Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité

Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité
Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité
Algemene gegevens
Voorzitter Jean-Michel Saive
Zetel Boechoutlaan 9
Brussel
Land Vlag van België België
Geschiedenis
Oprichtings­datum 1906
Structuur
Wereldbond IOC
https://teambelgium.be/nl
Portaal  Portaalicoon   Sport
Olympische Spelen

Het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité (BOIC), in het Frans Comité Olympique et Interfédéral Belgique (COIB), is de sportorganisatie die België vertegenwoordigt in het IOC. Het federatieve betekent hier dat de vzw 81 Belgische sportbonden vertegenwoordigt.

Over het BOIC

[bewerken | brontekst bewerken]

Het BOIC heeft voor ogen om actief bij te dragen aan het imago van België als succesvol land in de sportwereld door het aantal Belgische atleten in de wereldtop (Top 8) op de Olympische Spelen aanzienlijk te verhogen.[1]

Om deze doelstelling te verwezenlijken richt het BOIC zich op 4 pijlers:

  1. Het selecteren van Belgische topatleten en hen in optimale omstandigheden naar de Olympische Spelen sturen om er maximaal te presteren met respect voor de olympische waarden.
  2. Het mobiliseren van alle betrokken actoren om een ‘Topsportklimaat’ te creëren in België.
  3. Het ondersteunen van de sportfederaties, leden van het BOIC, in hun activiteiten.
  4. Het integreren van de waarden van de Olympische Beweging, waarvan het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité in België de vertegenwoordiger is.

Ontstaan van het BOIC

[bewerken | brontekst bewerken]

Kapitein Clément Lefébure, commandant van de Ecole Normale de Gymnastique et d’Escrime van het Belgische leger, komt de eer toe van stichter van het Belgisch Olympisch Comité. Dit gebeurde naar aanleiding van de voorbereiding van de Olympische Tussenspelen van Athene in 1906. Lefébure nam toen het initiatief om een ad-hoc-comité samen te stellen dat Belgische atleten naar Athene zou sturen.

Op 18 februari 1906 werd een stichtingsvergadering gehouden in de zaal van de Vereniging van Ingenieurs en Industriëlen het Brusselse Hotel Ravenstein. Zo ontstond het BOC met baron Edouard de Laveleye als eerste voorzitter en Cyrille Van Overbergh als medevoorzitter.

Voor de stichting van het BOC onderhielden vooraanstaande Belgen nauwe banden met Pierre de Coubertin, de stichter van de Olympische Beweging en de tweede voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité. Onder invloed van onder anderen Koning Leopold II werd het Olympisch Congres van 1905 georganiseerd in Brussel.

Organisatie van de Spelen van de 7e Olympiade, Antwerpen 1920

[bewerken | brontekst bewerken]

Deze Spelen van de VIIe Olympiade werden toegekend aan België als compensatie na de Eerste Wereldoorlog. Graaf de Baillet Latour speelde een belangrijke rol aan de zijde van secretaris-generaal Alfred Verdyck in de organisatie van deze Spelen. Verschillende nieuwe elementen werden ingevoerd in Antwerpen. Zo legde de Belg Victor Boin er voor het eerst de olympische eed af in naam van alle atleten. Ook de traditie om de olympische vlag te hijsen ontstond er. Baron de Coubertin ontwierp deze vlag in hoogsteigen persoon in 1914. Als teken van vrede werden er witte duiven gelost.

Naderhand verklaarde Pierre de Coubertin dat hij opgetogen was over deze Spelen: “Dat is de inbreng van de VIIe Olympiade: zij toonde de wereld op een lichtgevende manier de opvoedkundige, de morele en de sociale dynamiek dat het herrezen en modern Olympisme verbergt”.

Op 28 mei 1925 volgde onze landgenoot Graaf Henri de Baillet Latour Pierre de Coubertin op als voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité. Hij zat het IOC voor gedurende zeventien jaar, tot aan zijn dood in 1942.

Op 16 juli 1925 fusioneerde het Belgisch Olympisch Comité met de “Comité National d’Education Physique” – NC/BOC – met IOC- en BOC-voorzitter Henri de Baillet Latour aan het hoofd. Door deze fusie ontstond een koepelstructuur die het BOC, de sport- en turnbonden en de LO-protagonisten bijeenbracht.

1965, het begin van een nieuw tijdperk

[bewerken | brontekst bewerken]

Toen Ridder Raoul Mollet in 1965 het roer van het Belgisch Olympisch Comité in handen nam werd als het ware een nieuw tijdperk ingeluid. Het was het begin van een periode die werd gekenmerkt door het zoeken naar een financiële autonomie en door de keuze voor professionalisme van de leiders.

