Шиптар (албански: Shqip(ë)tar) е словенизиран облик на етнонимот со кој Албанците се нарекуваат самите себеси.[1][2][3][4][5]
Називот „Шиптари“ (Shqiptarët) започнува да се употребува за време на Народноослободителната борба на Југославија како замена за претходните синоними „Арбанаси„, „Арнаути“, како и „Шипнија“ (Shqipëri, Shqipni) наместо „Арбанија“ (т.е. Албанија). Воведувањето на зборот требало да послужи како исказ кој наведува на единството на албанскиот народ кој живеел во Југославија и Албанија. На практика, меѓутоа, за разлика од првобитната намера, се случило токму обратното. Регионализираниот израз се употребувал како средство за разликување на припадниците на албанската народност во Југославија од Албанците во Албанија и ширум светот.[6] Со текот на времето овој назив добива и негативна конотација. Токму поради тоа, во Југославија се забранува употребата на овој назив и наместо него се употребува единственото национално име — Албанци.[6]
Во Македонија, овој назив беше причината за огромниот скандал во 2009 година, кога МАНУ ја издаде Македонската енциклопедија во која Албанците беа наречени „Шиптари“,[4] па потоа беше повлечена од употреба заради големиот број на приговори.
Во Србија, зборот има статус на политички некоректен[7] и се употребува само од националистички автори и Српската православна црква.[7] Интересно е што поимот кај младите станал жаргон кој има сосема различно значење, па се употребува дури и како замена за „добар другар“ или „драга личност“ (само во Србија).[8]
Зборот „Шиптар“ се смета за навредлив и политички некоректен во српски, македонски и другите јужнословенски јазици.