Србија биле основани во 1978.[38] |
Габон | 1960 | |
Гамбија | 1965 |
Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1965.[39] |
Гана | 1957 | |
Гвинеја |
| |
Гвинеја-Бисао | 1975 |
Дипломатските односи помеѓу Гвинеја-Бисао и Србија биле основани во 1975.[40] Гвинеја-Бисао го поддржува ставот на Србија во врска со Косово, а премиерот Умаро Сисоко Ембало го посетил Белград во ноември 2017 година за да ги прошири трговските односи и да ја потврди позицијата на неговата нација за Косово. |
Кенија | 1963 |
|
Лесото | 1972 |
Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1972.[41] |
Либерија | 1959 |
Дипломатските односи помеѓу Либерија и Србија биле основани во 1959.[42] |
Либија | 1955 | Погледни: Либиско-српски односи
|
Мадагаскар | 1968 |
|
Малави | 1998 |
Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1998.[46] |
Мали | 1961 | |
Мавританија |
Србија е претставена во Мавританија преку амбасада во Рабат.[47] | |
Маврициус | 1969 |
Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1969.[48] |
Мароко | 2 март 1957 |
Двете земји воспоставија формални билатерални односи на 2 март 1957.[49] Двете земји биле основачки членки на Движење на неврзаните. |
Мозамбик | 1978 |
Дипломатските односи помеѓу Мозамбик и Србија биле основани во 1975.[50] |
Намибија | 1990 | Дипломатските односи помеѓу Намибија и Србија биле основани во 1990.[51] |
Нигерија | 1960 | |
Руанда | 1971 |
Дипломатските односи помеѓу Руанда и Србија биле основани во 1971.[52] |
САДР | 1984 |
Југославија ја признала Арапската демократска република Сахрави на 28 ноември 1984 година.[53] Југославија била првата земја во Европа која формално ја признала независноста на Републиката откако некои нејзини сојузници од Движење на неврзаните извршиле притисок Белград да го следат за својата претходна политика кога Југославија била прва европска земја што го признала и соседниот Алжир.[54] Додека формалните односи биле ограничени, Југославија проширила одредена помош за развој преку обезбедување образование и за цивили и за Полисарио.[55] |
Саун Томе и Принсип | 1977 |
Дипломатските односи помеѓу Саун Томе и Принсип и Србија биле основани во 1977.[56] |
Сенегал | 1961 |
Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1961.[57] |
Сејшели | 1977 |
|
Сиера Леоне | 1961 |
Дипломатските односи помеѓу Сиера Леоне и Србија биле основани во 1961.[59] |
Сомалија | 1960 |
Погледни: Сомалиско-српски односи |
ЈАР | 2 април 1992 |
Погледни: Јужноафриканско-српски односи
|
Судан | 1956 |
Дипломатските односи помеѓу Судан и Србија биле основани во 1956.[61] |
Јужен Судан | 4 January 2012[62] | |
Есватини | 1968 |
|
Танзанија | 1961 |
Дипломатските односи помеѓу Танзанија и Србија биле основани во 1961.[63] |
Того | 1960 |
Дипломатските односи помеѓу Того и Србија биле основани во 1960.[64] |
Тунис | 1957 |
|
Уганда | 1963 |
Дипломатските односи помеѓу Уганда и Србија биле основани во 1963.[65] |
Замбија | 1964 |
|
Зимбабве | 1980 |
Погледни: Зимбабве-српски односи
|
Србија има силни, но затегнати односи со Соединетите Американски Држави и малку порелаксирани односи со Канада, поради нивното непријателско признавање на независноста на Косово и бомбардирањето на НАТО од 1999 година, чија цел била да се помогне во ова отцепување. На 25 февруари 2008 година, српскиот премиер Воислав Коштуница побарал од САД да го укинат признавањето на Косово, предупредувајќи дека „нема да има стабилност додека не се поништи лажната држава“.[67]