Ridder Raoul Mollet omringde zich met jonge talentrijke deskundigen zoals de jonge dokter Jacques Rogge die zich vooral ging toeleggen op topsport en meer bepaald op het objectief selecteren van topsporters en het opstellen en verfijnen van selectiecriteria. Ook met Adrien Vanden Eede, toen secretaris-generaal van het BOIC en later ook van het EOC, vormde hij een succesvol duo, vooral op het vlak van de financiering van de topsport en sportmarketing.

Niet enkel nationaal maar ook internationaal speelde Raoul Mollet een rol van betekenis. In 1967 lanceerde hij samen met andere voorzitters van Europese comités het idee om een Vereniging van Nationale Europese Olympische Comités op te richten, the Association of National Olympic Committees. In 1989 kreeg hij uit handen van Juan Antonio Samaranch de Gouden Olympische Orde.

1978: BOC wordt BOIC

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1978 veranderde het Belgisch Olympisch Comité van naam Het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité handelde nu ook als coördinatieorgaan van de meeste sportfederaties van het land. Vanaf dat ogenblik vertegenwoordigt het BOIC zowel de olympische als de niet-olympische federaties.

In oktober 1985, onder impuls van Ridder Raoul Mollet, werden de Lentespelen gelanceerd. Deze Spelen trokken zo’n 450.000 jongeren aan die werden aangemoedigd en bijgestaan in de keuze van gezonde en aangepaste sportactiviteiten.

Op 18 maart 1989 volgde Jacques Rogge Raoul Mollet op als voorzitter van het BOIC. Op initiatief van Jacques Rogge organiseerde het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité in 1991 de eerste European Youth Olympic Days in Brussel (nu het European Youth Olympic Festival - EYOF genoemd). In 2001 kwam Guido De Bondt, toenmalig secretaris-generaal van het BOIC, aan het hoofd van de Commissie European Youth Olympic Festival van de Europese Olympische Comités (EOC).

Het BOIC na de eeuwwisseling

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 16 juli 2001 werd de Belg Jacques Rogge aangeduid als opvolger van de Spanjaard Juan Antonio Samaranch als voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité. In 2002 verdwenen twee kenmerkende figuren van het Belgisch Olympisme, Ridder Raoul Mollet en Prins Alexandre de Merode.

In 2004 nam Pierre-Olivier Beckers het voorzitterschap van het BOIC over. Twee jaar later, op 18 februari 2006, vierde het BOIC zijn honderdjarig bestaan in Hotel Ravenstein in Brussel. Voor zijn verdiensten in de bedrijfs- en de sportwereld ontving hij in 2012 de eretitel van baron. In datzelfde jaar werd hij tijdens de 124e sessie van het Internationaal Olympisch Comité in Londen verkozen als IOC-lid.[1]

Op 10 september 2021 werd ex-tafeltennisser Jean-Michel Saive verkozen als opvolger. Saive stond maar liefst zeven keer op de Olympische Spelen en was reeds vice-voorzitter van het BOIC. Zijn mandaat loopt tot 2025.[2]

Visuele identiteit

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Logo van het BOC-BOIC van 1906 tot 1991
    Logo van het BOC-BOIC van 1906 tot 1991
  • Logo van het BOIC van 1991 tot 2014
    Logo van het BOIC van 1991 tot 2014
  • Logo van het BOIC sinds mei 2014
    Logo van het BOIC sinds mei 2014

België op de Olympische Spelen

[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Zomerspelen

[bewerken | brontekst bewerken]
Spelen Vrouwen Mannen Totaal Goud Zilver Brons Totaal Rang
1896 Athene Geen deelname
1900 Parijs 0 58 58 5 5 5 15 6e
1904 Saint-Louis Geen deelname
1908 Londen 0 74 74 1 5 2 8 10e
1912 Stockholm 1 45 46 2 1 3 6 13e
1920 Antwerpen 9 332 341 14 11 11 36 5e
1924 Parijs 5 169 174 3 7 3 13 10e
1928 Amsterdam 9 171 180 0 1 2 3 29e
1932 Los Angeles 1 6 7 0 0 0 0 -
1936 Berlijn 5 116 121 0 0 2 2 29e
1948 Londen 17 133 150 2 2 3 7 15e
1952 Helsinki 5 135 140 2 2 0 4 14e
1956 Melbourne 4 58 62 0 2 0 2 28e
1960 Rome 8 93 101 0 2 2 4 26e
1964 Tokio 1 64 65 2 0 1 3 20e
1968 Mexico 5 77 82 0 1 1 2 36e
1972 München 6 84 90 0 2 0 2 29e
1976 Montreal 25 79 104 0 3 3 6 28e
1980 Moskou 16 45 61 1 0 0 1 23e
1984 Los Angeles 15 52 67 1 1 2 4 21e
1988 Seoul 25 34 59 0 0 2 2 44e
1992 Barcelona 25 42 67 0 1 2 3 44e
1996 Atlanta 20 41 61 2 2 2 6 31e
2000 Sydney 31 37 68 0 2 3 5 55e
2004 Athene 19 31 50 1 0 2 3 51e
2008 Peking 17 78 95 2 0 0 2 37e
2012 Londen 42 69 111 0 1 2 3 60e
2016 Rio de Janeiro 35 69 104 2 2 2 6 35e
2020 Tokio 55 70 125 3 1 3 7 28e
2024 Parijs 85 87 172 3 1 6 10 25e
2028 Los Angeles Aankomende Spelen
2032 Brisbane
Total 486 2349 2835 46 55 64 165

