Bradley Klahn

Bradley Klahn
Bradley Klahn
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Vlag van Verenigde Staten Poway
Geboortedatum 20 augustus 1990
Woonplaats Vlag van Verenigde Staten Los Angeles
Lengte 1,83 m
Gewicht 75 kg
Profdebuut 2012
Slaghand Links, dubbelhandig backhand
Totaal prijzengeld 1.551.534 US dollar
Coach Peter Lucassen
Lee Merry
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 13–40
Titels 0
Hoogste positie 63 (17 maart 2014)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1ste ronde (2014, 2019)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1ste ronde (2014, 2019)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2de ronde (2018)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2de ronde (2012-2013)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 6–15
Titels 0
Hoogste positie 131 (3 maart 2014)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1ste ronde (2019)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1ste ronde (2014)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1ste ronde (2014)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3de ronde (2014)
Laatst bijgewerkt op: 28 juni 2019
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Bradley Klahn (Poway, 20 augustus 1990) is een Amerikaanse tennisser. Hij heeft nog geen ATP toernooi gewonnen, maar deed wel al mee aan Grand Slams. Hij heeft zeven challengers in het enkelspel en zeven challengers in het dubbelspel op zijn naam staan.

Palmares

[bewerken | brontekst bewerken]

Palmares enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
Gewonnen challengers
1. 5 augustus 2013 Vlag van Verenigde Staten Aptos Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Daniel Evans 3-6, 7-6(5), 6-4
2. 10 november 2013 Vlag van Zuid-Korea Yeongwol Hardcourt Vlag van Japan Taro Daniel 7-6(5), 6-2
3. 26 januari 2014 Vlag van Verenigde Staten Maui Hardcourt Vlag van Chinees Taipei Yang Tsung-hua 6-2, 6-3
4. 9 februari 2014 Vlag van Australië Adelaide Hardcourt Vlag van Japan Tatsuma Ito 6-3, 7-6(9)
5. 9 februari 2014 Vlag van Australië Traralgon Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jarmere Jenkins 7-6(5), 6-1
6. 22 juli 2018 Vlag van Canada Gatineau Hardcourt Vlag van Frankrijk Ugo Humbert 6-3, 7-6(5)
7. 18 november 2018 Vlag van Verenigde Staten Houston Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Roy Smith 7-64, 7-64

Palmares dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
Gewonnen challengers herendubbel
1. 15 juli 2013 Vlag van Verenigde Staten Binghamton Hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus Vlag van Australië Adam Feeney
Vlag van Australië John-Patrick Smith 		6-3, 6-4
2. 17 november 2013 Vlag van Japan Yokohama Hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus Vlag van Thailand Sonchat Ratiwatana
Vlag van Thailand Sanchai Ratiwatana 		7-5, 6-1
3. 12 oktober 2014 Vlag van Verenigde Staten Tiburon Hardcourt Vlag van Canada Adil Shamasdin Vlag van Australië Carsten Ball
Vlag van Australië Matt Reid 		7-5, 6-2
4. 16 november 2014 Vlag van Japan Yokohama Hardcourt Vlag van Australië Matt Reid Vlag van Nieuw-Zeeland Marcus Daniell
Vlag van Nieuw-Zeeland Artem Sitak 		4-6, 6-4, [10-7]
5. 23 juli 2017 Vlag van Canada Gatineau Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jackson Withrow Vlag van Mexico Hans Hach Verdugo
Vlag van Frankrijk Vincent Millot 		6-2, 6-3
6. 20 mei 2018 Vlag van Frankrijk Bordeaux Gravel Vlag van Canada Peter Polansky Vlag van Argentinië Guillermo Duran
Vlag van Argentinië Maximo Gonzalez 		6-3, 3-6, [10-7]
7. 22 juli 2018 Vlag van Canada Gatineau Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Robert Galloway Vlag van Bosnië en Herzegovina Darian King
Vlag van Canada Peter Polansky 		7-6(4), 4-6, [10-8]

Prestatietabellen

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Prestatietabel enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 2010 2012 2013 2014 2018 2019 2020
Grandslamtoernooien
Australian Open – – – 1R – 1R –
Roland Garros – – – 1R – 1R
Wimbledon – – – 1R 2R 1R –
US Open 1R 2R 2R 1R 1R 2R 1R
ATP Finals
ATP Finals – – – – – –
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – 1R 1R 1R –
Miami – – – 1R – 1R –
Monte Carlo – – – – – – –
Madrid – – – – – – –
Rome – – – – – –
Montreal/Toronto – – – – 2R 1R –
Cincinnati – – – – 2R – –
Shanghai – – – – 2R – –
Parijs – – – – – –
Olympische Spelen
Olympische Spelen g.t. – g.t.
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0
Eindejaarsranking 792 250 97 148

Prestatietabel (Grand Slam) dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 2010 2011 2012 2013 2014 2017 2019 2020
Grandslamtoernooien
Australian Open – – – – – – 1R –
Roland Garros – – – – 1R – –
Wimbledon – – – – 1R – – –
US Open 2R 1R 1R 1R 3R 1R – –
ATP Finals
ATP Finals – – – – – – –
Olympische Spelen
Olympische Spelen g.t. – g.t.
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0
Eindejaarsranking 468 571 565 144 152 222
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Bradley Klahn.