Andries Cornelis Dirk de Graeff | ||||
---|---|---|---|---|
Algemeen | ||||
Volledige naam | Andries Cornelis Dirk de Graeff | |||
Geboren | 7 augustus 1872 | |||
Geboorteplaats | Den Haag | |||
Overleden | 24 april 1957 | |||
Overlijdensplaats | Den Haag | |||
Partij | Liberaal | |||
Religie | Remonstrants | |||
Titulatuur | jhr. mr. dr. | |||
Alma mater | Rijksuniversiteit Leiden | |||
Functies | ||||
1914–1917 | Lid van de Raad van Nederlands-Indië | |||
1917–1918 | Vicepresident van de Raad van Nederlands-Indië | |||
1920–1922 | Buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister te Tokio | |||
1922–1926 | Buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister te Washington | |||
1926–1931 | Gouverneur-Generaal van Nederlands-Indië | |||
1933–1937 | Minister van Buitenlandse Zaken | |||
|
Jhr. Andries Cornelis Dirk de Graeff (Den Haag, 7 augustus 1872 – aldaar, 24 april 1957) was een Nederlandse gouverneur-generaal van Nederlands-Indië en minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet-Colijn II en het kabinet-Colijn III.
Jhr. mr. A.C.D. de Graeff was een telg uit het regentengeslacht De Graeff. Hij was een zoon van consul-generaal jhr. Dirk de Graeff van Polsbroek en Bonne Elisabeth Royer. De Graeff trouwde met jkvr. Caroline Angélique van der Wijck, dochter van de gouverneur-generaal jhr. Carel Herman Aart van der Wijck met wie hij zeven kinderen kreeg; een kleinzoon van hen is Jan Jaap de Graeff.
De Graeff was een onorthodoxe man van remonstrantsen huize, van wie ten onrechte werd verondersteld dat hij CHU-sympathisant was. Hij studeerde tussen 1890 en 1895 rechten aan de Universiteit Leiden, waar hij zijn vrienden voor het leven Johan Paul graaf van Limburg Stirum en jhr. Frans Beelaerts van Blokland ontmoette, en trok vervolgens naar Nederlands-Indië. De Graeff werd secretarieambtenaar en algemeen secretaris van de gouverneur-generaal Alexander Willem Frederik Idenburg. In 1914 werd hij lid, en begin 1917 vicepresident van de Raad van Nederlandsch-Indië. Na zijn Indische loopbaan werd De Graeff gezant in Tokio (1919-1922) en te Washington (1922-1926) en was in de jaren 1926-1931 gouverneur-generaal van Nederlands-Indië. Daar trachtte De Graeff tevergeefs een ethisch bewind te voeren dat tegemoetkwam aan de gematigde nationalisten.
Tijdens de ambtsperiode van De Graeff als minister van Buitenlandse Zaken keerde Nederland terug tot de zuivere neutraliteitspolitiek.
De Graeff voerde een intensieve correspondentie met zijn jeugdvriend Van Limburg Stirum, die eveneens de positie van gouverneur-generaal van Nederlands-Indië heeft bekleed. De brieven die De Graeff tijdens zijn ministerschap aan Van Limburg Stirum schreef (laatstgenoemde was destijds gezant in Berlijn) zijn gepubliceerd.[1]
Andries Cornelis Dirk de Graeff ontving diverse onderscheidingen:
Voetnoten:
Voorganger: D. Fock |
Gouverneur-Generaal van Nederlands-Indië 1926–1931 |
Opvolger: Jhr. B.C. de Jonge |
Voorganger: Jhr. Ch.J.M. Ruijs de Beerenbrouck |
Minister van Buitenlandse Zaken 1933-1937 |
Opvolger: H. Colijn |