32e regering van Israël

32e regering Kabinet–Netanyahu II
Kabinet in Israël
Premier	Benjamin Netanyahu (Likoed)
Partij(en)	31 maart 2009 – 18 jan. 2011 Likoed Yisrael Beiteinu Arbeidspartij (tot 18 jan. 2011) Shas Verenigd Thora-Jodendom Het Joodse Huis 18 jan. 2011 – 8 mei 2012 Likoed Yisrael Beiteinu Onafhankelijke Partij Shas Verenigd Thora-Jodendom Het Joodse Huis 8 mei 2012 – 18 maart 2013 Likoed Kadima (tot 18 juli 2012) Yisrael Beiteinu Onafhankelijke Partij Shas Verenigd Thora-Jodendom Het Joodse Huis
Politieke kleur	31 maart 2009 – 18 jan. 2011 Liberaal-Conservatief–Sociaaldemocratisch–Nationalistisch–Zionistisch (Grote coalitie/Centrum) 18 jan. 2011 – 18 maart 2013 Liberaal-Conservatief–Sociaal-Liberaal–Nationalistisch–Zionistisch (Grote coalitie/Centrum)
2009–2013
Start	31 maart 2009
Demissionair	22 januari 2013
Eind	18 maart 2013
Voorganger	31e regering
Opvolger	33e regering
Staatshoofd	Shimon Peres
Website	Officiële website
Portaal    Politiek

Politiek in Israël
Politiek van Israël President (lijst) Yitzhak Herzog • Premier (lijst) Benjamin Netanyahu Knesset (lijst) • Voorzitter Amir Ohana Regering Kabinet–Netanyahu VI • Ministers Buitenlandse Zaken (lijst) Eli Cohen • Binnenlandse Zaken (lijst) Aryeh Deri • Defensie (lijst) Yoav Galant • Financiën (lijst) Bezalel Smotrich • Justitie (lijst) Yariv Levin • Economie (lijst) Nir Barkat Politieke partijen Verkiezingen Parlement 2022 − 2026 President 2021 − 2028 Bestuurlijke indeling Gemeenteraad Lokale raad Regionale raad Wet op de Terugkeer Arabisch-Israëlisch conflict

De 32e regering (ook bekend als het kabinet–Netanyahu II) was de uitvoerende macht van de Staat Israël van 31 maart 2009 tot 18 maart 2013. Premier Benjamin Netanyahu (Likoed) stond aan het hoofd van een coalitie van Likoed, Yisrael Beiteinu, de Arbeidspartij, Shas, Verenigd Thora-Jodendom en Het Joodse Huis.

Totstandkoming en verloop

De verkiezingen van februari 2009 hadden Likoed een zeer forse zetelwinst en de tweede plaats opgeleverd. In tegenstelling tot wat in Israël gebruikelijk is, gaf president Shimon Peres aan Likoed-leider Benjamin Netanyahu de formatie-opdracht. Deze wilde aanvankelijk een regering van nationale eenheid met Kadima en de Arbeidspartij vormen, maar Kadima-leidster Tzipi Livni - de winnaar van de verkiezingen - wenste geen minister onder Netanyahu te zijn en is in tegenstelling tot hem een voorstander van de vestiging van een onafhankelijke Palestijnse staat.

Vervolgens zocht Netanyahu ter rechterzijde naar coalitiepartners. Om te voorkomen dat zijn regering een te rechtse (dat wil zeggen nationalistische) signatuur zou krijgen, hetgeen tot problemen met de internationale gemeenschap en met name met de Verenigde Staten zou kunnen leiden, trachtte hij ook de linkse Arbeidspartij aan zijn regering in spe te binden, hetgeen hem gelukte doordat zittend Defensie-minister annex Arbeidspartij-leider Ehud Barak graag verder wilde regeren. Een aanzienlijk deel van Baraks partij was met deze regeringsdeelname echter niet ingenomen.

Uiteindelijk kwam er een (religieus-)rechts kabinet met een aanvankelijk linkse rand tot stand dat oorspronkelijk over 69 van de 120 zetels in de 18e Knesset kon beschikken. Op 1 april 2009 werd Verenigd Thora-jodendom (Engelse afkorting: UTJ) in de regering opgenomen waarmee de coalitie met vijf zetels werd uitgebreid. Op 6 april kreeg UTJ twee staatssecretariaten, één van onderwijs en één van volksgezondheid. Op 17 januari 2011 stapte de Arbeidspartij vanwege de rechtse koers van het kabinet uit de regering. Partijleider Ehud Barak kon zich daar niet in vinden en stapte met vier andere Knessetleden uit zijn partij, richtte een nieuwe op - Onafhankelijkheid - en bleef met deze partij deel uitmaken van de regering. In 2012 nam ook Kadima van 8 mei tot 17 juli deel aan de regering.

