Предраг Ејдус

Предраг Ејдус 2021 поштенска марка на Србија

Предраг Ејдус (Белград, 24 јули 1947 - Белград, 28 септември 2018) бил српски глумец и професор по глума.

Роден е на 24 јули 1947 година. во Белград, од татко Евреин и мајка Србинка.[1][2] Завршил на 14-та Белградска гимназија и дипломирал глума во 1972 година на Академијата за театар, филм и телевизија, во класата на професорот Миленко Маричиќ. Од 1962 година е член на аматерскиот театар Дадов до 1968 година, станал член на Драмата на Народниот театар во Белград веднаш по дипломирањето во 1972 година, а таму останал до 1993 година, кога го напуштил Народниот театар со Светлана Бојковиќ и Предраг-Мики Манојловиќ, во знак на протест поради доаѓањето на Александар. Берчек. Пред тоа тој бил в.д. Директор на Драмски на Народниот театар. Во Југословенскиот драмски театар се преселил во 1993 година а од 2001 г. бил вонреден професор по глумечка игра на Академијата за уметности „ Браќа Кариќ “ Избран во 2006 година до звање редовен професор по предметот глума.[3]

Од 1985 година бил и претседател на Друштвото на драмски уметници на Србија до 1989 година.

Тој одиграл 150 драмски улоги во театрите низ поранешна Југославија - во Белград, Нови Сад, Суботица, Загреб, Германија, Франција, Канада, САД, Унгарија, Швајцарија. Има снимено повеќе од 50 филмови, телевизиски драми и серии. Неговите антологиски театарски улоги ги вклучуваат ликовите: Осип Манделштам, Јоаким Вујиќ, принцот Мишкин, Франц Кафка, Наполеон, Борис Годунов, Исак Бабел, Порфирио Петровиќ, Кир Јање, Лаза Дунѓерски ... Играл и во претставите Фауст 1 и Кир јање 2 , Глембаеви, венецијански трговец, супермаркет, состанок . Претставата на Кир Јања, во која тој ја толкувал насловната улога, прославиле 25 години настапи во 2017 година.[4]

Починал на 28 септември 2018 година во Белград.[5][6][7] Комеморацијата се одржала на 8 октомври во Народниот театар во Белград.[8]

Бил во брак со Милица Ејдус, архитект и сценограф. Имале ќерка Вања (глумица), и син Филип.

Се декларирал како Југословен по националност.[1]

  • Гордана Ѓурѓевиќ Димиќ, Предраг Ејдус
    Гордана Ѓурѓевиќ Димиќ, Предраг Ејдус
  • Гордана Ѓурѓевиќ Димиќ, Предраг Ејдус, Милица Грујичиќ
    Гордана Ѓурѓевиќ Димиќ, Предраг Ејдус, Милица Грујичиќ
  • Предраг Ејдус, Гордана Ѓурѓевиќ Димиќ, Југослав Крајнов, Оливера Стаменковиќ
    Предраг Ејдус, Гордана Ѓурѓевиќ Димиќ, Југослав Крајнов, Оливера Стаменковиќ

Синхронизација

[уреди | уреди извор]
година Име Улогата
2013 година Одвратниот јас 2 Силоси Овногуз
2015 година Хотел Трансилванија 2 Влад Дракула
2016 година Во потрага по Дора Хенк
2017 година Одвратниот јас 3 Силоси Овногуз
2017 година Убавицата и ѕверот (2017) Чесворт (дијалози)
2018 година Хотел Трансилванија 3: Одморот започнува Влад Дракула

Награди и признанија

[уреди | уреди извор]
  • Прстенот на Добрич за животно дело, 2008 година
  • Златни чуран, за неговото животно дело како глумец-комичар, на Деновите на комедијата во Јагодина, 2018 година.
  • Статуетки од Јоаким Вујиќ за исклучителен придонес во развојот на театарската уметност во Србија, 2004 г.
  • Награда Нушиќ, за животно дело на глумец-комичар, на театарскиот фестивал „Денови на Нушиќ“ во Смедерево, 2008 година.
  • Специјална награда „Стерија“ за севкупен придонес во театарската уметност на Србија, 2018 година.
  • Наградата на Стерија за најдобро глумечко остварување, за улогата во претставата Имаше ли принцова вечера? 1991 година
  • Наградата на Стерија за најдобро глумечко остварување, за улогата во претставата Кир Јања во 1993 година.
  • Гран при „Татјана Лукјанова“ за улогата на Салиери во „ Амадеус “ на Питер Шефер и улогата на Даги во претставата Делириум Тременс, 2006 година.
  • Статуетка Ќуран, за улогата на Јоаким Вујиќ во претставата Како да го насмееш господарот, на Деновите на комедијата во Јагодина, 1986 година.
  • Награда за дебитантска улога на Филмските средби во Ниш во 1973 година.
  • Златен ловоров венец, во МОН во Сараево 1981 година.
  • Златен ловоров венец во МОН во Сараево 1989 година.
  • Златен медал на фестивалот на монодрама во Земун во 1991 година.
  • Октомвриска награда од Белград, 1993 година
  • Статуетка „Љубиша Јовановиќ“ во Шабац, 1993 година

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ 1,0 1,1 Фудбал ми помогао да станем на ноге Политика. Славко Трошељ; 13.07.2008
  2. ↑ Сремац, Радован. „Порекло Предрага Ејдуса“. Порекло. Посетено на 28 ноември 2021.
  3. ↑ Биографија на сајту Академије уметности, Посетено на 24. 4. 2013.
  4. ↑ „Кир Јања” 25 година на сцени Народног позоришта (Б92, 13. децембар 2017)
  5. ↑ „ОДЛАЗАК ЛЕГЕНДЕ Преминуо глумац Предраг Ејдус“. Блиц. Посетено на 28 септември 2018.
  6. ↑ Преминуо глумац Предраг Ејдус („Политика”, 28. септембар 2018)
  7. ↑ Напустио нас је један од најбољих и најсавременијих глумаца (Б92, 29. септембар 2018)
  8. ↑ Последњи поздрав Предрагу Ејдусу на Великој сцени Народног Позоришта („Политика”, 8. октобар 2018)

Литература

[уреди | уреди извор]
  • Јовановић, Т. Зоран (2009). Предраг Ејдус. Београд: Савез драмских уметника Србије. стр. 395. ISBN 978-86-85421-07-5.CS1-одржување: ref=harv (link)

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]