Србија има многу добри односи со Латинска Америка, освен Колумбија и Панама, која ја признале независноста на Косово. Бразил, најголемата земја во регионот, одлучил да не ја признава независноста на Косово сè додека не се постигне договор со Србија.[68]
Country | Formal relations began | Notes |
---|---|---|
Аргентина | 1928 | Погледни: Аргентинско-српски односи
|
Бахами | 1988 |
|
Барбадос | November 1977 |
|
Боливија | 1952 |
|
Бразил | 1946 | Погледни: Бразилско-српски односи |
Канада | 30 мај 1941[73] | Погледни: Канадско-српски односи
|
Чиле | 1935 |
|
Колумбија | 1966 |
|
Костарика | 1952 |
|
Куба | 1951 | Погледни: Кубанско-српски односи
Куба и Србија имаат долга историја на дипломатски односи од периодот на Социјалистичка Федеративна Република Југославија кога обете земји биле членки на Движењето на неврзаните. Куба ја поддржува Србија во нејзиниот став кон Косово сметајќи дека независноста на Косово е нелегитимен чин и кршење на меѓународното право и принципите на Повелбата на Обединетите Нации.[78] Србија ја поддржува Куба во нејзините односи со САД и поставеното ембарго.[79] |
Доминика | 2010[80] | |
Доминиканска Република | 1983 |
|
Еквадор | 1956 |
|
Ел Салвадор | 1956 |
|
Гренада | July 1978 |
|
Гватемала | 1987 |
|
Гвајана | 5 November 1968 | |
Хаити | 1984 |
|
Хондурас | 1953 |
|
Јамајка | 1968 |
|
Мексико | 24 мај 1946 | Погледни: Мексиканско-српски односи
|
Никарагва | 1979 |
|
Панама | 1956 |
|
Парагвај | 1950 |
Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1950.[93] |
Перу | 1967 |
|
Свети Винцент и Гренадини | 2011[94] | |
Суринам | 1976 |
|
Тринидад и Тобаго | 1974 |
|
САД | 14 October 1881[97] | Погледни: Американско-српски односи
Пред Првата светска војна и создавањето на Југославија, Србија и САД имале одлични односи. Билатералните односи меѓу Србија и Соединетите држави биле воспоставени во 1881 година. На почетокот на непријателствата меѓу НАТО и Федерална Република Југославија во пролетта 1999 година, САД и Југославија ги прекинале дипломатските односи. По соборувањето на владата на Милошевиќ во октомври 2000 година, следниот месец САД повторно воспоставиле дипломатско присуство. Амбасадата на САД официјално повторно се отворила во мај 2001 година. Српската амбасада во Вашингтон и американската во Белград повторно ги воспоставиле билатералните односи и обезбедиле целосен опсег на конзуларни услуги. Во февруари 2008 година, Србија го повлекла својот амбасадор од Соединетите држави, по признавањето на еднострано прогласената независност на Косово од страна на САД. САД воспоставиле целосни дипломатски односи на ниво на амбасадор со Република Косово, која се отцепила од Србија во февруари 2008 година.[98] |
Уругвај | 1950 |
|
Венецуела | 1951 | Погледни: Венецуелско-српски односи
|
Србија има одлични односи со земји како Кина, Индонезија, Индија, Иран, Ирак, Јапонија, Казахстан, Либан, Јужна Кореја, Виетнам и Обединетите Арапски Емирати. Овие земји се важни економски партнери за Србија во Азија.