De regering telde 37 bewindslieden: 30 ministers en 7 staatssecretarissen. Hiermee is dit het grootste kabinet dat Israël ooit heeft gekend.^[1][2][3]

Deelnemende partijen

De volgende politieke partijen waren in de 32e regering vertegenwoordigd:

Politieke partij	Ideologische richting	Regerings- posten	Ministers	Staatssecr.	Knesset- zetels
Likoed	centrumrechts	17	14	3	27
Jisrael Beeténoe	rechts-nationalistisch	6	5-1=4	1	15
Shas	religieus-populistisch	5	4	1	11
Het Joodse Huis	religieus-zionistisch en rechts-nationalistisch	1	1	0	7 (oorspronkelijk 3)
Verenigd Thora-jodendom	religieus-rechts	2	0	2	5
Onafhankelijkheid	afsplitsing van de Arbeidspartij	4	4	0	5
Partijloos		1	1	0	0
Totaal		39-1=38	30-1=29	9	70 (oorspronkelijk 66)
Arbeidspartij	centrumlinks	7	5	2	8 (oorspronkelijk 13)

Premier Benjamin Netanyahu en president van de Verenigde Staten Barack Obama in de Oval Office tijdens een bezoek aan het Witte Huis op 18 mei 2009.

Minister-president van Nederland Mark Rutte en premier Benjamin Netanyahu tijdens een bezoek aan het Catshuis op 19 januari 2012.

Ambtsbekleders

De namen staan weergegeven zoals de Engelstalige website van het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken deze schrijft. De nummering weerspiegelt de volgorde die het ministerie hanteert.^[4]