Olympische Winterspelen

[bewerken | brontekst bewerken]
Spelen Vrouwen Mannen Totaal Goud Zilver Brons Totaal Rang
1924 Chamonix 1 17 18 0 0 1 1 10e
1928 Saint-Moritz 1 24 25 0 0 1 1 8e
1932 Lake Placid 1 5 6 0 0 0 - -
1936 Garmisch-Partenkirchen 3 24 27 0 0 0 - -
1948 Sankt-Moritz 1 10 11 1 1 0 2 9e
1952 Oslo - 9 9 0 0 0 - -
1956 Cortina d'Ampezzo - 4 4 0 0 0 - -
1960 Squaw Valley Geen deelname
1964 Innsbruck 1 6 7 0 0 0 - -
1968 Grenoble Geen deelname
1972 Sapporo - 1 1 0 0 0 - -
1976 Innsbruck 1 3 4 0 0 0 - -
1980 Lake Placid - 2 2 0 0 0 - -
1984 Sarajevo 2 2 4 0 0 0 - -
1988 Calgary 1 - 1 0 0 0 - -
1992 Albertville 1 4 5 0 0 0 - -
1994 Lillehammer 3 2 5 0 0 0 - -
1998 Nagano - 1 1 0 0 1 1 22e
2002 Salt Lake City - 6 6 0 0 0 - -
2006 Turijn - 4 4 0 0 0 - -
2010 Vancouver 4 4 8 0 0 0 - -
2014 Sotchi 4 3 7 0 0 0 - -
2018 Pyeongchang 9 13 22 0 1 0 1 25e
2022 Peking 8 11 19 1 0 1 2 21e
2026 Milaan-Cortina Aankomende Spelen
Total 41 155 196 2 2 4 8

Belgische vlaggendragers op de Olympische Spelen

[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Zomerspelen

[bewerken | brontekst bewerken]
Spelen Vlaggendrager Sport
1896 Athene Geen openingsceremonie
1900 Parijs
1904 Saint-Louis
1908 Londen
1912 Stockholm
1920 Antwerpen Victor Boin Schermen
1924 Parijs
1928 Amsterdam
1932 Los Angeles
1936 Berlijn Édouard Écuyer de le Court Vijfkamp
1948 Londen Charles Vijt Vijfkamp
1952 Helsinki Charles Debeur Schermen
1956 Melbourne André Nelis Zeilen
1960 Rome André Nelis Zeilen
1964 Tokio Gaston Roelants Atletiek
1968 Mexico Gaston Roelants Atletiek
1972 München Gaston Roelants Atletiek
1976 Montreal Gaston Roelants Atletiek
1980 Moskou Openingsceremonie onder de Olympische vlag
1984 Los Angeles Edgar Henri Cuepper Paardrijden
1988 Seoul Dirk Crois Roeien
1992 Barcelona Frans Peeters Kleiduifschieten
1996 Atlanta Jean-Michel Saive Tafeltennis
2000 Sydney Ulla Werbrouck Judo
2004 Athene Jean-Michel Saive Tafeltennis
2008 Peking Sébastien Godefroid Zeilen
2012 Londen Tia Hellebaut Atletiek
2016 Rio de Janeiro Olivia Borlée Atletiek
2020 Tokio Nafissatou Thiam Atletiek
Félix Denayer Hockey
2024 Parijs Emma Meesseman Basketball
Jérôme Guéry Jumping

Olympische Winterspelen

[bewerken | brontekst bewerken]
Spelen Vlaggendrager Sport
1924 Chamonix
1928 Saint-Moritz
1932 Lake Placid
1936 Garmisch-Partenkirchen Eric De Spoelberch Bobslee
1948 Sankt-Moritz Max Houben Bobslee
1952 Oslo
1956 Cortina d'Ampezzo
1960 Squaw Valley Geen deelname
1964 Innsbruck
1968 Grenoble Geen deelname
1972 Sapporo Robert Blanchaer Skiën
1976 Innsbruck Robert Blanchaer Skiën
1980 Lake Placid Henri Mollin Skiën
1984 Sarajevo Henri Mollin Skiën
1988 Calgary Katrien Pauwels Kunstschaatsen
1992 Albertville Geert Blanchart Snelschaatsen
1994 Lillehammer Bea Pintens Snelschaatsen
1998 Nagano Conrad Alleblas Snelschaatsen
2002 Salt Lake City Simon Van Vossel Snelschaatsen
2006 Turijn Kevin Van der Perren Kunstschaatsen
2010 Vancouver Kevin Van der Perren Kunstschaatsen
2014 Sotchi Hanna Mariën Bobslee
2018 Pyeongchang Seppe Smits Snowboarden
2022 Peking Loena Hendrickx Kunstschaatsen
Armand Marchant Skiën