Земја | Почеток на формални односи | Забелешки |
---|---|---|
Авганистан | 1954 |
|
Ерменија | 1994 | Погледни: Ерменско-српски односи
|
Азербејџан | 1997 | Погледни: Азербејџанско-српски односи
|
Бахреин | 1989 | |
Бангладеш | 1971 |
Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1971.[102] |
Бутан | 9 December 2011 | |
Брунеј | 5 декември 2011 |
|
Камбоџа | 1956 |
Погледни: Камбоџиско-српски односи |
Кина | 2 јануари 1955 | Погледни: Кинеско-српски односи
Кина секогаш имала многу топли и блиски односи со Белград од воспоставувањето на дипломатските односи во 1955 година. |
Источен Тимор |
Србија е претставена во Источен Тимор преку амбасада во Џакарта.[103] | |
Грузија | 26 јуни 1995 | [104]
|
Индија | 1948 | Погледни: Индиско-српски односи
|
Индонезија | 1954 | Погледни: Индонезиско-српски односи
Индонезија има многу блиски односи со Србија, особено во областа на трговијата, културата и туризмот. Индонезија исто така изрази поддршка за територијалниот интегритет на Србија во врска со косовското прашање.[105] |
Иран | 1945 |
Погледни: Иранско-српски односи
|
Ирак | 1958 |
Погледни: Ирачко-српски односи |
Израел | 1992[108] |
Погледнете: Израелско-српски односи
|
Јапонија | 1952[111] | Погледнете: Српско-јапонски односи |
Казахстан | 1996 |
Погледнете: Српско-казахстанско односи
|
Кувајт | 1963 |
|
Киргистан | 1998 |
|
Лаос | 1962 |
Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1962.[120] |
Либан | 1946 |
Формалните билатерални односи биле воспоставени во 1946 година.[121] |
Малезија | 1967/2003 |
|
Малдиви | 1974 | |
Монголија | 20 ноември 1956[123][124] | |
Мјанмар | 1950 | |
Непал | 1959 | |
Северна Кореја | 30 октомври 1948 |
Србија одржува пријателски односи со Северна Кореја. Односите меѓу двете земји започнале во 1948 година под југословенскиот претседател Јосип Броз Тито. Односите меѓу двете земји сè уште се силни и во политичка и воена смисла. Севернокорејската амбасада во Србија е акредитирана во Софија, Бугарија. |
Оман | 1974 |
|
Пакистан | 1948 |
Пакистан смета дека Србија е многу важна земја и дека односите меѓу двете држави се топли и пријателски .[129] |
Палестински територии | 16 ноември 1988 |
Односите меѓу Србија и Палестина биле многу блиски и пријателски. Социјалистичка Федеративна Република Југославија била една од првите земји што ја признале Палестина на 16 ноември 1988 година и нејзиниот наследник Србија одржува блиски односи, фаворизирајќи двојно државно решение. Палестинските власти од своја страна, одбиле да ја признаат независноста на Косово. |
Филипини | 1972 | |
Катар | 1989 |
|
Саудиска Арабија | 17 април 2013[133] |
|
Сингапур | 1967 |
Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1967.[134] |
Јужна Кореја | 27 декември 1989[135] |
Основањето на Дипломатските навики помеѓу Република Србија и Република Кореја започнало на 27 декември 1989 година. |
Шри Ланка | 1956 | |
Сирија | 1946 |
|
Таџикистан | 1995 |
|
Тајланд | 1954 |
|
Турција | 1879[143] | Погледнете Турско-српски односи
|
Туркменистан | 1996 | |
ОАР | 21 март 2007 |
|
Узбекистан | 18 January 1995 |
Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1995.[144] |
Виетнам | 1957 |
|
Јемен | 1957 | Формалните односи започнале во 1957[145] |
Србија го потпишала Договорот за стабилизација и асоцијација (ССА) со Европската унија на 29 април 2008 година и е во процес на прием на Република во рамките на Европската унија како полноправна земја-членка. Србија официјално аплицирала за членство во Европската унија на 22 декември 2009 година [146] а Европската комисија препорачала да стане нејзин официјален кандидат на 12 октомври 2011 година. По гласањето на 27-те министри за надворешни работи на ЕУ на 28 февруари 2012 година, каде со 26 гласа „за“ и 1 глас „против“, била издадена препорака за статус на кандидат, а Србија добила статус на целосен кандидат на 1 март. На 28 јуни 2013 година, Европскиот совет ги одобрил заклучоците и препораките на Советот на министри за отворање на пристапните преговори со Србија.[147][148] Во декември 2013 година, Советот на Европската унија ги одобрил отворањето на преговорите за пристапување на Србија во јануари 2014 година [149] а првата меѓувладина конференција се одржала на 21 јануари во Европскиот совет во Брисел.[150]