Ambtsbekleder			Functie	Ambtstermijn		Partij
		Benjamin Netanyahu בִּנְיָמִין נְתַנְיָהוּ (1949)	Premier	31 maart 2009	heden [5]	Likoed
			Minister van Volksgezondheid		18 maart 2013
			Minister voor Economische Betrekkingen
			Minister voor Sociale Gelijkheid en Seniorenzaken
			Minister van Buitenlandse Zaken	18 december 2012	11 november 2013 [5]
		Avigdor Lieberman אֲבִיגְדוֹר לִיבֶּרְמָן (1958)	Vicepremier	31 maart 2009	18 december 2012 [6]	Yisrael Beiteinu
			Minister van Buitenlandse Zaken
		Rav Aluf Ehud Barak אֵהוּד בָּרָק (1942)	Vicepremier	18 juni 2007 [7]	18 maart 2013	Arbeidspartij (2007–11)
						Onafhankelijke Partij (2011–13)
			Minister van Defensie
		Eli Yishai אליהו אלי (1962)	Vicepremier	4 mei 2006 [7]	18 maart 2013	Shas
			Minister van Binnenlandse Zaken	31 maart 2009
		Rav Aluf Moshe Ya'alon משה יעלון (1950)	Vicepremier	31 maart 2009	18 maart 2013	Likoed
			Minister van Strategische Zaken
		Dan Meridor דן מרידור (1947)	Vicepremier	31 maart 2009	18 maart 2013	Likoed
			Minister van Inlichtingenzaken
		Silvan Shalom ציון סילבן (1958)	Vicepremier	31 maart 2009	14 mei 2015 [5]	Likoed
			Minister van Regionale Samenwerking
			Minister voor Ontwikkeling van de Negev en Galilea
		Rav Aluf Shaul Mofaz שאול מופז (1948)	Vicepremier	8 mei 2012	18 juli 2012 [6]	Kadima
			Minister zonder portefeuille (Defensie Beleid)
		Yuval Steinitz יובל שטייניץ (1958)	Minister van Financiën	31 maart 2009	18 maart 2013	Likoed
		Yaakov Neeman יעקב נאמן (1939–2017)	Minister van Justitie	31 maart 2009	18 maart 2013	Likoed
		Benjamin Ben-Eliezer בנימין בן אליעזר (1936–2016)	Minister van Economie	31 maart 2009	18 januari 2011 [6]	Arbeidspartij
		Shalom Simhon שלום שמחון (1956)		18 januari 2011	23 januari 2013 [6]	Onafhankelijke Partij
		Naftali Bennett נפתלי בנט (1972)		23 januari 2013	14 mei 2015 [5]	Het Joodse Huis
		Yitzhak Herzog אֶהוּד אוֹלְמֶרְט (1960)	Minister van Arbeid en Sociale Zaken	21 maart 2007 [7]	17 januari 2011 [6]	Arbeidspartij
		Moshe Kahlon מֹשֶׁה כַּחְלוֹן (1960)		17 januari 2011	18 maart 2013	Likoed
			Minister van Communicatie	31 maart 2009
		Gideon Sa'ar גִּדְעוֹן סַעַר (1966)	Minister van Onderwijs	31 maart 2009	18 maart 2013	Likoed
		Yisrael Katz יִשְׂרָאֵל כַּץ (1955)	Minister van Vervoer	31 maart 2009	17 juni 2019 [5]	Likoed
		Shalom Simhon שלום שמחון (1956)	Minister van Landbouw	4 mei 2006 [7]	18 januari 2011 [8]	Arbeidspartij
		Orit Noked אורית נוקד (1952)		18 januari 2011	18 maart 2013	Onafhankelijke Partij
		Ariel Atias אריאל אטיאס (1970)	Minister van Huisvesting en Constructie	31 maart 2009	18 maart 2013	Shas
		Uzi Landau עוזי לנדאו (1943)	Minister van Infrastructuur, Energie en Waterstaat	31 maart 2009	18 maart 2013	Yisrael Beiteinu
		Yitzhak Aharonovich יצחק אהרונוביץ' (1950)	Minister van Openbare Veiligheid	31 maart 2009	14 mei 2015 [5]	Yisrael Beiteinu
		Sofa Landver סופה לנדבר (1949)	Minister van Immigratie	31 maart 2009	14 mei 2015 [5]	Yisrael Beiteinu
		Yuli-Yoel Edelstein יוּלִי־יוֹאֵל אֵדֶלְשְטֵיין (1958)	Minister van Diaspora Zaken	31 maart 2009	18 maart 2013	Likoed
			Minister van Informatie
		Daniel Hershkowitz דניאל הרשקוביץ (1953)	Minister van Wetenschap en Technologie	31 maart 2009	18 maart 2013	Het Joodse Huis
		Ya'akov Margi יעקב מרגי (1960)	Minister van Religieuze Zaken	31 maart 2009	18 maart 2013	Shas
		Gilad Erdan גִּלְעָד אֶרְדָן (1970)	Minister van Milieu	31 maart 2009	18 maart 2013	Likoed
		Stas Misezhnikov סטס מיסז'ניקוב (1969)	Minister van Toerisme	31 maart 2009	18 maart 2013	Yisrael Beiteinu
		Limor Livnat לִימוֹר לִבְנָת (1950)	Minister van Cultuur en Sport	31 maart 2009	14 mei 2015 [5]	Likoed
		Meshulam Nahari משולם נהרי (1951)	Minister zonder portefeuille (Sociale Zaken)	4 mei 2006 [7]	18 maart 2013	Shas
		Benny Begin בני בֵּגִין (1943)	Minister zonder portefeuille (Algemene Zaken)	31 maart 2009	18 maart 2013	Likoed
		Michael Eitan מיכאל איתן (1944)	Minister zonder portefeuille (Bestuurlijke Hervorming)	31 maart 2009	18 maart 2013	Likoed
		Aluf Jossi Peled יוסי פלד (1941)	Minister zonder portefeuille (Veteranen Beleid)	31 maart 2009	18 december 2012 [6]	Likoed
		Aluf Matan Vilnai מתן וילנאי (1944)	Minister zonder portefeuille (Binnenlandse Defensie)	18 januari 2011	16 augustus 2012 [6]	Onafhankelijke Partij
		Avi Dichter אלי אפללו (1952)		16 augustus 2012	18 maart 2013	Likoed

Zie ook

• Regering van Israël

Voorganger: 31e regering

32e regering Kabinet–Netanyahu II 2009–2013

Opvolger: 33e regering

Bronnen, noten en/of referenties

1. Nieuwe regering Israël beëdigd, Trouw, 31 maart 2009
2. Bibi Netanyahu treedt aan met grootste Israëlische regering ooit, De Standaard, 1 april 2009
3. (en) Netanyahu sworn in as Israel's prime minister, Haaretz, 1 april 2009
4. (en) Ministers and Senior Officials of the 32nd Government of Israel, Israëlisch ministerie van Buitenlandse Zaken, 31 maart 2009
5. Functie gecontinueerd in de volgende 33e regering
6. Afgetreden
7. Functie gecontinueerd van de vorige 31e regering
8. Afgetreden na benoeming tot minister van Economische Zaken