Delegatieleiders (Olympische Zomerspelen)

[bewerken | brontekst bewerken]
Spelen Delegatieleider
1980 Moskou Jacques Rogge
1984 Los Angeles Jacques Rogge
1988 Seoul Jacques Rogge
1992 Barcelona Jan Peeters
1996 Atlanta Jan Peeters
2000 Sydney Roger Van Meerbeeck
2004 Athene Robert Van de Walle
2008 Peking Philippe Rogge
2012 Londen Eddy De Smedt
2016 Rio de Janeiro Eddy De Smedt
2020 Tokio Olav Spahl

Structuur

[bewerken | brontekst bewerken]

Voorzitters

[bewerken | brontekst bewerken]
Periode Voorzitter
1906 - 1923 Édouard de Laveleye & Cyrille Van Overbergh
1923 - 1942 Henri de Baillet Latour
1942 - 1945 Albert de Ligne
1945 - 1955 Rodolphe William Seeldrayers
1955 - 1965 Victor Boin
1965 - 1989 Raoul Mollet
1989 - 1992 Jacques Rogge
1992 - 1998 Adrien Vanden Eede
1998 - 2004 François Narmon
2004 - 2021 Pierre-Olivier Beckers-Vieujant[3]
2021 - heden Jean-Michel Saive

Aangesloten sportbonden

[bewerken | brontekst bewerken]
Sport Sportbond
Atletiek Koninklijke Belgische Atletiekbond
Badminton Koninklijke Belgische Badminton Federatie
Basebal Koninklijke Belgische Baseball en Softball Federatie
Basketbal Basketball Belgium
Biathlon Belgium Biathlon
Bobsleeën Belgische Federatie voor Bobslee en Skeleton
Boksen Koninklijke Belgische Boksbond
Curling Belgian Curling Association
Gewichtheffen Koninklijk Belgisch Gewichtheffersverbond
Golf Koninklijke Belgische Golf Federatie
Gymnastiek Koninklijke Belgische Turnbond
Handbal Koninklijke Belgische Handbalbond
Handboogschieten Koninklijke Belgische Federatie voor Handboogschieten
Hockey Koninklijke Belgische Hockey Bond
IJshockey Koninklijke Belgische IJshockey Federatie
Judo Koninklijke Belgische Judobond
Kano - Kajak Koninklijk Belgisch Kano Verbond
Karate Belgische Karate Federatie
Kleischieten Belgische Federatie Kleischieten
Klimsport Climbing & Mountaineering Belgium
Kunstschaatsen Koninklijke Belgische Kunstschaats Federatie
Lacrosse Belgian Lacrosse Federation
Roeien Koninklijke Belgische Roeibond
Rugby Belgische Rugby Bond
Ruitersport Koninklijke Belgische Ruitersport Federatie
Schermen Koninklijke Federatie der Belgische Schermkringen
Schieten Koninklijke Vereniging der Belgische Schuttersverenigingen
Skaten Belgische Federatie van Rollersporten
Skiën Koninklijke Belgische Ski Federatie
Snelschaatsen Koninklijke Belgische Snelschaatsfederatie
Taekwondo Belgian Taekwondo Federation
Tafeltennis Koninklijke Belgische Tafeltennisbond
Tennis Koninklijke Belgische Tennisbond
Triatlon Belgian Triathlon
Voetbal Koninklijke Belgische Voetbalbond
Volleybal Volley Belgium
Wielrennen Koninklijke Belgische Wielrijdersbond
Worstelen Koninklijke Belgische Worstelbond
Zeilen Royal Belgian Sailing Federation
Zwemmen Koninklijke Belgische Zwembond

Orde van Verdienste van het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2013 werd de Orde van Verdienste van het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité in het leven geroepen om Belgische sporters te eren.

Literatuur

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Marie-Pierre D'UDEKEM D'ACOZ, Les Belges dans le Comité international olympique, in: Bulletin van de Vereniging van de Adel van het Koninkrijk België, april 2020.
  • Pierre-Olivier BECKERS-VIEUJEANT, Le comité olympique et interfédéral belge, in: Bulletin van de Vereniging van de Adel van het Koninkrijk België, april 2020.

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]