Земја | Почеток на формалните односи | Белешки |
---|---|---|
Босна и Херцеговина | 2000 година | Погледнете Босанскохерцеговински-српски односи
Босна и Херцеговина има амбасада во Белград. Србија има амбасада во Сараево и генерален конзулат во Бања Лука. Двете земји се полноправни членки на Советот на Европа, Организацијата за безбедност и соработка во Европа (ОБСЕ) и Договорот за слободна трговија на Средна Европа (ЦЕФТА). Србија е официјален кандидат и Босна и Херцеговина е призната како потенцијална земја кандидат од Европската унија. |
Хрватска | 1996 година | Погледнете Хрватско-српски односи
Двете земји воспоставиле дипломатски односи на 9 септември 1996 година. Хрватска има амбасада во Белград и генерален конзулат во Суботица. Србија има амбасада во Загреб и два генерални конзулати (во Риека и Вуковар). Во Хрватска живеат околу 200.000 лица со српско потекло и во Србија живеат околу 70.000 лица со хрватско потекло. |
Косово | Без дипломатски односи или признавање. | На 17 февруари 2008 година, поранешната провинција Косово еднострано прогласила независност од Србија, формирајќи ја Република Косово. Србија, Русија, Кина, Индија, Алжир, Мароко, Грција, Мексико, Романија, Украина, Шпанија, Бразил, Нигерија, Јужна Африка, Аргентина, Белорусија, Палестина, Боливија и многу други не го признаваат Косово како независна држава. Србија ветила дека ќе се бори против приемот на Косово во меѓународните организации. Република Косово сè уште нема поднесено барање за членство во ООН. Од 4 септември 2020 година, 113 земји-членки на Обединетите нации и Република Кина, Суверениот воен ред на Малта, Ниуе и Кукските Острови го признале Косово како независна држава. Но, сепак, со силното и цврсто противење и на Русија и Кина и нивните сојузници, Косово нема моментални изгледи да стане членка на Обединетите нации.[151] Србија, како одговор на нациите кои го признале Косово како независна нација, постојано ги повикува своите амбасадори во овие нации со акт на протест. Овие земји вклучуваат САД, Албанија, Бугарија, Македонија, Колумбија, Хрватска, Франција, Германија, Унгарија, Турција, Словенија и Велика Британија. |
Македонија | 1996 година | Погледнете Македонско-српски односи
Сојузна Република Југославија, формирана во 1992 година од преостанатите југословенски републики, Црна Гора и Србија воспоставиле дипломатски односи со Република Македонија на 8 април 1996 година. Воспоставувањето билатерални односи е направено под поранешното уставно име на Северна Македонија - Република Македонија.[152] Затоа, Србија била една од 125-те земји во светот што ја признале Македонија под поранешното уставно име.[153] Македонија има амбасада во Белград, додека амбасадата на Србија се наоѓа во Скопје. |
Црна Гора | 1897 година | Погледнете Црногорско-српски односи
Црна Гора има амбасада во Белград. Србија има амбасада во Подгорица и генерален конзулат во Херцег Нови. |
Словенија | 2000 година | Погледнете Словенечко-српски односи
|
Земја | Почеток на формалните односи | Белешки |
---|---|---|
Албанија | 25 април 1914 | Погледнете Албанско-српски односи |
Австрија | 1874 | Погледнете Австриско-српски односи
|
Андора | 2005 |
Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 2005.[161] |
Белорусија | 15 ноември 1994 | Погледнете Белоруско-српски односи
|
Белгија | 1886 |
|
Бугарија | 18 јануари 1879 | Погледнете Бугарско-српски односи |
Кипар | 1960 | Погледнете Кипарско-српски односи
|
Чешка | 1918 | Погледнете Чешко-српски односи
|
Данска | 1917 | Погледнете Данско-српски односи
|
Естонија | 9 февруари 2001 |
|
Финска | 1928 | Погледнете Финско-српски односи
|
Франција | 18 јануари 1879 | Погледнете Француско-српски односи
|
Германија | 18 јануари 1879 | Погледнете Германско-српски односи
|
Грција | 18 јануари 1879 | Погледнете Грчко-српски односи
Пријателските односи одиграле важна улога во билатералните односи меѓу двата народа, особено за време на војните во 90-тите и Балканската кампања во Првата светска војна. Заради силното историско пријателство и длабоките културни и религиозни врски меѓу двата народа, Грција и Србија уживаат историски, религиозно и културно блиски врски што се потврдуваат со редовен политички дијалог. Грција е најголем инвеститор во српската економија [171] и за време на НАТО бомбардирањето на Југославија, Грција отворено го изразила своето неодобрување и анкетите откриле дека 94% од грчкото население е целосно против бомбардирањето.[172] Подраматичниот настан бил Народниот трибунал со над 10.000 луѓе во Атина, Грција, каде што грчкиот Врховен суд ги прогласил претседателот Клинтон и лидерите на НАТО за виновни за воени злосторства .[173] |
Света Столица | Погледнете Ватиканско-српски односи | |
Унгарија | Погледнете Унгарско-српски односи
| |
Исланд | 2000 | |
Ирска | 1977 |
|
Италија | 18 јануари 1879 | Погледнете Италијанско-српски односи
|
Латвија | декември 2000 | |
Литванија | 14 декември 2000 |
|
Малта | 6 јануари 1969 | Погледнете Малтешко-српски односи
|
Молдавија | март 1995 |
|
Монако | 2007 |
Двете земји воспоставиле дипломатски односи во ноември 2007.[185] |
Холандија | 1899 |
|
Норвешка | 1942 | Погледнете Норвешко-српски односи
|
Полска | 1919 | Погледнете Полско-српски односи
|
Португалија | октомври 1917 | Погледнете Португалско-српски односи
|
Романија | април 1879 | See Romania–Србија relations |
Русија | 1838 | Погледнете Романско-српски односи
Дипломатските односи помеѓу Кралство Југославија и Советскиот Сојуз биле основани на 24 јуни 1940 година, а Србија и Руската Федерација го признаваат континуитетот на сите меѓудржавни документи потпишани меѓу двете земји. Има околу 70 билатерални договори, договори и протоколи потпишани во минатото. Србија и Руската Федерација досега потпишале и ратификувале 43 билатерални договори и договори во различни области на меѓусебна соработка.[191] |
Сан Марино | 14 февруари 2002 | Погледнете Санмаринско-српски односи
|
Словачка | 1993 | Погледнете Словачко-српски односи
|
Шпанија | октомври 1916 | Погледнете Шпанско-српски односи
|
Шведска | 1917 | Погледнете Шведско-српски односи
|
Швајцарија | 1916 | Погледнете Швајцарско-српски односи
|
Украина | 15 април 1994 | Погледнете Украинско-српски односи
|
Обединето Кралство | 1837 | Погледнете Британско-српски односи
|
Земја | Почеток на формалните односи | Белешки |
---|---|---|
Австралија | 1966 | Погледнете Австралиско-српски односи
|
Фиџи | 1976 | |
Нов Зеланд | 1951 |
|
Палау | јануари 2019 | Формалните билатерални односи меѓу двете држави биле воспоставени во јануари 2019 година при првата посета на претседателот на Палау на Белград.[204][205][206] |
Папуа Нова Гвинеја | 1976 | Двете земји воспоставиле дипломатски односи во 1976 година.[207] |
Соломони</img> Соломони | 13 септември 2012 | Двете земји воспоставиле дипломатски односи на 13 септември 2012 година.[208] |
Тонга | 1 март 2013 |
|url=
(help). Посетено на 19 February 2015.[мртва врска]
the fact that 125 countries in the world have recognised Macedonia's constitutional name is a clear signal that the country has international support
|url=
(help). Посетено на 19 February 2015.[мртва врска]
„Надворешни односи на Србија“ на Ризницата ? |